Ιατρόπουλος: Αναγγελία...

Σας μιλάει ένας Έλληνας Ποιητής.
Τίποτε περισσότερο απ αυτό.
Αλλά και τίποτε λιγότερο…

Αναλάβετε τις ευθύνες σας. Όλοι! Η Ελλάδα δεν θα πεθάνει! Προσέξτε καλά. Όλοι σας!

Από τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Αρχιεπίσκοπο, και τους Αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, κι από την Κυβέρνηση, τους Πολιτικούς Αρχηγούς και τους Βουλευτές, μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο της διοίκησης στις εσχατιές της Επικράτειας, αναλογιστείτε αυτό που συμβαίνει τούτη την ώρα στην πατρίδα μας.

Έχετε όλοι σας ευθύνη για ό,τι παραπέρα συμβεί...

Έκκληση στους συνέλληνες

Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος

Σας παρακαλώ, τραβήξτε την κουρτίνα. Ανοίξτε τα παραθυρόφυλλα της Ιστορίας μας, να περάσει μέσα ο ήλιος. Σπάστε τις αμπάρες, κόψτε τα σκοινιά, διαρρήξτε τις μπουκαπόρτες, τινάξτε τα παλιά σκεπάσματα, φωνάξτε επιτέλους την αλήθεια, έρχονται χρόνια βαριά, έρχονται χρόνια κατακόκκινα, όχι από σημαίες και τοματοχυμούς, αλλά από αίμα.

Είμαστε ο λαός και αποφασίζουμε εμείς για εμάς...

Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος

* Σου είναι αδερφέ, πολύ δύσκολο να το βρεις; Το ξέρεις ότι αυτή η απλούστατη κίνηση, έχει μέσα της την γιγαντιαία, την τεράστια δύναμη να αλλάξει δια μιας τα πάντα όσα μαγειρεύουν τα εντός και εκτός Ελλάδας παλιοτόμαρα, (εντός οι ελληνονόματοι Προδότες, εκτός οι ανθέλληνες Αλήτες)και να.....

Προς Θεού! Ενωθείτε!

Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος

*Τι κάνετε εκεί; Τρελαθήκατε; Η θέλετε να σας γράψει κι εσάς η Ιστορία με μαύρα γράμματα; Τολμάτε μπροστά στο ανοιγμένο φέρετρο της πατρίδας να καυγαδίζετε ακόμη για το πάπλωμα; Να μιλάτε για τον καιρό; Να τσακώνεστε για την πρωτοκαθεδρία και τα ιδεομαγαζάκια σας;

Δ. Ιατρόπουλος: Έκκληση στους συνέλληνες

Σας παρακαλώ, τραβήξτε την κουρτίνα. Ανοίξτε τα παραθυρόφυλλα της Ιστορίας μας, να περάσει μέσα ο ήλιος. Σπάστε τις αμπάρες, κόψτε τα σκοινιά, διαρρήξτε τις μπουκαπόρτες, τινάξτε τα παλιά σκεπάσματα, φωνάξτε επιτέλους την αλήθεια, έρχονται χρόνια βαριά, έρχονται χρόνια κατακόκκινα, όχι από σημαίες και τοματοχυμούς, αλλά από αίμα. Σας παρακαλώ, ξυπνήστε, δεν.....

Δημήτρης Ιατρόπουλος: Είσαστε Ξεφτίλες!

Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος 
 

Ποιος μικροαστικός σεισμός ταρακούνησε ωφελιμιστικά την κρανιακή σας κάψα, ω «πνευματικοί άνθρωποι» αυτής εδώ της πατρίδας, (αν τη θεωρείτε ακόμα πατρίδα την Ελληνίδα Γη) και το βουλώσατε;

Ποιος υπαρξιακός πανικός σας πέταξε στην άκρη των γεγονότων, την ώρα ακριβώς που Εσείς, πρώτες και πρώτοι, έπρεπε να μιλήσετε, να εκραγείτε, να ειδοποιήσετε, να οδηγήσετε;

Είσαστε Ξεφτίλες!

Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος

Ποιος μικροαστικός σεισμός ταρακούνησε ωφελιμιστικά την κρανιακή σας κάψα, ω «πνευματικοί άνθρωποι» αυτής εδώ της πατρίδας, (αν τη θεωρείτε ακόμα πατρίδα την Ελληνίδα Γη) και το βουλώσατε;

Ποιος υπαρξιακός πανικός σας πέταξε στην άκρη των γεγονότων, την ώρα ακριβώς που Εσείς, πρώτες και πρώτοι, έπρεπε να μιλήσετε, να εκραγείτε, να ειδοποιήσετε, να οδηγήσετε;

Σάλπισμα!!!

Δημήτρης Ιατρόπουλος:

*Δεν κάνω πια πίσω,
Το στρίβω για εμπρός,
Παντού όπου γυρίσω,
Με σπρώχνει ο καιρός.


*Ανοίγω τη βρύση,
Και τρέχουν φωτιές,
Με έχουν αντλήσει,
Χιλιάδες φορές..

Ιατρόπουλος προς Παπανδρέου: «Φύγε, ΤΩΡΑ!»

 Πηγή: tro-ma-ktiko.blogspot.com

Ανοιχτή προ-ειδο-ποίηση του Δημήτρη Ιατρόπουλου, ως συμμετοχή στην Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης.

Αυτά τα σύννεφα είναι δικά μας, και τα ποτάμια αυτής της χώρας και τα δέντρα. Και όλα τα κορίτσια και τα αγόρια και τα πουλιά.

Κι αν σου λέω για τα σύννεφα, έχουμε δικό μας ουρανό εμείς, δικό μας άνεμο, δικούς μας αστρικούς αρχηγούς, δικές μας παρουσίες και οπτασίες.

Δημήτρης Ιατρόπουλος: Είσαστε Ξευτίλες!

Ανοιχτή επιστολή του Δημήτρη Ιατρόπουλου στους «Πνευματικούς Ανθρώπους» του τόπου

Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος

Ποιος μικροαστικός σεισμός ταρακούνησε ωφελιμιστικά την κρανιακή σας κάψα, ω «πνευματικοί άνθρωποι» αυτής εδώ της.....

Δημήτρης Ιατρόπουλος : Ο «Τρελός» μου…

 Πηγή: newsbomb.gr


Έχω από την εφηβεία μου κιόλας ένα συγκεκριμένο ζήτημα που με απασχολεί. Το έχω κουβεντιάσει με αρκετούς ψυχαναλυτές φίλους μου, οι οποίοι όμως δεν με διαφώτισαν ποτέ οριστικά.
Και για να γίνω σαφέστερος, κατά καιρούς, εμφανίζεται στον ύπνο μου, ο ίδιος ο εαυτός μου, ντυμένος Τρελός. Ένα συμπαντικό ισοδύναμο, που μου επιτίθεται, με απαξιώνει και με μαλώνει ονειρικά.