Αν θυμηθείς τ’ όνειρο μου…

Γράφει ο Δευκαλίων

Απόψε είναι 28 Ιουλίου 2011. Απομένουν 3 μόλις βράδια μέχρι την πρώτη βραδιά του Αυγούστου. Γιατί κάνουμε αυτή την εισαγωγή; Μα γιατί αγαπητοί φίλοι ο Αύγουστος είναι ο πιο όμορφος μήνας του έτους, ιδιαίτερα μάλιστα όταν τον ζεις στην Ελλάδα.

Αξίζει λοιπόν μία τόσο όμορφη εποχή να συνεχίσουμε χωρίς έστω ένα μικρό διάλειμμα να ασχολούμαστε με τον Γιώργο Παπανδρέου και την παρέα του; Για να αποδείξουμε τι; Ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και η παρέα του:

Έσυραν την χώρα και τον λαό μας χωρίς ουσιαστικό λόγο και αιτία σε μία πολιτική-οικονομική περιπέτεια, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει που, πότε και με ποιες απώλειες θα τελειώσει.

Είπαν ψέματα στον Ελληνικό Λαό για να υφαρπάξουν την ψήφο του και κατόπιν ανερυθρίαστα υιοθέτησαν και συνεχίζουν ακόμα και σήμερα, παρά την προφανή αποτυχία τους, να εφαρμόζουν μία πολιτική εκ διαμέτρου αντίθετη με τις προεκλογικές του διακηρύξεις.

Απεμπόλησαν χωρίς κανένα δισταγμό αρχές αξίες και ιδεολογία προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του διεθνούς τραπεζικού-χρηματιστηριακού κεφαλαίου.

Έχουν καταστήσει κυρίαρχη ιδεολογία τους την στείρα ψεύτο-εθνικοφροσύνη προκειμένου να δικαιολογήσουν πράξεις και πολιτικές που δεν συνάδουν με τον ανθρωπισμό, αφού οδηγούν αδύναμες κοινωνικά ομάδες στον λιμό και την δυστυχία.

Διαλύουν καθημερινά την κοινωνική συνοχή και δομή, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκουν να μεταλλάξουν με φθηνά προπαγανδιστικά κόλπα ...
αγγλοσαξονικής προέλευσης, την κουλτούρα και την κοινωνική συνείδηση ενός αρχαίου λαού που επιβίωσε, ακριβώς λόγω αυτών των χαρακτηριστικών, από τα κύματα της ιστορίας.

Μα όλα αυτά και άλλα πολλά τα νοιώθουν και τα αντιλαμβάνονται καθημερινά όλο και περισσότεροι Έλληνες, από όλο το κοινωνικό φάσμα και από κάθε ηλικία και φύλλο. Όλοι αυτοί όμως συμφωνούν και σε κάτι άλλο. Δεν αξίζει για τίποτε και για κανένα να σπαταλήσουμε αυτές τις όμορφες βραδιές του Αυγούστου. Ας τραγουδήσουμε λοιπόν, θα είναι ακόμα μία νίκη. Ας τραγουδήσουμε το τραγούδι που είναι το σήμα κατατεθέν του Ελληνικού Αύγουστου: Αν θυμηθείς τ’ όνειρο μου.