ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Dura lex sed lex (σκληρός νόμος, αλλά νόμος)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΠΡΙΝ ακόμα οργανωθούν οι κοινωνίες, προέκυψε η ανάγκη του νόμου. Κανόνες για ενιαία δράση και για περιγραφή δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Και, βέβαια, δεν πήγαν μπροστά οι λαοί και τα έθνη με την αταξία και την μη εφαρμογή τους. Ούτε καν…ποδόσφαιρο παίζεται χωρίς κανόνες και διαιτητές. Κι ούτε θα υπήρχαν ΗΠΑ, αν οι νόμοι δεν επέβαλαν τη συνύπαρξη ανθρώπων από κάθε γωνιά της γης, με ελευθερία δράσης, αλλά και με την ηλεκτρική καρέκλα.

ΚΑΙ η Ευρώπη; Με την έμφυτη πειθαρχία των λαών της «Γηραιάς» προχώρησε ο πολιτισμός τους. Με τα θετικά και αρνητικά του, ωστόσο, με την προσήλωση στον νόμο και με συνέπεια στην εφαρμογή του.

ΕΙΜΑΣΤΕ στην Ευρώπη, δεν γίναμε ευρωπαίοι και επιμένουμε ελληνικά. Με την κατάληψη «ξεκίνημα», αντί κορυφαίας και καταληκτικής ενέργειας των (εκάστοτε) διαμαρτυρομένων. Με τις καταλήψεις «κονταίνουν» τη σχολική χρονιά οι μαθητές, με την ίδια μέθοδο κλάδοι που «αδικούνται», ομάδες για να εκβιάσουν. Και, βέβαια, εκβίαζε η πανίσχυρη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ τις κυβερνήσεις για να αποσπάσει προνόμια εργαζομένων και «εργαζομένων» της κι ένιωθαν μικροί θεοί οι μπροστάρηδες. Ύστερα ήρθε η μιζέρια και «αποκαθήλωσε» τους αφέντες απ’ το θρόνο, ξεσκέπασε τα δάνεια για το σινάφι, «πείραξε» τους μισθούς και τα παλικάρια αντέδρασαν. Άγρια, όπως ο…κύων που του τραβάς από μπροστά το πιάτο.

ΚΑΝΕΝΑΝ καταναλωτή και ποτέ τους δεν οι Φωτόπουλοι και τώρα καθαρίζουν για πάρτη του. Με αιχμή τον πένητα. Με κομμένο τον ομφάλιο λώρο που τους συνέδεε με κόμματα διεφθαρμένα και με το μάτι ανήσυχο για τον αδικημένο. Τον ανακάλυψαν (όψιμα) κι άρπαξαν για ασπίδα τον άπορο και ανήμπορο να ανταποκριθεί στο έκτακτο και επαχθές τέλος της ΔΕΗ. Αντί, λοιπόν, να δώσουν τον αγώνα τους για να αλλάξει ο νόμος και να απαλλάξει τους (πραγματικά) άπορους, φόρεσαν την πανοπλία του ήρωα. Αντί να ξεσκεπάσουν διευθυντάδες με ηγεμονικούς μισθούς και να μας εξηγήσουν πώς τρύπωσαν στα γραφεία οι «εργάτες» και οι «εναερίτες, αρπάζουν το…χωνί, ως σύγχρονοι Τσε Γκεβάρα κι άλλοτε ως Ρομπέν των Δασών.

«ΔΕΝ εφαρμόζουμε τον νόμο» (!!!). Καταλαμβάνουν τα γραφεία και μπλοκάρουν τα μηχανογραφικά της είσπραξης. Εδώ, φαντασιώνονται. Αλλού, θα’ χαν συλληφθεί.