Από το http://ecosmopolis.wordpress.com/
Γιατί ο Παπανδρέου χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα στην Τουρκία; Ήταν ένα επικοινωνιακό τέχνασμα ή σηματοδοτεί την αλλαγή της εξωτερικής μας πολιτικής;
Όλα δείχνουν πως οι δύο πλευρές βρίσκονται πολύ κοντά σε μια συμφωνία για συνεργασία στο Αιγαίο, άλλωστε το είπε ευθέως και ο Τούρκος πρωθυπουργός δηλώνοντας «στο εξής δεν θα μιλάμε για σχέσεις γειτνίασης αλλά για εταιρικές σχέσεις». Όλοι καταλάβαμε τι ήθελε να πει.
Γιατί όμως ο ΓΑΠ έκανε αυτές τις σκληρές δηλώσεις; Ήταν σε συνεννόηση με τον Ερντογάν με στόχο να απαλύνει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας ή όντως αιφνιδίασε τον Τούρκο πρωθυπουργό;
Μήπως η ελληνική εξωτερική πολιτική στρέφεται με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον στην...
δημιουργία άξονα Αθήνας-Λευκωσίας- Τελ Αβίβ;
Είναι γνωστό πως υπάρχει έντονο παρασκήνιο και διαβουλεύσεις για επικείμενη συνεργασία των τριών χωρών σε οικονομικό (ενέργεια-εμπόριο-τεχνολογία) αλλά και στρατιωτικό επίπεδο.
Δεν είναι τυχαίο πως μόλις πριν λίγες μέρες ο Ισραηλινός πρωθυπουργός παρότρυνε την Ελλάδα να μην φοβάται την Τουρκία και να ασκήσει την πολιτική που θέλει αγνοώντας τις απειλές της γείτωνος.
Τελικά τι από τα δύο συμβαίνει; Εκτός κι αν ισχύουν ταυτόχρονα και τα δύο και αποδειχθεί ο ΓΑΠ ένας εξαιρετικός παίχτης στην διεθνή γεωπολιτκή σκακιέρα και κατορθώσει το αδιανόητο. Να καταστήσει την Ελλάδα το κέντρο μιας ευρύτερης συμμαχίας στην ανατολική Μεσόγειο με μια προοπτική δημιουργίας ενός οικονομικού-ενεργειακού πόλου που θα περιλαμβάνει Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, Ισραήλ και πιθανόν και κάποιες αραβικές χώρες.
Μια τέτοια συνεργασία προφανώς θα δημιουργούσε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα για την ευρύτερη περιοχή με πολλαπλά οφέλη για όλες τις χώρες. Οφέλη που θα έφερναν ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και πλούτο στην χώρα μας…
Γιατί ο Παπανδρέου χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα στην Τουρκία; Ήταν ένα επικοινωνιακό τέχνασμα ή σηματοδοτεί την αλλαγή της εξωτερικής μας πολιτικής;
Όλα δείχνουν πως οι δύο πλευρές βρίσκονται πολύ κοντά σε μια συμφωνία για συνεργασία στο Αιγαίο, άλλωστε το είπε ευθέως και ο Τούρκος πρωθυπουργός δηλώνοντας «στο εξής δεν θα μιλάμε για σχέσεις γειτνίασης αλλά για εταιρικές σχέσεις». Όλοι καταλάβαμε τι ήθελε να πει.
Γιατί όμως ο ΓΑΠ έκανε αυτές τις σκληρές δηλώσεις; Ήταν σε συνεννόηση με τον Ερντογάν με στόχο να απαλύνει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας ή όντως αιφνιδίασε τον Τούρκο πρωθυπουργό;
Μήπως η ελληνική εξωτερική πολιτική στρέφεται με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον στην...
δημιουργία άξονα Αθήνας-Λευκωσίας- Τελ Αβίβ;
Είναι γνωστό πως υπάρχει έντονο παρασκήνιο και διαβουλεύσεις για επικείμενη συνεργασία των τριών χωρών σε οικονομικό (ενέργεια-εμπόριο-τεχνολογία) αλλά και στρατιωτικό επίπεδο.
Δεν είναι τυχαίο πως μόλις πριν λίγες μέρες ο Ισραηλινός πρωθυπουργός παρότρυνε την Ελλάδα να μην φοβάται την Τουρκία και να ασκήσει την πολιτική που θέλει αγνοώντας τις απειλές της γείτωνος.
Τελικά τι από τα δύο συμβαίνει; Εκτός κι αν ισχύουν ταυτόχρονα και τα δύο και αποδειχθεί ο ΓΑΠ ένας εξαιρετικός παίχτης στην διεθνή γεωπολιτκή σκακιέρα και κατορθώσει το αδιανόητο. Να καταστήσει την Ελλάδα το κέντρο μιας ευρύτερης συμμαχίας στην ανατολική Μεσόγειο με μια προοπτική δημιουργίας ενός οικονομικού-ενεργειακού πόλου που θα περιλαμβάνει Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, Ισραήλ και πιθανόν και κάποιες αραβικές χώρες.
Μια τέτοια συνεργασία προφανώς θα δημιουργούσε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα για την ευρύτερη περιοχή με πολλαπλά οφέλη για όλες τις χώρες. Οφέλη που θα έφερναν ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και πλούτο στην χώρα μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.