ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Δεν μας ενδιαφέρει, κ. Μπαλτάκο…

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΠΕΣΕ η «αυλαία» στον Γράμμο, τα σακατεμένα απομεινάρια του Εμφυλίου στην πολιτική προσφυγιά, κι εδώ ξανάρχιζε η «ζωή». Με την εξουσία στα χέρια των «νικητών». Κι ο ηττημένος; Στη μοίρα του. Με κάτι…παραπάνω από κυνηγητό, ταπείνωση και φακέλωμα.

ΕΠΑΙΡΝΕ τα μέτρα του το Κράτος, μη το πιάσουν στον ύπνο οι κομμουνιστές, είχαν γνώση οι φύλακες. Οι κάθε λογής, τάξεως, αλλά μοναδικής παρατάξεως αντικομουνιστές. Αφηνίασαν οι τελευταίοι.
Δήλωσαν «εθνικόφρονες» κρατώντας κρυφή την πατριδοκαπηλία τους, για ν’ ανοίγουν οι πόρτες για πάρτη τους και να κλείνουν για τους αντιφρονούντες-αυτή είναι η (μετεμφυλιακή) ζωή. Με την πατρίδα στα χέρια Κέρβερων μην αρπάξουν τα αγαθά της «προδότες», μην τα μαγαρίσουν ΕΑΜοβούλγαροι.

ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΣΑΝ την «ιδεολογία» στους απογόνους κι έπιασαν «δουλειά» (οι απόγονοι). Τους ενέπνεε το περιβάλλον, αποδοτικό το «επάγγελμα», γιατί να μη σκοτώσουν τον Γρ. Λαμπράκη επαγγελματίες αντικομουνιστές; «Ουαί εις την δεξιάν, εάν λείψει η αριστερά» είχε πει ο Ελ. Βενιζέλος κι «έπρεπε» το παιχνίδι να κρατήσει. Και κράτησε.

ΔΗΛΩΝΕΣ «Κετρώος» και σε ήθελαν κομουνιστή! Σε φακέλωναν ως «συνοδοιπόρο» στους αγώνες του 1-1-4, γιατί τους βόλευαν τα (πολλά) «μιάσματα». Για μυστικά (και φανερά) κονδύλια σε τσέπες αντικομουνιστών κάθε βαθμίδας. Απ’ τον περιπτερά, ως τον υπουργό.

ΜΕΤΑ το αεράκι δημοκρατίας, ξέσπασε (εν αιθρία) η θύελλα της Χούντας. Οι «επαγγελματίες» άρπαξαν το ρόπαλο. Η ΕΚΟΦ έγινε «Σπουδαστικό» της Ασφάλειας και τα αμφιθέατρα στέναζαν από τραμπούκους και χαφιέδες. Ένστολοι αντικομουνιστές σακάτεψαν στο ξύλο δημοκράτες και φόρτωσαν καραβιές για τη Γυάρο. Δεν τους αρκούσε το «δεν είμαι κομμουνιστής». Σε ήθελαν αντικομουνιστή!

ΕΤΣΙ…κύλισε η ζωή στην Ελλάδα των ηρωισμών και των αθλιοτήτων. Κι ύστερα; Έπεσαν τείχη, κατέρρευσαν καθεστώτα, ήρθε και η δημοκρατία στην Ελλάδα. Κάποιοι τη θέλανε…πλέρια. Έπεσε λήθη και την καταντήσαμε ασυδοσία. Κι έπεσε με τα μούτρα στη «δουλειά» η (λεγομένη) αριστερά. Με αιχμή του δόρατος τέως και νυν κομουνιστές. Τα ‘καναν λίμπα, χωρίς να κυβερνούν. Στην παιδεία, στον συνδικαλισμό και στον πολιτισμό. Μπροστάρηδες στις καταλήψεις, με το πανό μη πατήσει τουρίστας, με τα τέλια στα σοκάκια της ρεμπετιάς.

ΔΕΝ μας ενδιαφέρει πώς θα…πεθάνετε, κ. Μπαλτάκο. Ωστόσο, μας αφορά που γεννηθήκατε αντικομουνιστής!