Όταν οι πολιτικοί ασελγούν πάνω στο σύνταγμα.

Ο Κλεισθένης γράφει.

Το Δ’ τμήμα του ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο για την παραχώρηση δικαιώματος του «εκλέγειν» και «εκλέγεσθαι» στους μετανάστες. Περιμένουμε με αγωνία την απόφαση της ολομέλειας που κατά την γνώμη των ειδικών δεν θα ανατρέψει τη απόφαση του Δ’ τμήματος.

Αυτή η απόφαση εκθέτει την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, την κοινοβουλευτική του ομάδα, τους βουλευτές που υπερψήφισαν το νόμο, και ιδιαίτερα τους δύο υπουργούς ( Βενιζέλο και Λοβέρδο) που είναι συνταγματολόγοι.

Έχω ξαναγράψει για την λογική της αυξημένης ευθύνης που πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψη μας όταν πρόκειται να κρίνουμε την πράξη κάποιου. Ένα βουλευτής που είναι πχ πολιτικός μηχανικός έχει ευθύνη για την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου αλλά ένας βουλευτής και υπουργός που είναι συνταγματολόγος δε πρέπει να έχει μεγαλύτερη ευθύνη;

Τι συνέβη στο συγκεκριμένο θέμα; Οι προαναφερθέντες υπουργοί δεν ήξεραν ότι ψηφίζουν αντισυνταγματικό νόμο; Αν το ήξεραν ποια πρέπει να είναι η επίπτωση γι’ αυτή την πράξη; Μήπως μια παραίτηση; Αν δεν το ήξεραν τι πρέπει να κάνουν; Μήπως να σκίσουν τα διπλώματά τους; Μπορούν να κατέχουν δημόσια αξιώματα αυτοί που ενώ έπρεπε να φροντίζουν για την διαφύλαξη του συντάγματος το κατέλυσαν έστω και «εν μέρει»;

Δυστυχώς στην υπό κατοχή Ελλάδα αυτά όχι μόνο συμβαίνουν αλλά περνούν και απαρατήρητα. Έχουμε χάσει το μέτρο και δεν αντιδρούμε ούτε στις κατάφορες παραβιάσεις του συντάγματος. Ακούμε και διαβάζουμε κάποιους να προτείνουν ακόμη και δημόσια συνταγματικές εκτροπές.

Πιθανά θα δεχτούμε και αλλαγές στο σύνταγμα μας σύμφωνα με τις υποδείξεις της τρόικας. Η ζωή μας θα εξαρτάται απ’ τα «φιρμάνια» της Μέρκελ και των διεθνών τοκογλύφων.

Η πολιτικοί χωρίστηκαν σε «τελώνες» και «Φαρισαίους» δλδ αυτούς που υπέγραψαν και εκτελούν το μνημόνιο ακόμη και με παραβιάσεις του συντάγματος (τελώνες) και αυτούς που παρακολουθούν απαθείς τα πολιτικά εγκλήματα (Φαρισαίους).

Η Ελληνική κοινωνία έχει χωριστεί στον «θίασο» και τους μη μετέχοντες και μη αντιδρώντες «θεατές». Σιγά-σιγά βαδίζουμε προς την καταστροφή και κανείς δεν συγκινήται ούτε απ’ τον «θίασο» ούτε απ’ τους «θεατές».

Πιστεύουμε ακόμη στην ιδεοληψία «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» και την ιστορία που αποδεικνύει ότι έχουμε υποστεί πολλές καταστροφές στο παρελθόν σε παρόμοιες καταστάσεις, την γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια.

Δηλαδή αφού βάλαμε τους «λύκους» να μας φυλάνε σαν «πρόβατα» περιμένουμε τη σειρά μας για την «σφαγή».
http://ideopigi.blogspot.com/2011/02/blog-post_8067.html