Να…δανειστούμε(!)

Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ 

ΤΟ Κράτος αμύνεται! Με τους ανθρώπους και τους θεσμούς του. Με φανερούς νομοθέτες του Κοινοβουλίου, με κρυπτόμενους σε νόμους και διατάξεις-μη χαθεί η ρέγουλα και τα «κέρδη».
ΜΑΣ σέρβιρε σε…πιάτο τις ανομίες δημάρχων του πρόσφατου παρελθόντος το Ελεγκτικό Συνέδριο και θα μείνουμε στα λόγια. Με μια δύναμη αγνώστου(;) προελεύσεως να μας αφιονίζει καταργώντας τα αντανακλαστικά μας. Ως ατόμων της απραξίας από φόβο και αδιαφορία(!), ως κοινωνίας που αφέθηκε, με τα φρένα λυμένα στον κατήφορο.
ΜΑΣ βγάζει, λοιπόν, «αμαρτίες» δημάρχων στο φως και φορέσαμε γυαλιά μη τυφλωθούμε απ’ τις ιδέες αιρετών για ‘κονόμα προσωπική, της κλίκας και της ομάδας. Κρύφτηκαν σε ψευδεπίγραφους «προεκλογικούς» τίτλους και λογότυπα που απηχούν το ενδιαφέρον τους για την πόλη. Πήραν τις εκλογές, (δια)μοιράστηκαν πόστα και λειτουργίες. Με γραμματείς και ιδιαιτέρες, αλλά με τη λακκούβα να…περιμένει.
ΣΕ κοινωνίες «κουτόφραγκων», ο δήμαρχος προλαβαίνει. Με τις υπηρεσίες του να καταγράφουν την επικινδυνότητα του δρόμου και να σπεύδουν, έγκαιρα. Γιατί; Γιατί ο νόμος και η πρακτική θα τον καθίσουν στο σκαμνί! Γιατί δεν διόρισε το σόι του, φίλους και κολλητούς «δημοτική δαπάνη» τρεφόμενους, σχεδιάζοντες και ενίοτε συνομωτούντες.
ΤΟ Κράτος «αμύνεται», η Πολιτεία «δεν θέλει». Και ακολουθούν οι φορείς της την πεπατημένη. Το ίδιο και τα κόμματα με τις «ιδεολογικές» τους προεκτάσεις σε συνδικαλιστικούς φορείς και πρόσωπα.
ΚΙ αν κάποιος δεν το…πρόσεξε σαν να’ πεσε απ’ τον ουρανό, ας ρίξει μια ματιά στα γκισέ και στα γραφεία π.χ. στη ΔΕΗ. Να σκανάρει «αγωνιστές» που κατεβάζουν διακόπτες και να σταματήσει στις ουρές των «ραγιάδων» στα ταμεία. Θα καταγράψει την επαγγελματική «ανορεξία» βολεμένων που τους πληρώνουμε για να εισπράξουμε την αγένεια και τη χοντροκοπιά τους. Από ΜΗ διάθεση να εξυπηρετήσουν, αρχίζοντας απ’ το «όχι» και το «δεν γίνεται». Για να παραδοθείς αμαχητί και να περάσουν (συχνά) θριαμβευτές πάνω απ’ την τραυματισμένη σου αξιοπρέπεια. Δεν είναι όλοι τους-κανένας να μην είναι άτροπος, αγενής και δερβέναγας στο πόστο του, επιμένουμε. Και, βέβαια, δεν έχει καμιά σχέση ο εναερίτης και ο «λιγνιτωρύχος» της Κοζάνης με τους αραχτούς γραφιάδες, που δεν αλλάζουν «συνήθειες», αντικείμενο και περιβάλλον.
ΣΤΗΝ Ελλάδα μας όπου ακυρώθηκαν λειτουργίες με κινητήρια δύναμη το φιλότιμο και την ανθρωπιά του έλληνα, σε δημόσιο υδροκέφαλο και μαλθακό που, ωστόσο, αμύνεται…σθεναρά, δεν υπάρχει ελπίδα για αυτόματη προσαρμογή.
ΜΕ τόσες επεμβάσεις ξένων στην ιστορία μας και αυτόκλητους «σωτήρες» (που μας κάνανε μαλλιά-κουβάρια) κι αντί να μας δανείζουν χρήματα, ας δανειστούμε την τεχνογνωσία τους. Για σύγχρονα προβλήματά μας. Υπό όρους και με ημερομηνία λήξεως.