Συγχρόνως όμως, αποτελεί αφύπνιση στην μακαριότητα μας και στις ναρκωμένες συνειδήσεις όλων μας… για ν’
αποδείξουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας πως είμαστε ακόμα ζωντανοί..πως θα παλέψουμε
αποδείξουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας πως είμαστε ακόμα ζωντανοί..πως θα παλέψουμε
για μια ανθισμένη γη, για ένα περιβάλλον ζωής και όχι αργού θανάτου…
(Ομιλία 12χρονου κοριτσιού σε διεθνή διάσκεψη για το περιβάλλον.
Δεν θα κρίνω αν όλα ή μέρος αυτών τα έγραψε η ίδια(όπως πολλοί πιθανόν να σχολιάσουν), μα θα σταθώ στο πάθος που βγαίνει από την ψυχή αυτού του παιδιού! Μη μου πείτε πως δεν θα θέλατε και σεις..και γω, να είχατε.. να είχαμε , λίγο απ’ αυτό!!!)
Ν’αγαπάς την ευθύνη.
Να λες: Εγώ,
εγώ μονάχος μου
έχω χρέος να σώσω τη γης.
Αν δε σωθεί, εγώ φταίω!
«Ν. Καζαντζάκης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.