Ίμια, Οτσαλάν, Μακεδονία: Και μιλάς για δημοκρατία;

 Πηγή: www.tsantiri.gr

Αισθάνεται στοχοποιημένος! Αισθάνεται φοβισμένος! Λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποκινεί «μπαχαλάκιδες» να τον δείρουν. Αλλά εκείνος θα αγωνίζεται μέχρι τέλους για να υπερασπιστεί τη… Δημοκρατία. Θεόδωρος Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης, σε νέο ρόλο. Από «μαινόμενος κατά όλων» σε «κυνηγημένος από όλους». Αλλά μήπως εκείνος δεν είναι που τα προκάλεσε όλα αυτά; Εκείνος δεν μίλησε για «κοπρίτες δημόσιους υπαλλήλους», για «αγράμματους και ξεβράκωτους επαναστάτες το 1821 που δεν μίλαγαν καν ελληνικά»; Αυτός δεν είναι που μας είπε ότι «το Μνημόνιο είναι ευτυχία;». Ποιος ρίχνει λάδι στη φωτιά, ποιος προκαλεί τον ελληνικό λαό; Και τώρα φοβάται; Τόσο καιρό που παρίστανε τον μάγκα τον πολλά (βαρέως) βαρύ, το τεθωρακισμένο της μνημονιακής πολιτικής, τον θεμέλιο ογκόλιθο του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ και έβγαινε στα κανάλια, στις εφημερίδες, πήγαινε σε διαλέξεις και προκαλούσε, έβριζε, ήταν καλά;
Και τώρα γιατί τα βάζει μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ; Εθνικιστές δεν ήταν εκείνοι που του ταρακούνησαν το αυτοκίνητο όταν έβγαινε από τη Βουλή; (Το ξέχασε;)
Δεν «ακούει», ή έστω δεν του λένε, ότι όλος ο ελληνικός λαός -ανεξάρτητα από κομματικές ταυτότητες- τα έχει «πάρει» μαζί του; Από την άκρα Αριστερά έως την άκρα Δεξιά όλοι είναι απέναντί του και αυτό κάτι σημαίνει!
Ας πρόσεχε ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Όσο πούλαγε «τρέλα» και τρομοκρατούσε τον ελληνικό λαό, από το θεσμικό ρόλο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, για να εκτονώνει την οργή από το πρόσωπο του Πρωθυπουργού πάνω του, νόμιζε ότι όλο αυτό δεν θα είχε επιπτώσεις. Θεωρούσε ότι οι Έλληνες ήταν αποβλακωμένοι και αποχαυνωμένοι και το μόνο που αρκούσε, για να τους πειθαρχήσει, ήταν να τους «τρομάξει» για να κάτσουν καλά! Οι Έλληνες όμως δεν είναι από τους λαούς που κάθονται εύκολα καλά. Τώρα που ο Πάγκαλος την πάτησε, με τον προηγούμενο ρόλο του «μπαμπούλα», έχει πάρει σβάρνα τα κανάλια και κλαίγεται, έφθασε να λέει ότι μπορεί και να τον… δολοφονήσουν! Πόσο μικρός αποδεικνύεται, ο χθεσινός νταής.
Σκοπίμως ο κύριος Πάγκαλος τα βάζει με την Αριστερά. Τη θεωρεί εύκολο στόχο. Κουβέντα δεν έχει τολμήσει να πει για τον Γιάννη Καψή, που τον κατηγόρησε για Εθνική Προδοσία στην υπόθεση των Ιμίων. Πώς να τα βάλει με τον Καψή; Τολμά;
Ήταν ο ίδιος κύριος Πάγκαλος που «πρωταγωνίστησε» στην υπόθεση Οτσαλάν.
Και τώρα έρχεται η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με τις αποκαλύψεις των WikiLeaks να λένε, ότι ο Θεοδωρος Πάγκαλος είπε στον Αμερικανό Πρέσβη στην Αθήνα: «Οι Μακεδόνες να χρησιμοποιούν όποιο όνομα θέλουν», για το μείζον ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Ίμια, Οτσαλάν, Μακεδονία.
«Κοπρίτες», «αγράμματοι», «το μνημόνιο είναι ευτυχία».
Και όποιος τολμήσει να πει κάτι που δεν του αρέσει;
Μετά από ένα γιαούρτι που του έριξαν στα Καλύβια, βγαίνει και μας λέει ότι «υποκινούνται εναντίον του» (λες και χρειάζεται κανείς υποκίνηση μετά τα όσα έχει κάνει και έχει πει), ότι κινδυνεύει η «Δημοκρατία» (από το γιαούρτι) και αφήνει να εννοηθεί ότι φοβάται για τη ζωή του…
Κανονικά θα έπρεπε να ευχαριστεί και να ευγνωμονεί τον ελληνικό λαό, γιατί με τόσα που μας έχει κάνει και άλλα τόσα που έχει πει, όπως πολύ εύστοχα σημείωσε και ο Γιάννης Καψής, θα έπρεπε να είχε πάει σε Ειδικό Δικαστήριο. Αλλά στη χώρα που η Δικαιοσύνη δεν αποδίδεται ισότιμα σε όλους, την απουσία ή την «τύφλα» της αναλαμβάνουν να υποκαταστήσουν τα γιαούρτια. Και ο κύριος Πάγκαλος όφειλε να ξέρει (γιατί γνωρίζει από ιστορία), ότι η ανομία και η ατιμωρησία που εξασφάλισε αυτός και οι όμοιοι του, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο, γεννούν την αυτοδικία. Ο,τι θέρισε σπέρνει, αυτή είναι η αλήθεια. Όχι μόνο ο ίδιος προσωπικά, αλλά όλο το υπό απόσυρση πολιτικό σύστημα.
Μια λύση υπάρχει για να ηρεμήσει ο λαός και ο τόπος. Όλος ο παλαιοκομματισμός να σηκωθεί να φύγει, να παραιτηθεί από τα δημόσια πράγματα, να βγούμε από το Μνημόνιο, να προχωρήσουμε σε λογιστικό έλεγχο και επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και, το σημαντικότερο, να περάσουμε σε μια νέα Αμεσοδημοκρατική Μεταπολίτευση κατά το ελβετικό μοντέλο.
Όσο αυτοί οι τύποι παραμένουν αγκυλωμένοι στην εξουσία, η χύτρα που βράζει σύντομα θα εκραγεί και τότε, στις ημέρες που έρχονται, οι πολιτικοί θα αναπολούν τα γιαούρτια ως όνειρο στους χειρότερους εφιάλτες τους.
Στέφανος Μυτιληναίος