*"Ανοιχτή Διαμαρτυρία και Καταγγελία, από τον Γιάννη Βούρο!*

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ......

*Προς τον Πρωθυπουργό της χώρας Γεώργιο Παπανδρέου
με κοινοποίηση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια

Κύριε Παπανδρέου,*

Δεν σε προσφωνώ όπως είδες, ούτε καν κύριε Πρωθυπουργέ και άλλες τέτοιες
αβρότητες. Πρώτα απ' όλα δε σου αξίζουν. Σου μιλάω στον ενικό, γιατί δε
βρίσκω το λόγο να σου μιλήσω στον πληθυντικό. Στο πληθυντικό, απ ό,τι ξέρω,

απευθύνονται κάποιοι όταν θέλουν να δείξουν σεβασμό στον άλλον ή όταν θέλουν

να κρατήσουν τον άλλον σε απόσταση.

Εγώ ούτε το ένα νοιώθω για σένα, ούτε το αλλο.
Και μιας και ξεκαθαρίσαμε τα τυπικά, ας έρθουμε στα...ουσιαστικά.
Δε μου λές κάτι ρε Πρόεδρε της Κυβέρνησης, για ποιούς μας έχεις περάσει; Ε;
Μπάς και νομίζεις οτι είμαστε λαός που ...χάφτει μύγες τα ανάσκελα, που λεν
και στο χωριό μου; Έχεις ρε Πρόεδρε ακούσει τίποτε για το λαό που θέλησες να κυβερνήσεις;

Σού χουν πεί τίποτε; Κανείς απ' το περιβάλλον σου όταν ήσουν πιτσιρικάς; Στο σχολείο που φοίτησες;

Κανείς; Γιατί αν δε σου χει πεί κανείς, μήτε γνωστός, μήτε φίλος, μήτε γονιός, μήτε δάσκαλος,

τότε έχεις μια δικαιολογία. Αλλά επειδής εγώ δε πιστεύω κάτι τέτοιο, το αντίθετο μάλιστα,
ε, τότε έχεις πολύ μεγάλο θράσος ρε φίλε. Και δεν έχεις καν το θράσος ενός
τσαμπουκαλή, έχεις το θράσος του... μαμάκια καλοαναθρεμμένου που κυκλοφορεί στα διάφορα

μεγάλα σαλόνια για να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλλες στις διάφορες κυράτσες και να τις ξεμυαλίζει,

μπας και φάει κανένα χιλιάρικο. Αυτούς τους τύπους, παλιά, ο λαός ξέρεις πώς τους έλεγε;
Ντιντίδες! Ε, τέτοιος είσαι! Ενας "Ντιντής" της πολιτικής.

Λοιπόν, άκου δώ ρε ...Ντιντάκο, εμείς εδώ, σε τούτη τη μικρή γωνιά της γής,
λέμε πως "Ο Ψεύτης και ο Κλέφτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται". Και σύ είσαι
και τα δύο. Και Ψεύτης και Κλέφτης. Λοιπόν, το συνεταιράκι σου, ο μίστερ
Στρός Καν, τα ξέρασε όλα φιλαράκο. Γιατί ο Θεός αγαπάει μεν τον Κλέφτη
(δηλαδή εσένα) αλλά πιο πολύ φίλε μου αγαπάει τον νοικοκύρη, δηλαδή εμάς.
Και ακου να δείς πως έγινε το σκηνικό για να καταλάβεις.

Ο Στρός Καν, δεν είναι τυχαίο άτομο, σωστά; Σωστά. Το ΔΝΤ διευθύνει,
υποψηφιότητα για πρόεδρος της Φραγκιάς θα βάλει, άρα μεγάλη... προσωπικότης.

Έδωσε λοιπόν συνέντευξη (απ τις καθιερωμένες που ... συνηθίζετε εσείς οι. ..Ντιντίδες της πολιτικής)

και μίλησε για διάφορα το παλικάρι. Είπε, είπε, και τί δεν είπε...

Ο δημοσιογράφος όμως δε στάθηκε μόνο στα περί της Φραγκιάς και των πέριξ της  Ευρώπης ζητήματα.

Τον ρώτησε και κάτι άλλο. "Μήπως ήσασταν λιγάκι υπερβολικός κύριε Στρος Καν όταν λέγατε

πως κλείσατε το θέμα (της προσφυγής στο ΔΝΤ) μέσα σε δεκαπέντε μέρες;

Συνήθως αυτά τα θέματα παίρνουν μήνες για να μπουν σε μια τροχιά".
Και ο συνεργάτης σου τί απάντησε; "Όταν λέω, υπερβάλλοντας, ότι όταν ήρθε το ΔΝΤ στην Ελλάδα,

κλείσαμε το θέμα σε δεκαπέντε μέρες, το κλείσαμε σε δεκαπέντε μέρες διότι δουλέψαμε από πριν μήνες

με τις ελληνικές αρχές, το κάναμε ΥΠΟΓΕΙΑ!!! Και γιατί αυτό; Μα διότι
οι ελληνικές αρχές ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑΝ την παρέμβαση του ΔΝΤ, αν και ο Παπανδρέου
(εσύ δηλαδή... Ντιντή μου), για πολιτικούς λόγους, ΔΕ ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΣΤΟ ΛΑΟ!!!
Αλλά μη νομίζετε, απο την ΑΡΧΗ ΜΕ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ, από το
Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2009(!!!), λέγοντάς μου ότι χρειαζόμαστε βοήθεια! Και
είναι αλήθεια ότι είχε συνειδητοποιήσει πως είχε ΑΝΑΓΚΗ από βοήθεια!!!"

Και το ... επίμαχο σχόλιο... ΚΟΠΗΚΕ από τη συνέντευξη! Γιατί αργότερα το
κατάλαβε ο δικός σου τι γκάφα είχε κάνει και το κανάλι Canal+ που πήρε τη
συνέντευξη θέλησε να το... εξαφανίσει! Εμ, έλα ντε, που βρέθηκε στα... χέρια
αυτουνού του... Λαζόπουλου -Ο Θεός μόνο ξέρει πώς!- και σε ...ξεμπρόστιασε;
Τώρα; Τι έχεις να πεις τώρα ρε Ντιντή των σαλονιών; Ε;

Από το Νοέμβρη-Δεκέμβρη του 2009 ε; Για σκέψου! Αν δεν απατώμαι,

ήταν τότε που... ούρλιαζες πως "λεφτά υπάρχουν!", έτσι δεν είναι;

Γιατί το 'κανες αυτό ρε τομάρι; Ποιός είσαι συ, που μπορείς έτσι να παίζεις
με τις ζωές μας; Με τη μοίρα μας; Με τη τύχη μας;
Ποιός είσαι συ ρε Ντιντή, που μπορείς έτσι να παίζεις με τη νοημοσύνη και τη
υπομονή μας;  Ποιός είσαι ρε απατεώνα; Από πού ήρθες; Ποιός σ' έστειλε;
Ποιοί είναι οι εντολοδόχοι σου;

Γιατί δεν είπες τίποτε στο κόσμο ρε τομάρι, ότι "δεν υπάρχει φράγκο παιδιά
και θα πρέπει όλοι μαζί, αν με ψηφίσετε, να πάρουμε σκληρά μέτρα για την
αυριανή μας επιβίωση" παρά φώναζες αλήτη, μπροστά στους αφιονισμένους
οπαδούς σου, ότι "λεφτά υπάρχουν, αλλά οι άλλοι ήταν ανίκανοι και τα τρώνε
για τον εαυτό τους;"

Γιατί ρε μας πούλησες τομάρι; Γιατί; Τι σου φταίξαμε; Σου σκοτώσαμε κανα
παππού ή καμιά γιαγιά ή κανα συγγενή σου; Σου φάγαμε λεφτά και δε στα
δώσαμε; Σε εξαπατήσαμε; Σε βρίσαμε; Σε λοιδωρήσαμε; Τι γαμώ το κέρατό μου σου κάναμε;
Πρωθυπουργό ρε σε κάναμε! Σε ανεβάσαμε στο Ύψιστο Αξίωμα για να μας
κυβερνήσεις ρε αλήτη!

ΕΛΠΙΔΑ ΡΕ ΤΟΜΑΡΙ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥ ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΕΣ!
ΓΙΑΤΙ ΡΕ; ΓΙΑΤΙ;

Παζάρευες ρε κτήνος, τη τιμή και την υπόληψή μας στους εχθρούς μας ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ,

ΑΠ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΤΗΣΕΣ ΤΟ ΠΟΔΑΡΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΒΑΛΑΜΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ,

δένοντάς μας χειροπόδαρα και σέρνοντάς μας στο γκρεμό; Υποθηκεύοντας το πλούτο και το μέλλον μας;

Το μέλλον του γιού και της κόρης μου ρε άθλιο τομάρι; Γιατί ρε! Λέγε που να σε πάρει, ΜΙΛΑ! Πες κάτι,

υπεράσπισε το άθλιο τομάρι σου, βγες αύριο στο κόσμο και πες ότι "αυτός ο Στρος Καν θέλει να με εξοντώσει πολιτικά!

Λέει ψέματα, δεν είναι έτσι τα πράματα, εγώ σας είπα την αλήθεια, θέλουν να με φάνε!"

Πές ό,τι βλακεία θέλεις, αλλά ΒΓΕΣ ΚΑΙ ΠΕΣ ΤΗΝ ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ! ΜΗ ΜΑΣ 

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΕΙΣ ΑΛΛΟ ΡΕ ΑΘΛΙΕ ΡΕΜΠΕΣΚΕ!

Εντάξει, ωραία. Μας πούλησες λοιπόν. Μας πέταξες σε μια ελεεινή, σκοτεινή
και βρώμικη σκάλα. Πόσα βρώμικα σκαλιά υπάρχουν ακόμα;
Ποιό είναι το άλλο σκαλί;
Τι άλλο ακόμα!
Πόσα βρώμικα σκαλιά υπάρχουν που πρέπει να κουτρουβαλίσουμε; Τι άλλο μένει; Οι Τούρκοι; Ε;

Πόσα σου τάξανε οι αγάδες για να μας δουν να σερνόμαστε σα τους ζητιάνους;
Για πόσα αργύρια; Πόσο τους πούλησες το αίμα που χύσανε οι παππούδες μας στη Μικρασία

για να ζήσεις εσύ και να 'ρθεις να μας κυβερνήσεις;

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΠΙΑΤΣΑ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΩΝ

ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΕΣΕΣ; Ε; ΕΚΑΤΟ; ΔΙΑΚΟΣΙΑ; ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΕΥΡΩ;

ΕΚΑΤΟΝ ΠΕΝΗΝΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ; ΠΟΣΑ;
Πόσα σου δώσανε ρε Εφιάλτη για να μας πουλήσεις στους σύγχρονους Πέρσες;

Ο ομοιδεάτης σου πριν δυόμισι κοντά χιλιάδες χρόνια, μας πούλησε τότε για μια
χούφτα χρυσά και δέκα σκλάβες, τόσο μας κοστολόγησε σα λαό, εσύ πόσα τους γύρεψες;

Με τι ψυχή ρε και τι καρδιά έβαλες την υπογραφή σου κάτω απ' αυτό το
κωλόχαρτο της ανομίας που το ονόμασες Μνημόνιο; Πώς το βάσταξε η μαύρη ψυχή σου,

όταν διάβασες στο χαρτί ότι αυτοί βάλανε όρο δέσμευσης και ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;

Ήσουνα τόσο βλάκας για να πιστέψεις ότι εμείς μπορούσαμε να πληρώσουμε ποτέ 200 δισ. ευρώ

και τό 'κανες για να κερδίσεις χρόνο; Νόμιζες ότι ξεζουμίζοντάς μας θα σου βγαίνανε τα... αργύρια για να μπορέσεις να τα δώσεις;

Αυτό είναι; Τί γένηκε ρε ρουφιάνε επιτέλους; ΛΕΓΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ!
Δε μιλάς ε; Φτού σου ρε τιποτένιε! Ελεεινέ αλήτη... Κύριε Πρωθυπουργέ!
Αλλά μη χαίρεσαι προδότη! Αυτό που έκανες επισύρει την ΕΣΧΑΤΗ κατηγορία για κάθε υπήκοο αυτής της χώρας,

την κατηγορία της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ! Και ασφαλώς ξέρεις και την ποινή, έτσι δεν είναι;

Νομίζεις ότι θα ξεφύγεις,επειδή, παρ΄ όλες τις μηνύσεις που σου έχουν γίνει, ακόμη ο Εισαγγελέας δε σε κάλεσε στο μαγαζάκι του;

Μα γιατί είναι και η Δικαιοσύνη πουλημένη σε σας, θαρρείς πως δεν το ξέρω; Αλλά δε θα ξεφύγεις ελεεινέ!

Κάποτε θα τελειώσει η θητεία σου, μπορεί και σε κάποιες μέρες, που ξέρεις! Και τότε θα σε δικάσουν αυτοί που τους πούλησες προδότη!

Κανένας άλλος. Και την ποινή θα σου τη βάλει αυτός που σε ανέδειξε εκεί που είσαι. Ο Λαός!
Κι εσύ ρε Πρόεδρε της... Δημοκρατίας Κάρολε Παπαούλια; Δε μιλάς; Δε ντρέπεσαι; Τι κάνεις εκεί πάνω που βρίσκεσαι;

Τι ρόλο παίζεις εσύ; Δε βλέπεις που μας ξεπουλάνε και μας εξευτελίζουν; Ποιός είναι ο μισθός σου; Γιατί πληρώνεσαι;

Τι πας και κάνεις κάθε μέρα που πηγαινοέρχεσαι στη γραφειάρα σου και στις σαλονάρες σου που σε βάλαμε να κάτσεις;
Ενημερώνεσαι καθόλου; Ακούς; Αφουγκράζεσαι; Γιατί δε μιλάς;
Εγώ σε ρωτάω! Με ξέρεις, είμασταν κάποτε γειτόνοι! Στην ίδια πολυκατοικία
που μένεις κι εσύ έμενα κι εγώ κάποτε! Στον 1ο Οροφο, στο δυαράκι! Εσύ είσαι στο ρετιρέ, πάνω - πάνω!
Ακόμη τον θυμάμαι το φουκαρά τον... μυστικό μπατσάκο της προσωπικής σου ασφάλειας,

που ξεροστάλιαζε στην είσοδο να σε περιμένει!
Ναί, τότε που ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ, ένας ...ξεπεσμένος πολιτικάντης, θλιβερό ανδρείκελο του Παπανδρέου,

ακόμη και τότε που δεν ήσουν ΚΑΝ βουλευτής, μου ήθελες τρομάρα σου και ασφάλεια!

Είχαμε μιλήσει για μισή ώρα κάτω στην είσοδο και μού 'λεγες για τις... βλακείες του Σημίτη! Τα θυμάσαι γέρο;

Για τη σημερινή ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ δεν έχεις να πεις τίποτα; Περίεργο, γιατί ο προκάτοχός σου, Κωστής Στεφανόπουλος,

όχι μόνο θα έλεγε, αλλά θα σήκωνε και το ανάστημά του στους προδότες!

Εδώ δεν είχε διστάσει να τα πει μπροστά στον ίδιο τον Κλίντον, όταν είχε έρθει βολτίτσα στην Ελλάδα, αυτό δε θα 'κανε;

Αυτή είναι η διαφορά στο μέγεθος των ανδρών Πρόεδρε. Ο ένας ήταν Έλληνας κι εσύ είσαι απλώς... ανθρωπάκι.
Πώς είναι άραγε δυνατόν, να βγεις και να... καταγγείλεις το γόνο του... ευεργέτη σου;

Πώς είναι δυνατόν να κάνεις κάτι τέτοιο σ' αυτόν που τον... χόρευες κάποτε στα γόνατά σου όταν ήτανε πιτσιρίκι;

Πως είναι δυνατόν να κάνεις κάτι τέτοιο, όταν ακόμα έχεις στενούς δεσμούς με τη μάνα του και το σόι του;
Ε, ρε πατρίδα πού κατάντησες! Να σε κυβερνάει το... πιτσιρίκι και ο... θείος Κάρολος που κάποτε το...

χόρευε στα γονάτά του και του 'φερνε σοκολάτες με την κάθε του επίσκεψη!
Ανθρωπάκι ήσουνα πάντα, Κάρολε Παπούλια. Ένα θλιβερό ανθρωπάκι, που έκανε τα χατίρια στο...

μεγάλο του αφεντικό τότε στην εποχή της μεγάλης δόξας του ΠΑΣΟΚ.
Θα σού 'σερνα χειρότερα, αλλά έχε χάρη που κοντεύεις τα 90 και δε μου πάει
καρδιά να σε ξεφτιλίσω άλλο. Σέβομαι απλά την ηλικία σου, τίποτε άλλο.

Η Ιστορία, αύριο-μεθαύριο, θα σε κρίνει, να 'σαι σίγουρος γι αυτό.
Ναί, εγώ, που περνούσες από μπροστά μου κάποτε και με προσπέρναγες λέγοντάς μου μια γρήγορη

"Καλημέρα αγόρι μου!" κι έμπαινες στα γρήγορα στη μαύρη Μερσεντές που σε περίμενε, εγώ σε σέβομαι.
Δηλαδή την ηλικία σου, μη πάει ο νους σου σε τίποτε άλλο. Ανέμους έσπειρες κάποτε Κάρολε Παπούλια,

θύελλες θα θερίσεις. Άμα τα ...τινάξεις "Θείε" Κάρολε, δε θα σε θυμάται κανείς.
Από 'μας τουλάχιστον.
Κι εσύ ρε Έλληνα; Πού είναι ρε Έλληνα η οργή σου; Πού είναι ο θυμός σου;

Εσύ δεν ήσουν που κατέβαινες κάποτε στο Πολυτεχνείο και δερνόσουν απ τους μπάτσους για να φύγει ο Παπαδόπουλος;
Εσύ δεν ήσουν που κατέβαινες στις πορείες για να φύγει η...τρισκατάρατη
Δεξιά; Που φώναζες και ΕΤΡΕΜΕ Η ΓΗ, ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ; ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΕΛΛΗΝΑ;
Νάτο, το έγκλημα φανερώθηκε, οι συνεργάτες ΞΕΡΝΟΥΝ ΠΙΑ, ΕΝΑΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑΝ! ΣΕ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΡΕ ΕΛΛΗΝΑ,

ΣΟΥ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΑΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΑΜΩΤΟ! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;;; ΓΙΑΤΙ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ ΜΩΡΕ;;;
Σε λίγο τα παιδιά σου δε θα μπορούν να βρουν δουλειά, σε λίγο θα δεις τους
Τούρκους να παίρνουν τη Θράκη μας και τα νησιά μας, γιατί μας τα ξεπούλησαν
οι Εφιάλτες, σε λίγο δε θα μπορείς να αγοράσεις απ το σούπερ-μάρκετ ούτε τα
απαραίτητα για να ζήσεις, θα είσαι σκλάβος στα δεσμά της πιο χειρότερης
δουλείας! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;

ΓΙΑΤΙ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ;;; ΓΙΑΤΙ;;;"