
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
... μια και ζούμε στην εποχή που οι αποστάσεις εκμηδενίστηκαν αλλά χάθηκε η ανθρώπινη επαφή. Οι εκφράσεις των προσώπων, η χαρά, η λύπη ακόμα και η κατά πρόσωπο ζωηρή αντιπαράθεση αντικαταστάθηκε με ένα άψυχο πληκτρολόγιο το οποίο γίνεται ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των ανθρώπων. Των ανθρώπων που στην εποχή των μεγάλων τεχνολογικών εξελίξεων βιώνουν μια ιδιότυπη μοναξιά!!!

Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση
Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση
Νικολαΐδη 
Του Θανάση
Νικολαΐδη
Του Θανάση
Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση
Νικολαΐδη
Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 12ῃ Ἰουλίου 2013
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Ονομάζομαι
Στέλιος Κυμπουρόπουλος και έχω την ηλικία των 28 χρονών (παρά λίγων
ημερών). Είμαι ένας νέος ειδικευόμενος ψυχίατρος, είμαι ένας
μεταπτυχιακός φοιτητής, είμαι ερευνητής, είμαι υποστηρικτής, και με κάθε
τρόπο, προαγωγός των ανθρώπινων δικαιωμάτων… και τέλος είμαι ένας
άνθρωπος με σοβαρή κινητική αναπηρία.
Του Θανάση
Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη
Του Θανάση Νικολαΐδη