Η Σωτηρία της Ψυχής στην Ελληνική Θεολογία

Στην Ανατολή η ηθική είναι ιατρική, ιαματική και θεραπευτική. Η Θεολογία του Ορθόδοξου καθολικισμού αρνήθηκε τη δικανική σωτηριολογία του δυτικού χριστιανισμού. «Οι Έλληνες Πατέρες δεν αντιμετώπισαν, ως οι δυτικοί, υπό δικανικήν μορφήν το πρόβλημα της προπατορικής αμαρτίας... Η αμαρτία δεν θεωρήθηκε νομική παράβαση, αλλά ανθρώπινη αποτυχία, οντολογική αστοχία και αδυναμία επικοινωνίας με το Θεό, ασθένεια της ανθρώπινης φύσης με αποτέλεσμα την αποξένωση, την αλλοτρίωση και τη μοναξιά.

Συνέχεια... εδώ

Ψυχοσάββατο: Περίπατος στα Κοιμητήρια «Τα Οστά Ομιλούν»

Πάντα με γοήτευε ο περίπατος στα Κοιμητήρια και δη τα επαρχιακά. Μια βόλτα στα Κοιμητήρια δίνει την αίσθηση της αθανασίας. Να ξεπερνάς την επιφανειακή «ανατριχίλα» στην ιδέα του θανάτου και των τάφων, είναι κι αυτός ένας τρόπος να νιώσεις πιο κοντά στην αιωνιότητα και να έχεις μνήμη θανάτου. «Άκουσε τι λέγει ο Σολομώντας... 

Συνέχεια... εδώ

Η Μετά Θάνατον Ζωή

Εις Μνήμη του μεγάλου μας σκηνοθέτη Θεόδωρου Αγγελόπουλου που έφυγε για το Ταξίδι στα Κύθηρα της Αιωνίου Ζωής!

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

Οι υπόδικοι νεκροί

- Γέροντα, όταν πεθάνει ο άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τί κατάσταση βρίσκεται;

- Ναι, συνέρχεται καί λέει «τί έκανα;», αλλά «φαϊντά γιόκ», δηλαδή δεν ωφελεί αυτό. Όπως ένας μεθυσμένος, αν σκοτώσει λ.χ. την μάνα του, γελάει, τραγουδάει, επειδή δεν καταλαβαίνει τί έκανε, καί, όταν ξεμεθύσει, κλαίει καί οδύρεται καί λέει «τί έκανα;», έτσι και όσοι σ' αυτήν την ζωή κάνουν αταξίες είναι σαν μεθυσμένοι. Δέν καταλαβαίνουν τί κάνουν, δέν αισθάνονται την ενοχή τους. Όταν όμως πεθάνουν, τότε φεύγει αυτή η μέθη και συνέρχονται. Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής τους και συναισθάνονται την ενοχή τους, γιατί η ψυχή, όταν βγει από το σώμα, κινείται, βλέπει, αντιλαμβάνεται με μιά ασύλληπτη ταχύτητα...