Μια μέρα καθώς γιορτάζονταν ή γιορτή της αγίας Πεντηκοστής την ώρα πού γινόταν ή λειτουργία πάνω στην ίδια την αγία Κορυφή, όταν εκφώνησε ό ιερέας «τον επινίκιο ύμνο της μεγαλοπρεπούς δόξας», απάντησαν όλα τα όρη με κάποια φοβερή βοή, επαναλαμβάνοντας τρεις φορές· «Άγιος, Άγιος, Άγιος».
Και παρέμεινε ό ήχος εξακολουθώντας να αντιλαλεί και ή βοή περίπου μισή ώρα. Αυτήν τη βοή δεν την άκουσαν όλοι, αλλά μόνον εκείνοι πού έχουν αυτά τα αφτιά για τούς όποιους είπε ό Κύριος· «Αυτός πού έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούσει».
2 Δυο από τους πατέρες πριν από δέκα χρόνια από σήμερα ανέβηκαν στο άγιο όρος Σινά για να προσκυνήσουν την αγία Κορυφή· ό ένας απ' αυτούς ακόμη ζει. Όταν βρίσκονταν λοιπόν σε απόσταση δύο βελών από τον άγιο Ηλία αισθάνθηκαν μια ευωδία ή οποία δεν έμοιαζε με καμιά απ' αυτόν τον κόσμο. Ό μαθητής λοιπόν νόμιζε ότι θυμιάτιζε ό φύλακας του ναού. Του άπαντα ό γέροντας του, πού ήταν και πνευματικός του και ό όποιος ακόμη ζει, ότι- «Ή ευωδία αυτή δεν είναι επίγεια». Όταν λοιπόν πλησίασαν στον ναό, βλέπουν αυτόν μέσα να καίει σαν καμίνι και ή φωτιά σαν γλώσσες να βγαίνει απ' όλα τα παράθυρα και τις θύρες. Ό μαθητής λοιπόν μόλις είδε φοβήθηκε την οπτασία, ό γέροντας όμως του έδωσε θάρρος λέγοντας· «Γιατί φοβάσαι παιδί μου; Αγγελικές δυνάμεις είναι, δούλοι του Θεού σαν και μας, μη δειλιάζεις, αυτοί τη δική μας φύση προσκυνούν στον ουρανό, εμείς δεν πρέπει τη δική τους». "Έτσι λοιπόν σαν σε καμίνι άφοβα αφού εισήλθαν στον ναό, προσευχήθηκαν και έτσι κατόπιν ανέβηκαν στην αγία Κορυφή, ενώ ήδη ήταν πρωί.
Όταν τούς αντίκρισε ό φύλακας του ναού και είδε τα πρόσωπα τους να ακτινοβολούν από τη δόξα του θεού και να λάμπουν όπως κάποτε το πρόσωπο του Μωυσή, τούς είπε- «Τί είδατε άραγε ανεβαίνοντας;». Αυτοί επειδή ήθελαν να το κρύψουν απάντησαν «Τίποτε». Τότε λέγει σ' αυτούς· «Πιστέψτε με, κάποια οπτασία είδατε, γιατί να τα πρόσωπα σας ακτινοβολούν τη δόξα του αγίου Πνεύματος». Αφού ζήτησαν να τούς συγχωρήσει και του διηγήθηκαν τί είδαν, τον παρακάλεσαν σε κανέναν να μη το ανακοινώσει.
3 Υπάρχει συνήθεια στους Αρμενίους, όπως όλοι γνωρίζουν, συχνά να επισκέπτονται το άγιο Όρος Σινά. Πριν λοιπόν από είκοσι χρόνια επισκέφθηκε μια μεγάλη ομάδα Αρμενίων το Σινά, περίπου οχτακόσιες ψυχές. Ανέβηκαν αυτοί στην αγία Κορυφή και όταν έφτασαν στην τελευταία άγια πέτρα, εκεί όπου ό Μωυσής δέχθηκε τον νόμο, παρουσιάστηκε μια θεϊκή οπτασία κι' ένα φοβερό θαύμα στον άγιο εκείνο τόπο και μπροστά στον λαό εκείνο, όπως ακριβώς παλιά, τον καιρό της παραδόσεως της νομοθεσίας. Όλη δηλαδή ή άγια Κορυφή και εκείνος ό λαός φαινόταν να βρίσκονται μέσα σε φωτιά. Το παράδοξο ήταν ότι κανείς δεν αισθάνονταν να τον αγγίζει ή φωτιά ή να τον καίει, αλλά ό καθένας έβλεπε τον απέναντι του σαν φωτιά. Ενώ έμεινε κατάπληκτος εκείνος ό λαός και έψαλλε το «Κύριε ελέησον» περίπου μια ώρα, υποχώρησε πάλι ή φωτιά και ούτε μια τρίχα ή ιμάτιο δεν βλάφτηκε παρά μόνο τα ραβδιά τους άναβαν σαν κεριά κατά τη διάρκεια της οπτασίας και μετά έσβησαν. Παρέμειναν τα ραβδιά καρβουνιασμένα σαν από φωτιά στην άκρη τους έχοντας το σημάδι του καψίματος, μαρτυρώντας μ' αυτή τους τη μορφή στη χώρα τους, σαν να άφηναν ολοκάθαρη φωνή ότι σήμερα στο άγιο όρος Σινά πάλι ό Κύριος παρουσιάστηκε μέσα σε φωτιά.
2. Λοιπόν αυτήν την οπτασία όταν την είδαν μερικοί Σαρακηνοί, οι ανόητοι δεν πίστεψαν ούτε σταμάτησαν να κοροϊδεύουν αυτόν τον άγιο τόπο εξαιτίας αυτών των πραγμάτων και των τιμίων σταυρών πού υπήρχαν πέρα από κει. Έπρεπε αυτοί να πουν μάλλον ότι- «Αν βλαστημιόταν ό Θεός από τούς Χριστιανούς, ποτέ δεν θα δημιουργούσε τέτοιες οπτασίες στις εκκλησίες τους, όπως δεν δημιουργεί ποτέ ούτε σε μάς (δηλαδή τους Σαρακηνούς) ούτε σε άλλη πίστη ή συναγωγή Ιουδαίων ή Αράβων». ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
by Siglitiki
Και παρέμεινε ό ήχος εξακολουθώντας να αντιλαλεί και ή βοή περίπου μισή ώρα. Αυτήν τη βοή δεν την άκουσαν όλοι, αλλά μόνον εκείνοι πού έχουν αυτά τα αφτιά για τούς όποιους είπε ό Κύριος· «Αυτός πού έχει αφτιά για να ακούει, ας ακούσει».
2 Δυο από τους πατέρες πριν από δέκα χρόνια από σήμερα ανέβηκαν στο άγιο όρος Σινά για να προσκυνήσουν την αγία Κορυφή· ό ένας απ' αυτούς ακόμη ζει. Όταν βρίσκονταν λοιπόν σε απόσταση δύο βελών από τον άγιο Ηλία αισθάνθηκαν μια ευωδία ή οποία δεν έμοιαζε με καμιά απ' αυτόν τον κόσμο. Ό μαθητής λοιπόν νόμιζε ότι θυμιάτιζε ό φύλακας του ναού. Του άπαντα ό γέροντας του, πού ήταν και πνευματικός του και ό όποιος ακόμη ζει, ότι- «Ή ευωδία αυτή δεν είναι επίγεια». Όταν λοιπόν πλησίασαν στον ναό, βλέπουν αυτόν μέσα να καίει σαν καμίνι και ή φωτιά σαν γλώσσες να βγαίνει απ' όλα τα παράθυρα και τις θύρες. Ό μαθητής λοιπόν μόλις είδε φοβήθηκε την οπτασία, ό γέροντας όμως του έδωσε θάρρος λέγοντας· «Γιατί φοβάσαι παιδί μου; Αγγελικές δυνάμεις είναι, δούλοι του Θεού σαν και μας, μη δειλιάζεις, αυτοί τη δική μας φύση προσκυνούν στον ουρανό, εμείς δεν πρέπει τη δική τους». "Έτσι λοιπόν σαν σε καμίνι άφοβα αφού εισήλθαν στον ναό, προσευχήθηκαν και έτσι κατόπιν ανέβηκαν στην αγία Κορυφή, ενώ ήδη ήταν πρωί.
Όταν τούς αντίκρισε ό φύλακας του ναού και είδε τα πρόσωπα τους να ακτινοβολούν από τη δόξα του θεού και να λάμπουν όπως κάποτε το πρόσωπο του Μωυσή, τούς είπε- «Τί είδατε άραγε ανεβαίνοντας;». Αυτοί επειδή ήθελαν να το κρύψουν απάντησαν «Τίποτε». Τότε λέγει σ' αυτούς· «Πιστέψτε με, κάποια οπτασία είδατε, γιατί να τα πρόσωπα σας ακτινοβολούν τη δόξα του αγίου Πνεύματος». Αφού ζήτησαν να τούς συγχωρήσει και του διηγήθηκαν τί είδαν, τον παρακάλεσαν σε κανέναν να μη το ανακοινώσει.
3 Υπάρχει συνήθεια στους Αρμενίους, όπως όλοι γνωρίζουν, συχνά να επισκέπτονται το άγιο Όρος Σινά. Πριν λοιπόν από είκοσι χρόνια επισκέφθηκε μια μεγάλη ομάδα Αρμενίων το Σινά, περίπου οχτακόσιες ψυχές. Ανέβηκαν αυτοί στην αγία Κορυφή και όταν έφτασαν στην τελευταία άγια πέτρα, εκεί όπου ό Μωυσής δέχθηκε τον νόμο, παρουσιάστηκε μια θεϊκή οπτασία κι' ένα φοβερό θαύμα στον άγιο εκείνο τόπο και μπροστά στον λαό εκείνο, όπως ακριβώς παλιά, τον καιρό της παραδόσεως της νομοθεσίας. Όλη δηλαδή ή άγια Κορυφή και εκείνος ό λαός φαινόταν να βρίσκονται μέσα σε φωτιά. Το παράδοξο ήταν ότι κανείς δεν αισθάνονταν να τον αγγίζει ή φωτιά ή να τον καίει, αλλά ό καθένας έβλεπε τον απέναντι του σαν φωτιά. Ενώ έμεινε κατάπληκτος εκείνος ό λαός και έψαλλε το «Κύριε ελέησον» περίπου μια ώρα, υποχώρησε πάλι ή φωτιά και ούτε μια τρίχα ή ιμάτιο δεν βλάφτηκε παρά μόνο τα ραβδιά τους άναβαν σαν κεριά κατά τη διάρκεια της οπτασίας και μετά έσβησαν. Παρέμειναν τα ραβδιά καρβουνιασμένα σαν από φωτιά στην άκρη τους έχοντας το σημάδι του καψίματος, μαρτυρώντας μ' αυτή τους τη μορφή στη χώρα τους, σαν να άφηναν ολοκάθαρη φωνή ότι σήμερα στο άγιο όρος Σινά πάλι ό Κύριος παρουσιάστηκε μέσα σε φωτιά.
2. Λοιπόν αυτήν την οπτασία όταν την είδαν μερικοί Σαρακηνοί, οι ανόητοι δεν πίστεψαν ούτε σταμάτησαν να κοροϊδεύουν αυτόν τον άγιο τόπο εξαιτίας αυτών των πραγμάτων και των τιμίων σταυρών πού υπήρχαν πέρα από κει. Έπρεπε αυτοί να πουν μάλλον ότι- «Αν βλαστημιόταν ό Θεός από τούς Χριστιανούς, ποτέ δεν θα δημιουργούσε τέτοιες οπτασίες στις εκκλησίες τους, όπως δεν δημιουργεί ποτέ ούτε σε μάς (δηλαδή τους Σαρακηνούς) ούτε σε άλλη πίστη ή συναγωγή Ιουδαίων ή Αράβων». ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
by Siglitiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.