«Μικροί» φορολογούμενοι, «μεγάλοι» οι φοροκλέφτες

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΑΝ μας….συγκυβερνούσαν όλοι τους, θα’ ταν διαφορετικά. Δεν τα βρήκαν, κι ήταν φυσικό(!) για την Ελλάδα της διχόνοιας. Με τους πολλούς να το αγνοούν πως βαδίζουμε σε τεντωμένο σκοινί.

ΕΣΤΩ. Κι αν συμβεί το κακό ολοκληρωτικά και ανεπανόρθωτα, κάποιοι θα βρεθούν να κυβερνήσουν τα…χαλάσματα. Και εκλογές θα κάνουν και τα «ζήτω» θα ξανακουστούν. Ξανά τα δανεικά και τα στόματα ανοιχτά για τη μερίδα του έκαστος και των κορακιών τα μακρυχέρια στο ψητό.

ΜΕΧΡΙ τότε, θα μας κυβερνούν οι «τρεις». Πολλοί άσχετοι κι όλοι μαζί χίλιοι δεκατρείς. Με τη φαντασία τους για εισπράξεις πάνω σε έχοντες και μη έχοντες, λες κι είναι το ίδιο. Κι έβαλαν στόχο τους «μικρούς», με τα μεγάλα ψάρια τρυπάνε το δίχτυ. Ανέκαθεν και παντού, εξόχως στην Ελλάδα και κατ’ εξοχήν σε καθεστώτα τριτοκοσμικά.

ΠΡΕΠΕΙ να γεμίσουν τα ταμεία και τ’ αφεντικό…τρελάθηκε. Ξάγρυπνα τα μάτια μη τους ξεφύγει φοροκλέφτης κι ως εδώ καλά. Μόλις τα κλείσουν για μια στιγμούλα, τους ξεφεύγουν κοπάδια τα μικρά ψαράκια, που θα χωρούσαν στην…κοιλιά ενός κύτους.

ΔΕΝ βλέπουμε κι ούτε ακούμε δυσαρεστημένους του κεφαλαίου να τρομάζουν και να σκούζουν. Τα πικρά χαμόγελα (πριν γίνουν κλάμα γοερό) πέτρωσαν στα χείλη του «μικρού». Κακομαθημένος και καθόλου αγνός κι αυτός, που φοροκλέβει, κατά τις δυνάμεις και τον τζίρο του. Αν μπορούσε, θα κατάκλεβε. Όπως τόσοι και τόσοι δεξιοί τότε που «τα’ σκιαζε η φοβέρα» να τους υποδείξεις, «σοσιαλιστές» που τους αγνοούσε κι ο θυρωρός τους πριν βολτάρουν στα σαλόνια και «αριστεροί» που για αριστεροί δεν μοιάζουν και που δεν το’ χαν φανταστεί πως θα τους πέφτει λόγος.

ΝΑ ξανάρθουμε στους ευφάνταστους της «τρισυπόστατης κλπ». Τους καρφώθηκε πως το δέντρο κόβεται με μια μπαλταδιά και ξυλεύονται απ’ τα πελέκια. Τους λες πως σ’ αυτήν τη φάση της προσαρμογής, με φορολογικές συνειδήσεις ανύπαρκτες και με την κρίση απλωμένη, δεν μπορείς να μαζέψεις τα πολλά απ’ τους πολλούς. Με δυο δράμια μυαλό, θα το μεθόδευαν αποτελεσματικά. Με ήπια επίθεση στους «μικρούς» και κατά μέτωπο επίθεση στους…άλλους. Οι μικροί υπάρχουν και (συμ)πιέζονται. Οι μεγάλοι σκάνε στα γέλια βελτιώνοντας με τους μικρούς την…εκμετάλλευση, οι ενδιάμεσοι της μίζας απείραχτοι και το πάρτι συνεχίζεται.

ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ με το μαλακό και σε δόσεις ανεκτές θα τις σήκωνε το φιλότιμο του έλληνα. Φτάνει να’ βλεπε και τους «απέναντι» να…στεναχωρούνται. Τους μεγάλους της φοροκλοπής που αντέχουν και δεν τους αντέχουμε.