ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Το «σύστημα» του Συστήματος (Υγείας)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ τηλεοπτική του κ. Αυτιά και της Μάγδας (του). Με τις φωνές του αυτός κι αγριεμένος επιμελώς, με το μάτι στο μόνιτορ η κυρία. Με την ωραιοπάθεια να ξεχειλίζει απ’ τις (χίλιες εναλλασσόμενες) πόζες της. Απέναντι γιατροί και ο Υπουργός. Επιμελώς ήρεμος ο κ. Γεωργιάδης και μετρίως φωνακλάς στα «μπασίματά» του. Αλλιώς, δεν συγκρατείς τους αγριεμένους εκπροσώπους των γιατρών και το ματς (με στοιχεία κατς) τελειώνει κάποτε. Έληξε ο αγώνας, νίκησε ο…διχασμός.

ΚΑΙ, βέβαια, είχαν τα δίκια τους οι γιατροί, ωστόσο, από λάθος θέση. Με τον Υπουργό απέναντι, να καυγαδίζουν σε ξένον αχυρώνα. Με τη μπάλα στην κερκίδα, ενίοτε εκτός γηπέδου και μια-δυο φορές στο διπλανό…χωριό.

ΑΣ το δούμε θετικά, αλλά να τους θυμίσουμε πως η κουβέντα-καυγάς δεν ήταν πλήρης. Έχει τη σοβαρότητά του το θέμα, έχει και τις παραμέτρους του. Κι αν αγνοείς το χτες, μη συζητάς για το σήμερα και μην περιμένεις «αύριο».

ΕΙΝΑΙ να…κλαις τον ΕΟΠΠΥ με τα ελλείμματα, τις «τρύπες» του και μόνο σ’ αυτές και τα γενεσιουργά τους αίτια δεν αναφέρθηκαν οι παραπάνω «δυναμικοί» συζητητές. Μακριά (τους) το «κάρβουνο», λες και τα…εγκαύματα επήλθαν μόνα τους. Χωρίς τη συμμετοχή του λαού «του μικρού του μέγα».

ΠΑΡΟΧΟΙ υγείας, φαρμακοβιομήχανοι και διακινητές φαρμάκου, εξωιατρικά κέντρα και τα κάθε λογής πιράνχας έφτιαξαν το «σύστημα» του Συστήματος και δεν ξηλώνεται, αν πρώτα δεν το ψηλαφίσεις σαν μόρφωμα.

ΣΤΟ «σύστημα», ένταξε και τον λαό. Με τον μέσο πολίτη αρκούντως αδιάφορο για την τύχη του ταμείου του και με το βιβλιάριο στο χέρι. Με τον γιατρό να συνταγογραφεί μανιασμένα, τον τομογράφο του νοσοκομείου «χαλασμένο» και τον ιδιωτικό να παίρνει φωτιά. Με το προσωπικό των παραπάνω «μαγαζιών» να μη σου μιλάει μη χάσει χρόνο και…πελάτη. Με το Ταμείο να ανασαίνει βαριά, τον πολιτικό ανεύθυνο και τον πολίτη από γιατρό σε γιατρό (ενίοτε χωρίς λόγο) να σηκώνει, σήμερα, τους ώμους.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Για το όπλο «παρά πόδα»

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΨΑΧΝΟΥΜΕ για αντιπάλους των σύγχρονων…καουμπόηδων. Πέρα απ’ τους ορκισμένους αντιπάλους της Ανατολής, φανατικούς θρησκευτικά και σταυροπόδι, στο δάπεδο, περιμένοντας τη…βόμβα. Και, βέβαια, ο αμερικανός «πολεμιστής» μπορεί να πατάει κουμπιά (για να φύγει ο πύραυλος) ξεφυλλίζοντας ένα…πορνοπεριοδικό κι ο «ανατολίτης» να πιστεύει, αλλά η πίστη του είναι θρησκευτική. Δεν είναι ιδεολογική για να τρομάξει ο αντίπαλος με την υπεροπλία του.

ΠΕΡΑΝ των παραπάνω, δεν έμεινε πραγματικός αντίπαλος (των Αμερικανών), στον Πλανήτη. Μην ψάχνεις, λοιπόν, για κομουνιστές της κραταιάς ΕΣΣΔ-θα τους βρεις μεταλλαγμένους μπροστάρηδες σε καπιταλιστικές διεκδικήσεις. Ούτε για Κινέζους, μπερδεμένους ιδεολογικά κι αμήχανους στο σταυροδρόμι. Πρώην «Ανατολικοί» (Ρώσοι, Κινέζοι κλπ σοσιαλιστικά απομεινάρια) είναι γατούλες χαδιάρες στην αγκαλιά της Δύσης κι άλλοτε σκύλοι αλυχτώντες για λογαριασμό της. Με το λουρί απ’ το περιλαίμιο σε χέρια Δυτικά και…προπαντός Αμερικανικά.

«ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ», περάσαμε απ’ τους Γάλλους. Μας πρόλαβε ο Πρόεδρος Ολλάντ ο…σοσιαλιστής.  Συμφώνησε προκαταβολικά. Για τους …κυρίως σκοτωμούς και για τους παράπλευρους (βάλε και μερικά παιδάκια-το δικό του παιδί θα διασκεδάζει) κι έδωσε, θεωρητικά, «γην και ύδωρ», πριν του τα ζητήσουν.

ΚΙ ύστερα; Ήρθαμε στα δικά μας. Στη μικρή Ελλάδα της μεγάλης «Συμμαχίας». Με την «ημετέρα» πολιτική ηγεσία να τα…μασάει, την Αντιπολίτευση να πιέζει για λεονταρισμούς επιμένοντας σε δονκιχωτισμούς. Λες και υπάρχει ελπίδα απεξάρτησης, είναι κάρο το συμμαχικό άρμα και χαλαρές οι «ιδεολογικές» μας δεσμεύσεις. Όσο μπορούσαν να κάνουν του κεφαλιού τους τα κράτη-μέλη και οι…πολεμιστές του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

ΚΑΙ πού καταλήγουμε; Είδαμε τον Κάμερον να «συντρίβεται» απ’ το κοινοβούλιό του, δια τον φόβον των…Ιουδαίων. Βλέπουμε τους καουμπόηδες να κονταίνουν το βεληνεκές του λάσου (κι ίσως το βάλουν στην…κωλότσεπη) μπροστά στους αγριεμένους της Ανατολής και τους δισταχτικούς της Δύσης.

ΟΙ λαοί κρατούν στα χέρια τους την τύχη του κόσμου. Αυτοί θα «συμμορφώσουν» (απειλώντας) κυβερνήσεις. Αυτές θα «ευθυγραμμίσουν» τους ισχυρούς (διάβαζε Αμερικανούς). Για ειρηνοποιούς (με το στανιό) και για το όπλο «παρά πόδα».

Υ.Γ. Υπάρχει και Ε.Ε. (Ευρωπαϊκή Ένωση). Ε, και;

οι εχθροί του Πατροκοσμά

Πάει τελείωσε κι αυτό! Οι βουτυρομπεμπέδες του υπουργείου οπισθδρόμησης (κατ’ ευφημισμόν, της ανάπτυξης) και οι βουλευτές του εθνοκαταστροφικού δικομματισμού κατάργησαν και την αργία της Κυριακής.

Και δεν συγκινήθηκαν καθόλου απ’ τo OXI της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων. Ούτε καν απ’ την εναγώνια επιστολή του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, προς τους Βουλευτές, (12-7-13), σχετικά με το θέμα αυτό.

Και ας μου επιτραπεί να εστιάσω την προσοχή σας σε κάποιες παραγράφους της επιστολής αυτής, που δείχνεουν τα έτη φωτός, που χωρίζουν, κάποιους πνευματικούς πατέρες απ’ την κοινωνική πραγματικότητα. Και ιδιαίτερα απ’ την τραγωδία, χωρίς κάθαρση, που βιώνει ο τωρινός Έλληνας.

Λέει, λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Σ/τος Αιτ/νίας προς τους βουλευτές:

"Ἐσεῖς πού ἀγωνίζεσθε γιά τό καλό τοῦ λαοῦ μας, ἐσεῖς, τούς ὁποίους ἀνέδειξε αὐτός ὁ γενναῖος καί πιστός λαός τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, γιά νά ψηφίζετε τά καλά, τά ὠφέλιμα καί τά ἄριστα, θά ἀνεχθεῖτε, θά συμφωνήσετε μέ τό ἀντίθεο καί ἐπιζήμιο αὐτό ἐπιδιωκόμενο τόλμημα";

Και μπαίνει το ερώτημα:

Αλήθεια, υπάρχουν κάποιοι, που πιστεύουν σοβαρά ότι οι βουλευτές του δικομματισμού αγωνίζονται "για το καλό του λαού μας"; Όταν, όπως πολλά δείχνουν, είναι, προ πολλού, συμμέτοχοι στο σχέδιο γενοκτονίας του λαού και καταστροφής της πατρίδας! Και ποιος "πιστός και γενναίος λαός" τους ανέδειξε, αν όχι οι βολεμένοι, θρησκευόμενοι και μη; Με την υπόδειξη, δυστυχώς, των πνευματικών τους καθοδηγητών, παπάδων και δεσποτάδων και λοιπών τυφλών οδηγών!...

Γιατί, αν ο  λαός, που τους ψήφισε και οι πνευματικοί καθοδηγητές τους ήταν "πιστοί και γενναίοι", θα τους είχαν πετάξει στον πολιτικό Καιάδα! Αφού είναι πασιφανές ότι στο μυαλό των πρωταθλητών αυτών της αρπαγής και της απάτης τίποτε "καλό και ωφέλιμο και άριστο" δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Γιατί, η πραγματικότητα λέει πως, κατά συρροήν, σκέφτονται και λένε και πράττουν καθετί "αντίθεο και επιζήμιο"! Και είναι πολύ περίεργο, πώς, ενώ ο λαός αισθάνεται θανάσιμα πολιορκημένος,  οι άγιοι δεσποτάδες βλέπουν πως οι βουλευτές μας «αγωνίζονται για το καλό» μας…

Κι ρωτάει, ακόμη, ο Σ/τος, , στην επιστολή του, τους βουλευτές:

«Ἄν καταργηθῇ καί ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς, πότε θά ἐκκλησιασθῇ ὁ χριστιανός; Πότε τά παιδιά μας θά ἀκούσουν θεῖο κήρυγμα; Πότε θά κατηχηθοῦν; Δέν βλέπουμε πόσο ἀγρίεψε ὁ κόσμος μας; Ἐπιμένουμε ἀκόμη στήν αὐτοκαταστροφή μας»!

Και μπαίνει πάλι, άλλο, εδώ, ερώτημα:

Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που έχουν και την παραμικρή, έστω, αμφιβολία ότι οι Βουλευτές του δικομματισμού, με τους σιωνιστές και ναζιστές πάτρωνές τους, επιδιώκουν κάτι διαφορετικό απ’ την καταστροφή μας; Και ότι, όχι μόνο η κατάργηση της αργίας της Κυριακής, αλλά και η γενικότερη καταβαράθρωση της παιδείας, καθώς και η πολύπλευρη υπονόμευση του πολιτισμού μας, δεν αποσκοπεί ακριβώς στο να κόψουν,  την επικοινωνία μας απ’ τις πνευματικές μας ρίζες; Σύμφωνα, πάντα, με το ελληνοκτόνο σχέδιο του διαβόητου Κίσινγκερ! Όταν ο Πατροκοσμάς, μέσα στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας, είχε ιδρύσει κάπου 250 σχολεία και πολυειδώς αγωνίστηκε για την εθνική αφύπνιση του λαού μας!...

Αλλά το παράδειγμα του Πατροκοσμά επιστρατεύει και  ο Σ/τος, προκειμένου να συγκινήσει τους βουλευτές:

«Ὁ συμπατριώτης μας μεγάλος ἅγιος…Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, τους λέει, ἔχυσε τό ἅγιο αἷμα του γιατί ἀγωνίσθηκε νά ἑδραιώσῃ στά Γιάννενα τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς καί ἦλθε ἀντιμέτωπος μέ τούς Ἑβραίους. Ἐμεῖς σήμερα θά συμμαχήσουμε μέ τούς δημίους του»;

Μα αυτό ακριβώς είχαν προσχεδιασμένο και προαποφασισμένο να κάμουν! Να συμμαχήσουν με τους δημίους του Πατροκοσμά σε βάρος της Ελλάδας και της Εκκλησίας. Και όχι μόνο αυτοί, αλλά και όσοι τους ψήφισαν. Και συνεχίζουν να τους στηρίζουν. Και προπάντων οι πνευματικοί τους καθοδηγητές, παπάδες και δεσποτάδες. Οι οποίοι, όπως φαίνεται, όχι μόνο δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν την εθνοκτόνα τους συνωμοσία, αλλά γίνονται και συμπαραστάτες τους. Αφού, με περισσή, συχνά, πανουργία, αγωνίζονται να φιμώσουν όσους, με τα κηρύγματά τους, τολμούν ν’ αποκαλύπτουν τα ανόσια έργα των ντόπιων εφιαλτών και των διεθνών μαφιόζων. Όπως ακριβώς έκαναν και οι ομοϊδεάτες τους σε βάρος του Πατροκοσμά, όπως χαρακτηριστικά, διαπιστώνει και ο Φάνης Μιχαλόπουλος στο  βιβλίο του «Κοσμάς ο Αιτωλός»:

Στο Αργυρόκαστρο, λεει, ο Μητροπολίτης Δοσίθεος μαζί με τους προύχοντες αντιμετώπισαν τον Πατροκοσμά με εχθρότητα. Στα Γιάννενα ο Μητροπολίτης με τους Εβραίους εμπόδισαν την είσοδό του στην πόλη. Στη Ζάκυνθο ο Μητροπολίτης Κουτούβαλης υποδαύλιζε εναντίον του το αρχοντολόι. Τον χαρακτήρισε, μάλιστα, "αιρετικό" και του επέβαλε εκκλησιαστικό επιτίμιο (μικρό αφορισμό). Κι ακόμη στην Άρτα, την Πρέβεζα, τη Ζάκυνθο, τη Λευκάδα, την Πάργα και τη Λάρισα Ρωμιοί και Τούρκοι προύχοντες και Εβραίοι συνασπίστηκαν εναντίον του.

Για ν’ αφήσουν τη χαριστική βολή  στους, ειδικούς για τις περιπτώσεις αυτές, Εβραίους. Οι οποίοι έδωσαν στον Κουρτ Πασά 50 σακούλες άσπρα.  Έτσι ώστε να δώσει εντολή να τον απαγχονίσουν….

Όπως παρόμοια σήμερα απαγχονίζουν την Ελλάδα και την Εκκλησία και το έργο του Πατροκοσμά. Έχοντας συμπαραστάτες, όχι μόνο τους βουλευτές του δικομματισμού, αλλά και τους ψηφοφόρους τους. Και προπάντων τους πνευματικούς καθοδηγητές τους!....

παπα-Ηλίας

προεόρτιο αφιέρωμα στον Πατροκοσμά

Διασκευές από ποιητικές και δημοτικές δημιουργίες:

Αυτό το λόγο θα σας πω

δεν  έχω άλλον κανένα

μεθύστε με του άγιου

 Πατροκοσμά το πνεύμα!

Βοήθα Παναγιά μου

και συ Άγιε Κοσμά,

για να ’χει η Ελλάδα

τιμή και λευτεριά…


 

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

παρά αιώνια σκλάβοι σ’ Εβραίους και Ναζί!…

Ανακοίνωση:  Το Σάββατο, 24 Αυγούστου 2013, ώρα οχτώ, το βραδάκι, στην πλατεία Δημοκρατίας, στο Αγρίνιο, θα γίνει εκδήλωση με θέμα «Ο Πατροκοσμάς και η κρίση», με ομιλητή τον παπα-Ηλία.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Μόνο με «μαύρο» θ’ άλλαζε κάτι

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΜΑΣ βαραίνουν υποψίες, τους βαραίνουν ενοχές. Πολύ το χρήμα (επί παχιών αγελάδων), λες κι είχαμε μηχανή κοπής χαρτονομίσματος. Σαν να φτιάχτηκε για χάρη μας η Ε.Ε. για να μας δανείζει, οι Γερμανοί να χαϊδεύουν της Ψωροκώσταινας τα καλ(κ)ομαθημένα.

ΤΙ κάνεις σαν Κυβέρνηση «του λαού για το λαό» (κ.ά. τέτοια φαιδρά); Μοιράζεις πόστα σε «διψασμένους». Προηγούνται τα «δικά σου παιδιά», έπονται οι «πρασινοφρουροί» και τούμπαλιν. Με τους «άλλους» σε ρόλο μόνιμης διαμαρτυρίας που «κυβερνούσαν» χωρίς να φαίνονται. Τους διόριζαν για το άλλοθί τους οι κυβερνώντες κι όλοι τους…βολεμένοι.

ΟΡΙΖΑΝ και επιτροπές στην ΕΡΤ, για ν’ αρχίσει το μεγάλο φαγοπότι. Τι κι αν οι επιτροπές οργίασαν με υπογραφές και προτιμήσεις ημετέρων; Όλα νόμιμα και...λεφτά υπήρχαν. Απ’ τις αστείρευτες εισροές για την ΕΡΤ ακόμα και…νεκροταφείων. Μια-δυο, λοιπόν, κι ο καθένας της επιτροπής στον/στην «κολλητό» του.

-Θα σε προτείνω για την ΕΡΤ, μαλ…α, θα κολυμπήσεις στο ευρώ, αλλά…ξέρεις. Τα μισά δικά μου. Τακτικά και στην ώρα τους. Εκεί όπου θα γευματίζουμε, και κάτω απ’ το τραπέζι.

ΑΥΤΟΙ το’ στρωσαν κι εμείς προχωράμε τη σκέψη μας πιθανολογώντας. Κι όσο το παραδάκι έπεφτε περίεργα σε τσέπες μετριοτήτων σε προσοδοφόρα πόστα, τόσο η υποψία μας γίνεται βεβαιότητα. Δεν μπορεί να σπαταλάς α(συλ)λόγιστα το δημόσιο χρήμα προς τρίτους χωρίς μια παράπλευρη εισροή στη δικιά σου τσέπη.

«ΣΤΗΝ Ελλάδα όλα γίνονται όπως θέλουν οι μέτριοι» είπε ο Τσαρούχης. Και στρώθηκαν στη «δουλειά» μετριότητες που ‘κονομούσαν…τ’ άντερά τους, εν μέσω ικανών και ταλαντούχων. Με τουπέ, ενίοτε και «εσωτερική» εξουσία από ανάκλαση στον προστάτη που του’ κλεινε το μάτι περιμένοντας το μερδικό του. Ένα τέλειο σύστημα κλοπής του δημόσιου χρήματος, στη χώρα της…λευτεριάς, της «δημοκρατίας» και της ατιμωρησίας. Μια τέλεια μηχανή χωρίς ν’ ακούγεται, καλολαδωμένη από μαστόρια που έκαναν περιουσίες με μακιγιαρισμένες φάτσες στο «γυαλί» και αφανείς στο παρασκήνιο της ΕΡΤ. Με τον συνδικαλισμό φύλακα-άγγελο μην ακουστούν…τσουγκρίσματα των ποτηριών του πάρτι.

ΚΑΛΟΣ ο έλεγχος του συνοικιακού ταβερνιάρη και του ψιλικατζίδικου, αλλά καλύτερος στους παραπάνω «νομίμως και ανήθικα πλουτισάντων». Οικονομικός και εισαγγελικός!

-Τη φορολογική σας δήλωση, κύριε/κυρία που τσεπώνατε χιλιάρικο ημερησίως. Γιατί δηλώνετε τα μισά;

……

-Πότε προσληφθήκατε; Ποιοι υπέγραψαν;

-Προσωπικά δεδομένα.

ΚΑΙ το επιμύθιο; Μόνο με «μαύρο» στην οθόνη κάτι θα μπορούσε ν’ αλλάξει.

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Και στο σκαμνί…κανένας!

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ στο θέμα, όσο αυτοί στις καρέκλες τους. Έσπευσαν στον τόπο της «δολοφονίας», με εργαλεία και σπουδή, αλλά χωρίς φόβο και ντροπή. Εξαφάνισαν τη στάση του δυστυχήματος «ξυρίζοντας» τα σίδερα. Σύριζα, μη μείνει ίχνος παρανομίας πάνω στο δρόμο της υπερταχείας κυκλοφορίας (κάθε μέρα τον διαβαίνω εποχούμενος), όπου σκοτώθηκε ο πολίτης και τραυματίστηκαν μάνα και παιδιά. Και ήταν τα ίδια ένοχα χέρια που την έστησαν καταμεσής του δρόμου. Για τον ΟΑΣΘ-μονοπώλιο και δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε. Οι μεγάλες εταιρίες  και οργανισμοί, στην Ευρώπη έχουν και τον «αντίποδά» τους. Αντίπαλο ανταγωνιστικό και συλλειτουργούν παρεμποδίζοντας την εκμετάλλευση του ενός.

ΚΙ άρχισε ο καυγάς του αποπροσανατολισμού. Με τον κάθε βαλτό ή αυτόκλητο να σπρώχνει την αλήθεια όσο μακριά τον έβαλαν να το κάνει. Για να ξεχαστεί το συμβάν, χωρίς καμιά καρέκλα να τρίξει. Κι ούτε ένας άντρας πραγματικός να ξεστομίσει μιαν αλήθεια λυτρωτική που καίει και τους καίει.

ΣΤΗΝ Ευρώπη των «κουτόφραγκων», θα’ χαν γίνει συλλήψεις. Πριν ακόμα ανταλλάξουν ματιές οι σιωπηροί ένοχοι. Μέσα οι υπεύθυνοι και καθένας τους σε χωριστό κελί. Μέχρι που να ξεράσουν την αλήθεια και χωρίς τη δυνατότητα ενδοσυνεννόησης για το «καλύτερο» ψέμα. Πότε τοποθετήθηκε η στάση εκεί κι αν ζητήθηκε άδεια, ποιος «υπέγραψε» και πού κρύβεται, γιατί ο Δήμος δεν την ξήλωσε μιας κι έβγαζε μάτι πριν σκοτώσει και ποιος ευθύνεται.

ΕΤΣΙ συνηθίζεται στην Ελλάδα. Περιμένουμε να συμβεί το κακό και να ξεσπάσει θόρυβος. Κι ύστερα; Να συσκοτίσουμε όσο μπορεί και δύναται ο καθένας, μη βγει ένοχος, «κρεμαστεί» και μας πάρουν τα…δάκρυα από συμπόνια. Για τον (υπ)αίτιο, βέβαια, όχι για το θύμα. Έτσι το πάμε στην Ελλάδα, που στηρίζεται σε πήλινα πόδια.

ΚΑΙ, βέβαια, είμαστε υπερβολικά απαιτητικοί, καμιά φορά, αν όχι αφελείς. Να δούμε συνεργεία του Δήμου να ξηλώνουν παρόμοιες κατασκευές; Να…καμαρώσουμε υπεύθυνο στο σκαμνί; Θα δούμε τους κατοπινούς να συμμορφώνονται από διώξεις των προηγούμενων που «αμάρτησαν»; Τζάμπα θα περιμένουμε, άδικος κόπος.

Η παλιά αφίσα-σκουπίδι καταγής για να αναρτήσουν την καινούρια κι είναι μικρό δείγμα ξεγνοιασιάς, οκνηρίας και καφρίλας. Δρόμοι με…υποδομή σκουπίδια δεκαετιών και οι δήμοι επιμένουν στα «πολιτιστικά». Χωρίς πρόστιμα για τα μικρά, έναν ένοχο στο σκαμνί για τα μεγάλα. Έτσι το πάμε, έτσι θα πάμε και η ζωή συνεχίζεται.

γιούχα!!!!

Κάποιοι στο εφιαλτικό

το τάβλι με τα πούλια,

που η Μπενάκη πρόσφερε

στον Κάρολο Παπούλια

παίζουν με σκοτεινό σκοπό…

Ο Αντώνης κι ο Βαγγέλης μας

σ’ ανατολή και δύση

τρέχουν, για να προλάβουνε

 ποιος  θα μας ξεπουλήσει.

Κι αφού πατρίδα και λαό

σπεύδουν να ξεπουλήσουν,

χειρότερα απ’ τα τρόπαια

της Χούντας τ’ αποτρόπαια,

που πρόδωσαν την Κύπρο μας

στο βάρβαρο Αττίλα

και τύλιξαν το έθνος μας

στου πένθους η μαυρίλα,

ετούτοι παν να στήσουν… 

Ποιος όμως λέει πως αυτουνών

 τσιφλίκι είναι η Ελλάδα

και να προσθέσουν πως μπορούν

μια ακόμη αποφράδα!…

Κι αντί να συμμαζέψουνε

τα τόσα λερωμένα

και στου εφιάλτη να κρυφτούν

για πάντα το κυβούρι,

μας προκαλούνε διαρκώς

και μας πουλούνε μούρη,

ως και για «γεωγραφικά»,

μιλώντας, «δεδομένα»…

Τσεκούρι! ο Γέρος του Μωριά

για τους προσκυνημένους…

Γιούχα! ας φωνάξουμε εμείς

για τους ξεπουλημένους!…

παπα-Ηλίας 

Υ.Γ. Το Σάββατο, 24 Αυγούστου 2013, ώρα οχτώ, το βραδάκι, στην πλατεία Δημοκρατίας, στο Αγρίνιο, θα γίνει εκδήλωση με θέμα «Ο Πατροκοσμάς και η κρίση», με ομιλητή τον παπα-Ηλία.

ρουφιανοκρατία και δεσποτοκρατία…

 

Μία απ’ τις νοσηρότερες εστίες  της εκκλησιαστικής κακοδαιμονίας είναι η διαπλοκή ρουφιανοκρατίας και  δεσποτοκρατίας.

Οι ρουφιάνοι είναι καλλιτέχνες του «γλειψίματος» και του «καρφώματος». Κι αν το δεσποτικό περιβάλλον είναι ευάλωτο σ’ αυτού του είδους τις δοσοληψίες, τότε ουαί και αλίμονο στη Μητρόπολη. Που την χορεύουν οι ρουφιάνοι, κατά πως ο διάβολος τους τσαμπουνάει….

Μια απ’ τις «μεγαλοφυείς» πατέντες του διπόλου ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας είναι και το “δουλέψτε κορόιδα, για να τρώνε οι πονηροί». Με βάση την οποία, οσάκις θέλουν να χτίσουν κάποιο ναό, ψάχνουν και βρίσκουν κάποιον δραστήριο και φιλότιμο παπά, που τον βάζουν μπροστά. Αλλά, όταν ο φιλότιμος παπάς ολοκληρώσει το έργο, τον διώχνουν, για να θρονιάσουν στο στρωμένο τραπέζι κάποιον «ημέτερο». Πράγμα που επιχειρήθηκε και στο Αγρίνιο:

Στα νότια του Αγρινίου υπήρχε το ταπεινό ξωκλήσι της Αγίας Βαρβάρας. Το οποίο η Μητρόπολη αποφάσισε (1988) να τον κάμει ενοριακό ναό. Κλήθηκαν, λοιπόν, κάποιοι ιερείς να αναλάβουν το έργο της διοργάνωσης της ενορίας και της ανοικοδόμησης του νέου ναού. Αλλά «είδαν και απήλθαν». Επειδή διαπίστωσαν τις δυσανάλογες προς το κουράγιο τους ευθύνες. Ο μόνος ο οποίος δέχτηκε να αναλάβει ήταν ο π. Χριστόφορος Μουτάφης. Που στο διάστημα μιας επταετίας (1988-1995) ολοκλήρωσε το έργο: Έναν διώροφο, πανέμορφο ναό, αληθινό κόσμημα (φωτογραφία).

Και στο σημείο αυτό ακριβώς το δίπολο ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας θέλησε να θέσει σε εφαρμογή την πατέντα της «ημετεροκρατίας». Να διώξει, δηλαδή, τον φιλότιμο και δραστήριο παπα-Χριστόφορο, για να φέρει στη θέση του κάποιον άλλο. Αλλά λογάριαζαν χωρίς το λαό της ενορίας. Ο οποίος ύψωσε τείχος απόρθητο στα σχέδια της δεσποτικής ρουφιανοκρατίας.

Και, επειδή το λαό δεν είχαν κάποιον τρόπο, για να τον αντιμετωπίσουν εξαπέλυσαν απηνή διωγμό εναντίον του παπα-Χριστόφορου. Τον έσυραν στο επισκοπικό και στο συνοδικό δικαστήριο. Με ανυπόστατες κατηγορίες και αντιδεοντολογικές μεθοδεύσεις. Χωρίς, ωστόσο, να τολμήσουν να τον καταδικάσουν. Συκοφαντικά λιβελογραφήματα διαβάζονταν στους ναούς και δημοσιεύονταν στον τοπικό τύπο, σε βάρος του. Και μάλιστα ένα τέτοιο εξαναγκάστηκαν να το υπογράψουν κάπου δεκαεφτά ιερείς του Αγρινίου και των περιχώρων. Γεγονός, που ανάγκασε τον παπα-Χριστόφορο να υποβάλει μήνυση εναντίον τους, για συκοφαντική δυσφήμηση. Για την οποία και καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε πεντάμηνη φυλάκιση. Για να αθωωθούν στο εφετείο, με το σκεπτικό, πιθανόν, ότι η καταδίκη τόσων ιερέων θα είχε δυσμενή αντίκτυπο στην κοινή γνώμη. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, μεταξύ των ιερέων, ήταν και ο τότε και τώρα αρχιερατικός επίτροπος  και αδελφός του σημερινού Μητροπολίτη…

Ο σημερινός Μητροπολίτης-ανέλαβε τα ηνία της Μητρόπολης απ’ το 2005. Οπότε και το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας λούφαξε προσωρινά, για να επανέλθει δριμύτερο. Με το πρόσχημα ότι τα οικονομικά της ενορίας  της Αγίας Βαρβάρας πήγαιναν απ’ το κακό στο χειρότερο. Γεγονός, για το οποίο την αποκλειστική ευθύνη έχει ακριβώς το δίπολο ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας, που διέλυσαν την ενορία. Με αποτέλεσμα ο αρχικός ενθουσιασμός των ενοριτών να υποστεί ανεπανόρθωτη καθίζηση.

Ωστόσο το καθεστώς της ρουφιανοκρατίας δεν δίστασε να ρίξει την ευθύνη στο θύμα του. Και, προκειμένου να τον δολοφονήσουν ηθικά στη συνείδηση των ενοριτών, διέσπειραν τη βδελυρή  συκοφαντία ότι η οικονομική καθίζηση της ενορίας οφειλόταν στο γεγονός ότι ο παπα-Χριστόφορος είχε ανοίξει οπή στο παγκάρι απ’ την οποία υπεξαιρούσε τα χρήματα. Και η Μητρόπολη, ευαίσθητη,  όπως φαίνεται, στις δολοπλοκίες των ποταμηδόν σιελορροούντων ρουφιάνων και των κρουνηδόν, κροκοδείλια, δακρυρρουσών υποκριτριών άκριτα και ανεξέταστα υιοθέτησε, δυστυχώς, τις συκοφαντίες. Και έσπευσε να αντικαταστήσει το εκκλησιαστικό συμβούλιο, χωρίς, την προβλεπόμενη από το νόμο, σύμφωνη γνώμη του προέδρου, παπα-Χριστόφορου. Με αποτέλεσμα να κάμουν την εφημεριακή του διακονία κόλαση και μαρτύριο.

Δεδομένου ότι, όπως λέγεται, κάποιοι επίτροποι κάνουν επίδειξη απαξιωτικής, σε βάρος του, συμπεριφοράς: Αφού τον χλευάζουν, τον προσβάλλουν («ρε τίποτα», «ρε πουλημένε», κλπ), τον εμπαίζουν. Φτάνοντας στο σημείο ακόμη και να φτύνουν σε βάρος του. Καυχόμενοι ότι δεν μπορεί να τους κάνει κανείς τίποτε, γιατί είναι διορισμένοι απ’ τη Μητρόπολη. Κι αυτή την εξωφρενική και εξευτελιστική κατάσταση, εξαναγκάζεται να την υπομένει ο παπα-Χριστόφορος, για να μην υποστεί τις, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, επαπειλούμενες δεσποτικές κυρώσεις.

Και τίθεται το πρόβλημα: Το να παγιδεύεται μια μητρόπολη, απ’ τις συκοφαντίες ρουφιανοκρατίας δεν είναι, δυστυχώς, πρωτοφανές. Το να υποφέρει όμως, επί 15ετίαν, ένας έντιμος κληρικός, εξαιτίας των αδιάκοπων και αδυσώπητων δολοπλοκιών  της, είναι ακατανόητο και απάνθρωπο. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν  ο πολύτεκνος παπα-Χριστόφορος έχει το θλιβερό προνόμιο να μεγαλώνει και τα δύο πεντάρφανα της κόρης του, των οποίων οι γονείς σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα!…

Πιστεύουμε πως λίγη ανθρωπιά δεν θα μειώσει το μεγαλείο της ακατανόητα συρόμενης απ’ τη ρουφιανοκρατία, Μητρόπολης!…

Κι ας μην ξεχνούμε πως κάποιοι, εδώ,  σ’ αυτόν τον τόπο, αγωνίστηκαν, όχι για να ανακαινιστεί, αλλά, για να εξαφανιστεί κάθε μορφή ρουφιανοκρατίας και δεσποτοκρατίας…

παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

e mail: yfantis.ilias@gmail.com

Υ.Γ. Το Σάββατο, 24 Αυγούστου 2013, ώρα οχτώ, το βραδάκι, στην πλατεία Δημοκρατίας, στο Αγρίνιο, θα γίνει εκδήλωση με θέμα «Ο Πατροκοσμάς και η κρίση», με ομιλητή τον παπα-Ηλία.

Και τι θα…περισσέψει;

Του Θανάση Νικολαΐδη

 «ΣΑΝ έτοιμοι από καιρό σαν θαρραλέοι…» (που λέει ο Καβάφης), να πληρώσουμε, λοιπόν, στην εφορία. Τον αναλογούντα φόρο, με την καρδιά μας. Για να σωθεί η οικονομία μας και η Ελλάδα. Κόντρα στους φοροκλέφτες που την πυροβολούν.

ΩΣΤΟΣΟ, μια σκέψη αποκαρδιωτική κι ένα ερώτημα απλό, μας «κόβει». Και μας αναστατώνει. Και μας εξοργίζει. Θα πιάσει τόπο η (συν)εισφορά μας; Για ποιον (ποιους και γιατί) πληρώνουμε; Να το δούμε, λοιπόν, και…βλέπουμε.

ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ για τα προνόμια των νυν και τέως κοινοβουλευτικών μας ανδρών και γυναικών. Για τις συντάξεις βολεμένων και οικονομημένων απ’ το «επάγγελμα», που ακόμα αρμέγουν την Ελλάδα. Εσχατόγηρους που δεν δούλεψαν ποτέ τους και σημερινούς που μεριμνούν από τώρα για τα συνταξιοδοτικά τους. Μας «χρεώνουν» ακόμα και τα μεροκάματο των αστυνομικών που τους φυλάνε, τα «δεδουλευμένα» τους που θα (ξανα)διεκδικήσουν (και θα τα πάρουν) όταν έρθει η ώρα..

ΚΑΤΙ απ’ τη φορολογική μας εισφορά θα πάει και για τα (ηγεμονικά) εφάπαξ των «εργαζομένων» της Βουλής, αλλά κάνε πως δεν το πρόσεξες-εκεί διόρισαν οι πάντες, βρωμάει ευνοιοκρατία και μην ποντάρεις σε κινητικότητες και διαθεσιμότητες. Κι από ειδικούς συμβούλους υπουργών; Τους πληρώνεις, και μαζί τους εκατοντάδες κυριών σκυμμένων στο κομπιούτερ.

ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ τους πολυθεσίτες που δεν βρέθηκε νόμος(!) να γίνουν μονοθεσίτες, δεν κόπηκαν  «υπερωρίες» τους, δεν περιορίστηκαν οι πολλαπλές συντάξεις…

 ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ τα σπασμένα από ρεμούλες ατιμώρητων που καραδοκούν, στα ίδια πόστα. Για «τρύπες» σε Ταμεία του Δημοσίου που τα διαχειρίστηκαν σαν ιδιώτες παραμένοντας ακαταδίωκτοι.

ΠΟΥ αλλού διαχέεται το δημόσιο χρήμα απ’ τη φορολόγηση του μισθωτού και του συνταξιούχου; Στις στρατιές εργαζομένων και «εργαζομένων» των Υπουργείων. Υδροκέφαλων, με υπεράριθμους που πέρασαν τη μισή ζωή τους σ’ ένα γραφείο και την άλλη μισή σε άδειες. Εξασφάλισες καρέκλα με τηλέφωνο; Αυτό ήταν! Άραξε, περίμενε και…ιδιαιτέρα με την προαγωγή σου. Ο λογαριασμός στο…ταμείο.

ΚΑΙ οι πλεονάζοντες των ΟΤΑ, αραχτοί σαν κλώσες σε περιστερώνα, άεργοι και τρεφόμενοι δημοσία δαπάνη; Ο τ. νομάρχης με τους κόλακες τριγύρω χρήσιμους για τις εκλογές, ο δήμαρχος με το επιτελείο του-καθένας στο γραφείο και με τα χαρτιά του απλωμένα;

ΤΕΛΟΣ, πληρώνουμε για να καλύψουμε κλεψιές φοροφυγάδων. Κι ό,τι περισσέψει; Θα το κάνουμε σχολεία, νοσοκομεία και…γεφύρια. 

η αγάπη

η αγάπη

 

Κι αν είμ’ ένα πολύγλωσσο

πλάσμα μ’ αγγέλου στόμα,

κι όλα της γης τα μυστικά

και τ’ ουρανού ακόμα

γνωρίζω…

Κι ακόμη,

αν για τους φτωχούς

το βιος μου όλο σκορπίσω

κι αν σε καμίνι φλογερό

πέσω να μαρτυρήσω…

Αν μες στα στήθη μου ποτέ

η αγάπη δεν φωλιάζει,

είμ’ ένα άδειο κύμβαλο,

που άσκοπ’ αλαλάζει!…

Ποτέ η αγάπη δεν φθονεί,

δεν κακοσυλλογιέται,

ποτέ δεν παραφέρεται

κι ούτε ποτέ καυχιέται.

Δε χαίρεται με τ’ άδικο,

μα στην αλήθεια χαίρει,

 ποτέ δεν κάνει το κακό

κι εκδίκηση δεν παίρνει.

Η αγάπη είναι μακρόθυμη

κι όλα τα υπομένει,

ποτέ δεν απελπίζεται

και τ’ άφθαστα γυρεύει!…

Έχει πηγή της το Θεό

κι ουδέποτε στερεύει…

(1). Ο Ύμνος της Αγάπης του  Παύλου, σε παράφραση του παπα-Ηλία (Κορινθίους Α΄. ΙΓ, 1-8)

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ο…ελεγκτής (κι ο βοηθός του)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΤΟΥ καταπεσμένου μην του δώσεις εξουσία! Θα ξεπεράσει τον καταπιεστή του. Σαν τον μπιστικό-κολίγο με τα’ όπλο να φυλάει το βιός του αφέντη. Σαν τον «δηλωσία» που ‘γινε Αλφαμίτης κι έδερνε με λύσσα τους «πρώην».

ΤΟΝ πήραν (δεν μιλάμε για τον συγκεκριμένο…αρωγό του ελεγκτή), με δίπλωμα οδήγησης απ’ τον στρατό. Κι απλώθηκε μπροστά του ο κόσμος όλος. Ένιωσε αφέντης (απ’ το τίποτα), μούντζωσε την ανεργία, δικό του το βολάν και το λεωφορείο, η άσφαλτος, ο δρόμος. Και πίσω τα…πρόβατα. Όρθια, να τα τραβολογάει στις στροφές και να μη σηκώνει κουβέντα. Ο παλιός που δεν μπορούσες να του μιλήσεις, ο καινούριος (ελάχιστα βελτιωμένος), χωρίς έλεγχο των «πεπραγμένων» και της νοοτροπίας του.

ΚΙ ύστερα, μας ήρθε ο…ελεγκτής! Βρέθηκε στην Αθήνα απ’ το χωριό του και δεν είναι κακό, έχωσε την εξουσία στο τσεπάκι του κι είναι κακό. Όσο το ξυράφι σε χέρια νηπίου. Ένιωσε σαν ρέφερι χωρίς σφυρίχτρα, Ιαβέρης μη του ξεφύγει ο Γιάννης Αγιάννης, αφέντης-εξουσιαστής που θα ‘στρωνε η Ελλάδα «κατόπιν ενεργειών» του.

ΜΕ τέτοιον «ελεγκτή» (και αρωγό τον οδηγό), δεν άργησε να’ ρθει το κακό. Κι ήταν μόνο 18 χρονώ…Δεν τους άγγιξε η αλήθεια πως το παιδί ήταν άνεργο σε οικογένεια ανέργων. Κατέβασαν τον νόμο, ανέβασαν τους τόνους, τσάκισαν την αξιοπρέπειά του.    

ΚΙ ύστερα; «Τζαμπατζής», σου λέει ο «καθωσπρέπει» ρωμιός της καθημερινής ψιλοχοντροαπάτης κι ευτυχώς το ελληνικό φιλότιμο πήρε φωτιά. Ναι, κύριε, τζαμπατζής και πάρε τη ζημιά (του ενός ευρώ), μοίρασέ το στους…έντιμους της επιχείρησης που κινεί τρόλεϊ, τραίνα και λεωφορεία. Μπας και, χορτάτοι πια, παρατήσουν τις κομπίνες που βούλιαξαν εταιρείες αδειάζοντας ταμεία, σταματήσουν να κλέβουν υλικά (με το ΙΧ τους εισερχόμενο δήθεν για λάδια να φεύγει «φορτωμένο») και αποστούν απ’ το ψάξιμο της ζημιάς (του 18/χρονου). Αυτό, λοιπόν, το παιδί πάει από προχθές με τους αγγέλους. Εσείς για πού οδεύετε, δύσμορφοι, κακοβαλμένοι Ιαβέρηδες, που ίσως αγνοείτε πως το πρότυπό σας αυτοκτονεί πέφτοντας στον Σηκουάνα;

ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ μου τον α’ ενικό, σε ένα βιωματικό, πριν από χρόνια. Στη Γερμανία που συχνά επικαλούμαι για τα καλά της και μέμφομαι για τα άσχημα (την εξής έλλειψη φιλότιμου των Γερμανών). Μπερδεύτηκα με τα εισιτήρια και τις πολύπλοκες διαδρομές των τραίνων τους και συνέχιζα τη διαδρομή, ΠΑΡΑΝΟΜΑ. Ήρθε ο ελεγκτής και του εξήγησα. Με συνόδευσε(!) ως τη στάση για το σωστό τραίνο κι αυτό ήταν όλο.

Μια σύγχρονη εικόνα της Κοιμήσεως «Ἐξίσταντο Ἀγγέλων αἱ δυνάμεις...»

Ας δούμε σήμερα, ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μια «σύγχρονη εικόνα της Κοιμήσεως». Ας δούμε την φωτογραφία με αυτούς τους Αγγέλους να είναι παραδομένοι στην Κοίμηση, που αναμένει την Ανάσταση και τότε θα καταλάβουμε όλοι από ποίους Αγγέλους δορυφορείται η Θεοτόκος και από ποιους υμνολογείται η Κυρά των Αγγέλων! Ας δούμε... Συνέχεια... εδώ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Διάλειμμα…

Του Θανάση Νικολαΐδη

Μαζί μας, ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ, για προσωπική, οικογενειακή και εθνική προκοπή. Χρόνια πολλά στους/τις εορτάζοντες.

Διάλειμμα απ’ τα πιεστικά, επείγοντα και αδυσώπητα των ημερών. Πάμε στα «απλωμένα» προβλήματα των καιρών. 

ΣΤΗ χώρα των απλουστεύσεων και της ήσσονος προσπάθειας, δεν θα’ μενε απ’ έξω η εκπαίδευση. Να φτάσουμε στο πτυχίο απ’ τον συντομότερο (αλλά τυραννικότερο) δρόμο, αξιοποιώντας τα…αποστηθισμένα. Είναι αφύσικο, κάπου θα βγάλει. Κι όταν έρθει η ώρα, «πληρώνεις». Εσύ και το κοινωνικό σύνολο. Για τις μετριότητες σε πόστα, με την αγραμματοσύνη τους στη μόστρα. Έχοντας «κλέψει» τον διπλανό άξιο και ικανό, που δεν διέθετε μέσα και γνωριμίες.

Η άριστη χρήση του κομπιούτερ δεν συνεπάγεται και προϋπάρχουσα (απαραίτητη) θεωρητική γνώση του χρήστη κι από ‘δω αρχίζει το πρόβλημα. Καλοπαερνάει στα χέρια του η ηλεκτρονική, η φυσική όμως υποφέρει, παρατημένη και ελλιπής. Κι αν «εισπράττεις» απ’ τα «ολοκληρωμένα κυκλώματα» και δεν ξέρεις καν τι είναι πυκνωτής…τζάμπα κόπος. Δεν έχτισες ξεκινώντας απ’ τη βάση και τη «γνώση» θα την πάρει ο άνεμος. Στην πρώτη δοκιμασία, κατά την οποία θα…θυμηθείς αντί να σκεφθείς.

ΠΟΛΛΑ είπαμε κι αν δεν γίναμε κατανοητοί, ας ανατρέξουμε στην παρατημένη για τους…ξένους κλασική ελληνική παιδεία και στους μορφωμένους και «μορφωμένους» της νέας γενιάς. Με την ελληνική γλώσσα να ασφυκτιά ανάμεσα σε αυτοσχέδιους χρήστες και γελοίους γλωσσοπλάστες. Όπως του’ ρθει του ανθρώπου από οθόνης και μικροφώνου κι όπως ταιριάζει στην αισθητική του/της. Με το μακιγιάζ ως το λαιμό, αλλά πέρα βρέχει για γραμματικούς κανόνες. Με τη γλώσσα ροδάνι, αλλά τα ελληνικά επιδεικτικά αγνοημένα και ενίοτε δολοφονημένα. Και πρόκειται για πτυχιούχους πανεπιστημίων!

ΤΑ παρακάτω «δείγματα γραφής», ύφους και άγνοιας είναι ακούσματα καθημερινής τηλεοπτικής ημι(α)μάθειας. Με τις εκφωνήτριες των ειδήσεων «αγάλματα» μη χαλάσει το φκιασίδι, περιφροντίδες κατ’ όψη και αδιάφορες περί την γλώσσα. Τους/τις «παράγουν» μαζικά οι σχολές (δημοσιογραφίας) και καμαρώνουν, χωρίς, ωστόσο, να ιδρώνει το αυτί των δασκάλων τους για το «προϊόν».

ΔΕΝ μιλάμε για το λεκτικό πρότυπο του παλιού ημιμαθούς χωροφύλακα με τις…ελληνικούρες του. Για πτυχιούχους μιλάμε! Για νεοέλληνες που οφείλουν να σέβονται τη γλώσσα μας και την ιστορία της.

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ τους γελώντας και…κλάψτε για το φαινόμενο:

·        Που παρελάζουν (Ζώης/ΑΝΤ1)

·        Που πλήγονται απ’ την κρίση (ΑΛΦΑ)

·        Η φορολογική δήλωση κατατέθεται στο τέλος…(Σενετάκης/ΑΝΤ1)

·        Για περιέγραψέ μας…(ΑΝΤ1)

·        Επικαλούσαν κάποιοι το γεγονός…(ΑΛΦΑ)

·        Μίλησε για σφράγισμα τις καντίνες (ΣΚΑΪ)

·        Είχαμε κατατακτήριους δοκιμές (Αθλητ/φος, ΣΚΑΪ)

·        Η απόφαση ελήφθη με ερήμην τους (ΜΕΓΑ)

·        Γινόταν μπανζουρλισμός (Τηλεπαρουσιαστής/ΣΚΑΪ)

·        Εκεί χρειάζεται φειδώς (Βορίδης/ΣΚΑΪ)

·        Ο αναλογούν φόρος (ΣΚΑΪ)

·        Λιμνάζον νερά (ΣΚΑΪ)

·        Εκείνη που συνέσφερε…(Αθλιτικορεπόρτερ/ΣΚΑΪ)

·        Εισαγάγουμε και μια διαδικασία (Καλαφάτης/αν. Υπουργός)

·        Ο τεθνεών («τεθνεώς» ή «τεθνηκώς» είναι το σωστό) (Παπάς/ΧΑ)

·        Τρεις παράμετρους λέω (Θ. Πλεύρης/EXTRA)

·        Και μέσω απ’ αυτήν τη διαδικασία (Φοροτεχνικός/ΣΚΑΪ)

·        Βρήκα και ευήκοον ώτα (Άδωνης/Υπουργός/Μέγα)

·        Θα το πω εκφατικά (Κωσνταντοπούλου/Βουλή)

·        Χρησιμοποίησαν παράνομους μεθόδους (Τρέμη/Μέγα)

·        Προσέξτε το τραγέλαφο της ιστορίας (ΑΝΤ1)

·        Εν μέσω μίας νυκτοίς (Συνδικαλιστής Δημ. Αστυν.)

·        Ευκαιριακές ευκαιρίες  (Καλογεροπούλου/ΣΚΑΪ)

·        Δεν προστιθέτανε (Κεγκέρογλου, βουλευτής/ΑΝΤ1)

·        Ο Μεξιακανός θα επιπέσει σε φάουλ (Σπήκερ/ΣΚΑΙ)

Χωρίς να κοκκινίζουν(!)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΞΕΚΙΝΑΜΕ απ’ τα σχολεία. Με τη…λύσσα (πολλών) γονιών για το «άριστα». Φτιαχτό, ευκαιριακό και στο βάθος κάλπικο, πάντως τονωτικό της μάνας για να παρουσιάζει τον κανακάρη της σαν κατ’ ευθείαν…απόγονο του Αϊνστάιν. Ο πατέρας (συνήθως) αδιάφορος και το παιδί πεπεισμένο πως ένα «χαρτί» του ανοίγει δρόμους.

ΚΙ ύστερα, μπροστά του το δημόσιο των βολεμένων. Με τις «ανέσεις» και τις «ευκαιρίες» του. Ήταν να μη σφηνωθεί σε μυαλά πως δεν τιμωρείσαι ό,τι κι αν (δια)πράξεις. Θα κρατηθείς εξαρτώμενος από εξαρτημένους, που δεν θα τολμήσουν να σε διώξουν. Με ποιο συμφέρον να το κάνουν και με ποια νομοθεσία; Εξ άλλου, το συρτάρι σου γεμάτο από «άριστα» και περγαμηνές. Από επιτροπές, για μια δύσκολη ώρα.

«ΑΝ δεν θέλεις κάτι να προχωρήσει, φτιάξε μιαν επιτροπή» και το αγνοήσαμε. Κι αφήσαμε τον υπάλληλο να τον κρίνουν υπηρεσιακά, βάσει της γνωριμίας και του…κόμματος. Με την περίφημη «συνέντευξη» να συμβάλλει στο «άριστα» κι άλλους να τους στέλνει εκτός παιδιάς.

ΚΑΙ γέμισαν τα σχολεία «αριστούχους» χωρίς οι δάσκαλοι να κοκκινίζουν και το δημόσιο καλοπερασάκηδες με το «άριστα» στο συρτάρι τους. Έφτασε η ώρα για αξιολόγηση κι ανοίγουν τα συρτάρια. Ό,τι διαθέτει καθένας/καθεμιά και ο τύπος τρώει την ουσία. Βγαίνουν και χαρτιά πλαστά και πτυχία κάλπικα της ατιμωρησίας κρυμμένης στη «δημοκρατία».

ΚΑΙ τώρα; Υπάρχουν νόμοι που δεν αλλάζουν κι άλλοι που ψηφίζονται σ’ ένα βράδυ. Δεν κουνάς απ’ το πόστο έναν απατεώνα του δημοσίου, μόνο τον ταρακουνάς. Θα προσφύγει σε δικαστήρια, θα δώσει τη «μάχη». Με το θράσος, την ψευτιά και το…άριστά του. Και με τα εύσημα του κόμματος και την (υπο)στήριξη της παράταξης.

ΜΙΑΣ, λοιπόν, και βρεθήκαμε στα κόμματα και τα παλικάρια τους, να σχολιάσουμε το χθεσινό τους κατόρθωμα. Από αγωνία τους για συνταξιούχους του κοινοβουλίου κι όχι μόνο, μη δεν πάρουν ό,τι τους ανήκει(;!). Νύχτα και σε μέρες ραστώνης, χωρίς ντροπή και τσίπα, ενιαία και χωρίς κοκορομαχίες, πέρασαν εγκύκλιο για τους…αναξιοπαθούντες του παρελθόντος («εκεί που είσαι θα’ ρθω…»). Η πρωτοβουλία τους με στοιχεία νομολαγνείας «συμπαρέσυρε» και δημάρχους, κοινοτάρχες και νομάρχες. Οι παλιοί (διατελέσαντες) περιμένουν και οι σημερινοί προσδοκούν.

ΟΙ πεινασμένοι στα συσσίτια, αυτοί τη «δουλειά» τους και η ζωή συνεχίζεται(;).

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

“Τις βούλεται…κυβερνάν;”

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΤΟΥΣ κ. κ. Τσοχατζόπουλο, Παπαγεωργόπουλο τους «τσίμπησαν». Κάποιοι μεγαλόσχημοι και «παράγοντες» (λέγε με Μάκη…) που δεν μπορούσες να τους αγγίξεις ήδη βρίσκονται στη φυλακή. Άλλοι, του αυτού φυράματος και (πιθανώς) παρόμοιων κατορθωμάτων (λέγε με…Γιάννο) «περιμένουν», και μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου απλώνουν τα χεράκια τους για χειροπέδες.

ΟΛΑ δείχνουν πως κάτι «κινείται» σε επίπεδο εχόντων και βαρέως αμαρτησάντων κι είναι δείγμα γραφής, δυνατότητας και προθέσεων των κυβερνώντων. Υπό την μέγγενη της Τρόικας, βέβαια, και αναγκαστικά αποφασιστικών. Σε μονόδρομο και με μανούβρες, ωστόσο…τις βούλεται…κυβερνάν; Ας αναλάβει, να πράξει διαφορετικά, να τα καταφέρει και θα τον χειροκροτήσουμε.

ΚΑΙ τι απόμεινε; Οι άλλοι που, μια ζωή, μιλούσαμε για τους παραπάνω. Μιλούσαμε και απαιτούσαμε. Να πληρώσουν και να «πληρώσουν». Και τώρα; Δεν ξεσηκώνονται οι «μεγάλοι». Αυτοί έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν, όταν δεν έχουν τον τρόπο να ξεφύγουν. Και, βέβαια, ξεσηκώνουν τους «μικρούς». Οι τελευταίοι…καθαρίζουν για πάρτη τους, καθαρίζουν και για τους έχοντες. Όπως κάποτε οι προλετάριοι μη τους λείψουν οι αλυσίδες, οι μπιστικοί για τ’ αφεντικά τους, οι μετεμφυλιακοί τσαρουχάδες για τους βασιλιάδες.

ΩΣΤΟΣΟ, ποιος το’ πε πως όταν οι «μικροί» ξεφυσούσαμε αγανακτισμένοι και απαιτώντας, εννοούσαμε τον εαυτό μας; Όχι, βέβαια. Θέλαμε εαυτούς και αλλήλους εκτός υποχρεώσεων, για να δακτυλοδείχνουμε το κεφάλαιο. Με το…ελεύθερο του κάθε «ταπεινού» να παρανομεί και να αυθαδιάζει. Σε καθεστώς βολικό και με νοοτροπία αυτόματης και αυτονόητης(!) απενοχοποίησής του.

ΜΟΝΟ που είμαστε οι πολλοί και η φοροκλοπή μας, σωρευτικά, αδειάζει Ταμεία. Βάλθηκαν να τα γεμίσουν (και) με τον (υποχρεωτικό) οβολό μας, αλλά κλωτσάμε και τσιρίζουμε. Για το ΣΔΟΕ και τους αιφνιδιασμούς του σε «συναυλίες»…εκπολιτιστικών ομίλων. Με τους ακριβοπληρωμένους των καψουροτράγουδων που ανεβάζουν τον πολιτισμό μας και τους «επιχειρηματίες» να…ξεσφραγίζουν τα «σφραγισμένα». Με τις «εργαζόμενες» με κάνιστρα για τους ασίκηδες και το ουίσκι να ρέει αγκαλιά με τη φοροδιαφυγή. Θυμίζοντας παλιές…ωραίες εποχές των δανεικών με τα αξεπλήρωτα δάνεια, τη «μερσεντέ» και το «αίσθημα».

ΚΑΙ, βέβαια, οι έχοντες και οικονομημένοι δεν θα ταξιδέψουν με το λαό πάνω στα ίδια τραίνα, δεν πάνε τα παιδιά τους στα ίδια σχολεία, διακοπές στο ίδιο μέρος. Άρα, δεν γίνεται, φίλε μου, να παραμείνουμε (κι εμείς) αφορολόγητοι…

Υ.Γ. Η «εξάρτηση», στο χθεσινό μου, είναι εξάρτυση.

Η πάντοτε Γρηγορούσα….

 

Μετά τον Ευαγγελισμό η Παναγία επισκέπτεται τη συγγένισσά της την Ελισάβετ. Και η  Ελισάβετ της  κάνει διθυραμβική υποδοχή: «Ευλογημένη, της λέει, είσαι συ, περισσότερο από κάθε άλλη γυναίκα και ευλογημένο το παιδί, που θα φέρεις στον κόσμο. Κι, αλήθεια, πόσο μεγάλη τιμή για μένα να με επισκεφθεί η μητέρα του Μεσσία μας»!

Για να της αποκριθεί  η Παναγία: «Η δόξα ανήκει στο Θεό, που έκαμε σε μένα την ταπεινή αυτή τη μεγάλη τιμή». Που σημαίνει ότι το μυστικό μονοπάτι που οδήγησε την Παναγία στη θέωση ήταν η ταπείνωση.  Με αποτέλεσμα να γίνει η σκάλα, με την οποία κατέβηκε και ήρθε, ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Χριστός.

Η ταπείνωση όμως αυτή της Παναγίας δεν ήταν, όπως την εκλαμβάνουμε συνήθως εμείς οι παραμορφωμένοι χριστιανοί. Μια κατάσταση παθητικότητας, μιζέριας και ηττοπάθειας, απέναντι στη υβριστική αλαζονεία των, σύμφωνα με τα ανθρώπινα μέτρα, ισχυρών. Δεν είχε καμιά σχέση με το «όπιο των λαών», όπως θα πει αργότερα για τη θρησκεία ο Μαρξ.  Και, όπως την κατάντησε το κατεστημένο, προκειμένου να εκμηδενίσει την επαναστατικότητα του χριστιανισμού. Αναφερόταν στη συναίσθηση της ανθρώπινης μηδαμινότητας μπροστά στο άπειρο μεγαλείο του Θεού και την ομορφιά και σοφία της δημιουργίας του.

Την υβριστική αλαζονεία των ισχυρών η Παναγία την καταδικάζει κατηγορηματικά και, μάλιστα, προδικάζει την εξουθένωσή τους, λέγοντας: «Η βασιλεία του Μεσσία θα διαλύσει τα σχέδια των αλαζόνων. Θα γκρεμίσει τους τυράννους απ’ τους θρόνους τους και θ’ ανυψώσει τους ταπεινούς. Θα αφαιρέσει τα πλούτη απ’ τους πλούσιους και θα χορτάσει τους πεινασμένους»! Λόγια βαριά και άκρως επαναστατικά.Που, αν τα έλεγε κάποιος, εδώ στην πατρίδα μας, πριν από 60-70 χρόνια, ασφαλώς και θα του στοίχιζαν πολύ ακριβά. 

Και είναι ευνόητο, πως πάνω στην ίδια αυτή επαναστατική γραμμή κινήθηκε και ο Χριστός: Στο πρώτο του κήρυγμα στους συμπατριώτες του, της Ναζαρέτ, είπε χαρακτηριστικά: Ήρθα, για να σας απαλλάξω από τη φτώχεια, την αρρώστια, τη σκλαβιά και την αμαρτία. Το τελείως αντίθετο απ’ ο, τι κάνουν οι απατεώνες και αναρχικοί (=χωρίς αρχές) άρχοντες, που φροντίζουν για την αδιάκοπη και ατέλειωτη δυστυχία μας. Οι οποίοι, πέρα από κάθε λογική και συνείδηση, μας σκλάβωσαν στους εχθρούς μας, βουλιάζοντάς μας στη φτώχεια και δολοφονώντας μας παντοιοτρόπως.

Και μπορεί να μη φόραγε ο Χριστός φυσεκλίκια και να μην πήρε κοντάρια και σπαθιά, αλλά ο λόγος του ήταν καταλυτικότερος κι απ’ τα πλέον φοβερότερα όπλα. Γεγονός, που συνειδητοποίησαν ευθύς εξαρχής οι γραμματείς και οι φαρισαίοι. Οι οποίοι τον ακολουθούσαν σαν τη σκιά του και κατέγραφαν κάθε του λόγο και κίνησή του. Μέχρις ότου καταφέρουν να πετύχουν την εξόντωσή του.

Αλλά και η πρώτη χριστιανική κοινωνία, της οποίας μέλος ήταν και η Παναγία, κινήθηκε μέσα στα πλαίσια, που προαναφέραμε. Δεν συμβιβάστηκε, δεν συσχηματίστηκε με το κοσμικό πνεύμα της αδικίας. Αφού, όπως υπογραμμίζουν οι Πράξεις των Αποστόλων» (Δ, 32-34), διαμόρφωσαν το γνησιότερο μοντέλο του σοσιαλισμού. Το οποίο ύστερα από δεκαοχτώ αιώνες σχεδόν πανομοιότυπα αντιγράφουν οι Μαρξ-Ένγκελς στο περίφημο «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» τους (1848).

Αλλά, όπως θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος, με βάση, πάντα, το Ευαγγέλιο, τα λόγια του Χριστού και της Παναγίας είναι όχι απλά σοσιαλιστικά, αλλά βαθύτατα επαναστατικά. Και μάλιστα όχι μόνο στην κοινωνική και οικονομική, αλλά και την ηθική και πνευματική και υπαρξιακή τους διάσταση. Δεδομένου ότι ο Χριστός αντιμετώπισε με την Ανάστασή του, πέρα απ’ την ύβρη και αλαζονεία των ανθρώπων, την ενσάρκωση της αλαζονείας και πάσης τυραννίας, που είναι ο Σατανάς. Και του οποίου έργο και όπλο είναι ο θάνατος.

Γι’ αυτό και σχετικά με την Παναγία, αλλά και, γενικότερα, τους χριστιανούς δεν μιλάμε, πλέον, για θάνατο, αλλά για κοίμηση. Παρότι, στην πραγματικότητα, η Παναγία ήταν και παραμένει πάντοτε «γρηγορούσα»(=ξυπνητή) και έτοιμη να βοηθήσει τον καθένα σε κάθε περίπτωση. Και σε προσωπικά και σε οικογενειακά και σε εθνικά ακόμη θέματα. Όπως έπραξε στη χιλιετία του Βυζαντίου. Που δεν τους εγκατέλειψε, παρά μόνο, όταν εκείνοι την είχαν εγκαταλείψει. Και το ’40. Το οποίο καταπρόδωσαν οι συγκαιρινοί μας εφιάλτες. Εξυπηρετώντας τα ανθελληνικά σχέδια των εχθρών μας. Επειδή ακριβώς μισούν και φοβούνται την Ελλάδα και το Ευαγγέλιο.

Γιατί, σαν τους φαρισαίους της εποχής του Χριστού, γνωρίζουν ότι η καθεμιά του λέξη κρύβει μεγαλύτερη επαναστατική και εκρηκτική ενέργεια απ’ όλα τα πυρηνικά οπλοστάσια της Ανατολής και της Δύσης. Αλήθεια και πραγματικότητα, που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει εμείς οι νωθροί και αποτελματωμένοι χριστιανοί. Που έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε ξυπνητοί, όταν στην πραγματικότητα κοιμούμαστε όρθιοι. Και φθάσαμε στο οικτρό κατάντημα να μας ξεπουλούν οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι και να μας εξοντώνουν οι Στουρνάρηδες, οι Κυριάκοι και οι Αδώνηδες.

Και ποιος ξέρει τι άλλο μας περιμένει, αφού δεν κατρακυλήσαμε, ακόμη,   μέχρι  το τέρμα στου κακού τη σκάλα!…  

παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress,com

e mail: yfantis.ilias@gmail.com