Βουλώστε το όλοι!

Πέτρος Κουμπλής 

Τι έγινε; Νιώθετε πως σας αδικήσαμε;

Και; Για ηρεμήστε λιγάκι… Για ηρεμήστε, γιατί έχουμε ξεφύγει τελείως εδώ! Αδικία… ναι, εύκολες λέξεις! Μισό λεπτό να τα βάλουμε σε μια σειρά.
Εσείς! Εσείς οι γέροι! Ναι οι γέροι, οι ηλικιωμένοι, τα χούφταλα, πώς να σας πω… καταλάβατε. Εσείς, λοιπόν …
Εσείς γιατί μιλάτε;
Εσείς, που είστε πια παντελώς άχρηστοι, μη ωφέλιμοι στην κοινωνία- φύρα κανονική- που δε δουλεύετε, αλλά σας πληρώνουμε, που δεν προσφέρετε, αλλά σας ανεχόμαστε. (Nαι, κάποτε πληρώσατε, αλλά αυτά τα ποσά δεν ανταποκρίνονται στα σημερινά κόστη). Εσείς που δεν αγοράζετε τίποτα, δεν είστε υπολογίσιμο target group, δεν μπαίνετε στο ίντερνετ, δεν μπορείτε ούτε καν να κινηθείτε μόνοι σας- μας τραβολογάτε για να κάνουμε τις δουλειές σας- κατουριέστε πάνω σας, σας φεύγουν οι μασέλες, μυρίζετε άσχημα, πιάνετε χώρο στο σπίτι, πιάνετε όλα τα παγκάκια, πρέπει να σηκωθούμε στο λεωφορεία για ν’ αράξετε εσείς, κάθε τρεις και λίγο τρέχετε στα νοσοκομεία κι εμείς από πίσω να καλύπτουμε τον λογαριασμό για το ζάχαρο, την ουρία, τη καρδιά, τα κατάγματα, τον καταρράχτη στα μάτια, τη μαλάκυνση… κι εσείς να γκρινιάζετε, να γκρινιάζετε, να γκρινιάζετε.

Κι όλα αυτά γιατί;

Δε το λέμε φωναχτά… αλλά αφού όλοι το ξέρουμε. Όλοι!

Δεν έχει κανένα νόημα η περίπτωσή σας , αφού πολύ σύντομα θα πεθάνετε. Έχετε φτάσει στο τέλος. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ; Στο τέλος! Φινίτο! BYE BYE! Σταυροκοπηθείτε στις εκκλησίες, είναι το μοναδικό που σας απομένει.

Εσείς οι νέοι τώρα! Ναι, εσείς!

Εσείς γιατί μιλάτε;

Τι θράσος! Τι θράσος αλήθεια!

Να μιλάτε εσείς για αδικία, κωλόπαιδα… Εσείς που δεν έχετε κάνει ΤΙΠΟΤΑ στη ζωή σας. ΤΙΠΟΤΑ! Τσάμπα φαί, σκατά και χαβαλές τα παιδικά σας χρόνια! Και τώρα τι θέλετε;

Όνειρα! Όνειρα; Ιδέες; Βρε τι μας λες; Χαχαχαχα! Ναι, ναι βέβαια… Πείτε τις μαλακίες σας ελεύθερα, ναι είναι η εποχή να τις πείτε- όλοι τις είπαμε- εκτονωθείτε με βαρύγδουπες αοριστίες, αλλά μετά… Μετά… ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΟ.

Όπως όλοι το βουλώσαμε.

Γιατί όταν θα ψωμολυσσάτε, δε θα υπάρχει κανένα όνειρο να ηρεμήσει το στομαχάκι σας που θα γουργουρίζει. Πείτε στον μπαμπά να πληρώνει για φροντιστήρια. Και μετά για Πανεπιστήμια. Και μεταπτυχιακά. Πρέπει το χρήμα να κυλήσει. Στα «τέτοια μας» τι θα μάθετε. Απλώς πληρώστε. Αν δεν πληρώστε, σημαίνει πως είστε τεμπέληδες! Ναι, τεμπέληδες! Αντιπαραγωγικοί, παράσιτα. Αυτό είστε! ΚαλοζωΪσμένα φυγόπονα κακόμοιρα, που κλαψουρίζουν. Κάντε γνωριμίες, δικτυωθείτε, φτιάξτε ήσυχα τις ζωούλες σας κι αφήστε τις βλακείες. Κανείς δε θα σας πει μπράβο για μια καλή ιδέα, κανείς δε θα εκτιμήσει την ευφυΐα, το φιλότιμό σας, πάντα θα υπάρχει κάποιος με καλύτερα κονέ από σας.

Όνειρα…

Ελάτε τώρα, αφού αν σας κουνήσουμε λίγα λεφτουδάκια μπροστά στην σπυριασμένη φάτσα σας, θα ξεχάσετε όλες τις μαγκιές. Κι ας λέτε «όχι» τώρα. Η ξεροκεφαλιά της νιότης σας είναι. Σε λίγο θα παρακαλάτε… Σας τ’ ορκίζομαι πως θα παρακαλάτε.

Όσο για σας… ναι, για σας τους Μεσήλικες…

Τολμάτε εσείς να μιλάτε για αδικία; Εσείς;;;

Εσείς οι… ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ!

YOU LOOSERS!!!

Εσείς είστε που θα διαμαρτυρηθείτε συμβιβασμένοι από καιρό, ξεπουλημένοι, βολεμένοι; Κοιτάξτε τον εαυτό σας! Κοιτάξτε τον στον καθρέφτη! Φτάσατε 40! Φτάσατε 50! Κοιλιά, καράφλα, κυτταρίτιδα και χρέη… και μου το παίζετε τι; Τι;;;;

Εσείς δε μπορείτε να μιλάτε για αδικία, συνένοχοι. Εσείς τώρα καλείστε μόνο να πληρώνετε. Πληρώστε τους γέρους σας που κάποτε σας τάιζαν, πληρώστε και τα κουτσούβελα που σπείρατε, αφού το θέλατε τόσο πολύ να γεννοβολήσετε. Εσείς το επιλέξατε! Δεν μπορείτε καν να μετανιώσετε! ΠΛΗΡΩΣΤΕ! Γιατί έτσι όπως τα κάνατε, αν δεν αντέξετε θα παρασύρετε στον όλεθρο μαζί σας κι όλους τους υπόλοιπους. Θέλετε να δείτε τα παιδιά σας να υποφέρουν; Θέλετε να δείτε τον πόνο στα μάτια τους; Μήπως αυτό τελικά θέλετε; Απαντήστε μου.

Εσείς ειδικά, δεν έχετε περιθώρια ούτε κατάθλιψη να πάθετε. Ούτε κατάθλιψη.

Εσείς, είστε μόνο ΕΥΘΥΝΕΣ!

Καταλάβατε;

Επομένως…

Μετά απ’ όλα αυτά, αγαπητοί μου… συνεχίζετε να πιστεύετε πως σας αδικούμε;

Μάλλον όχι.

Γι’ αυτό πληρώστε. Πληρώστε τώρα.

Γιατί αν δεν πληρώστε, θα χρεοκοπήσετε.

ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΤΕ , ΘΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΤΕ.

Μήπως θέλετε να το ξαναπώ; Μήπως δεν πιάσατε το νόημα; Μήπως… είστε ηλίθιοι;
Αυτά προς το παρόν.
Καλή εβδομάδα.

(Χέζεστε πάνω σας με την χρεοκοπία, ε; Το ξέρω… Απλώς μόλις χρεοκοπήσετε όλοι σας ιδιωτικά, θα με αναγκάσετε να βρω κάτι άλλο για να στεγάσω τους φόβους σας. Ήδη σκέφτομαι διάφορες εναλλακτικές. Η μία ειδικά μ’ ενθουσιάζει… Για ακούστε το…

ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ, ΤΟΤΕ… ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΘΟΥΝ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ!
Ναι, είναι καταπληκτικό! Εξωγήινοι! Πώς δεν το ‘χα σκεφτεί μέχρι τώρα! Πρέπει να το προτείνω αμέσως στο επόμενο meeting.)