«Ώδινεν όρος…»
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΜΑΣ υποσχέθηκαν τη λίστα των (Ελβετο)καταθετών της βουλής. Καμώθηκαν πως νοιάζονται για την οικονομία (μας) και για την πολιτική ηθική (τους). Θα τους ανακάλυπταν, θα τους ξεμπρόστιαζαν και θα τους…
θ.φτύναμε. Ύστερα θα χειροκροτούσαμε. Τους έντιμους που δεν ορρωδούν και δεν χαρίζονται, τους «τριακόσιους» που τους είχαμε παρεξηγήσει. Λόγια χαμηλόφωνα και πονηρές ματιές μεταξύ τους, νεύματα με νόημα, σύσταση επιτροπής και στο μυαλό μας ήρθε εκείνη (η επιτροπή) για το Βατοπέδι και την ηθική του, τους ενόχους και την (άδεια) «ψαριά» τους.
ΕΚΕΙ, λοιπόν, που το’ χαμε ξεχάσει, ξαναχτυπάει συναγερμός και ηχούν καμπάνες. Για καλή «ψαριά», δίκες άτυπες και καταδίκες, για ό,τι χρειάζονται αυτοί (κι αυτές) να λιγοστέψουν τις ενοχές τους κι εμείς να χαμηλώσουμε την κάννη, με το όπλο παρά πόδα. Θα’ βγαλε λαγό η επιτροπή και στηθήκαμε στο «γυαλί». Με δέος και διάθεση…εκδικητική, αλλά και με κάποιο αίσθημα μετάνοιας, μπας και τους είχαμε αδικήσει.
«Ώδινεν όρος και έτεκε μυν». Κι άρπαξαν τον…μυν, τον σήκωσαν ψηλά (με την κουκούλα του), δείχνουν τα δόντια τους και ο χορός (των εντυπώσεων) καλά κρατεί.
ΕΝΑΝ/μία και μοναδικό ανακάλυψαν για να «άρει τις αμαρτίες του (πολιτικού μας) κόσμου». Για να κοιμούνται όλοι τους ήσυχα και ξαλαφρωμένοι. Τον δείχνουν 300 δάχτυλα τεντωμένα κατά πάνω του και διπλάσια (2Χ300=600) μάτια καρφωμένα. Τον αρπάζουν, του τινάζουν το γιακά, τον ρίχνουν Καιάδα, η ανθρωποθυσία τελειώνει κι αυτοί/κι αυτές και πάλι μάγκες. Αθώοι του αίματος μιας και οι ίδιοι δεν αμάρτησαν, σκληροί τιμωροί για το δίκαιο και την ηθική, για τον λαό που περιμένει στις κερκίδες της αρένας (έτσι νομίζουν), για τους «βαρβάρους που τους αρέσουν κάτι τέτοια».
ΠΕΣ ότι μόνο ένας/μία ήταν ο…φιλέλληνας με τον «ιδρώτα» του στην Ελβετία και τον άρπαξαν οι δαγκάνες της ηθικής του κοινοβουλίου μας. Πως μας λένε την αλήθεια και καταδιώκονται οι Αγιάννηδες από 299 Ιαβέρηδες. Βάλαμε στο ένα πιάτο της ζυγαριάς τον ΕΝΑΝ και στο άλλο τους 299 με τις «αμαρτίες» και τα αίσχη. Τους νόμους που θέσπισαν για πάρτη τους και τα προνόμια που έκτισαν μεθοδικά. Από ασυλία, συντάξεις, αναδρομικά και φρουρούς, μέχρι σάουνα και…κρουασάν. Έγειρε δραματικά η ζυγαριά προς τους 299 έναντι του ενός κι ας απιθώσουν καταγής τον ποντικό που πιάσανε.
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΜΑΣ υποσχέθηκαν τη λίστα των (Ελβετο)καταθετών της βουλής. Καμώθηκαν πως νοιάζονται για την οικονομία (μας) και για την πολιτική ηθική (τους). Θα τους ανακάλυπταν, θα τους ξεμπρόστιαζαν και θα τους…
θ.φτύναμε. Ύστερα θα χειροκροτούσαμε. Τους έντιμους που δεν ορρωδούν και δεν χαρίζονται, τους «τριακόσιους» που τους είχαμε παρεξηγήσει. Λόγια χαμηλόφωνα και πονηρές ματιές μεταξύ τους, νεύματα με νόημα, σύσταση επιτροπής και στο μυαλό μας ήρθε εκείνη (η επιτροπή) για το Βατοπέδι και την ηθική του, τους ενόχους και την (άδεια) «ψαριά» τους.
ΕΚΕΙ, λοιπόν, που το’ χαμε ξεχάσει, ξαναχτυπάει συναγερμός και ηχούν καμπάνες. Για καλή «ψαριά», δίκες άτυπες και καταδίκες, για ό,τι χρειάζονται αυτοί (κι αυτές) να λιγοστέψουν τις ενοχές τους κι εμείς να χαμηλώσουμε την κάννη, με το όπλο παρά πόδα. Θα’ βγαλε λαγό η επιτροπή και στηθήκαμε στο «γυαλί». Με δέος και διάθεση…εκδικητική, αλλά και με κάποιο αίσθημα μετάνοιας, μπας και τους είχαμε αδικήσει.
«Ώδινεν όρος και έτεκε μυν». Κι άρπαξαν τον…μυν, τον σήκωσαν ψηλά (με την κουκούλα του), δείχνουν τα δόντια τους και ο χορός (των εντυπώσεων) καλά κρατεί.
ΕΝΑΝ/μία και μοναδικό ανακάλυψαν για να «άρει τις αμαρτίες του (πολιτικού μας) κόσμου». Για να κοιμούνται όλοι τους ήσυχα και ξαλαφρωμένοι. Τον δείχνουν 300 δάχτυλα τεντωμένα κατά πάνω του και διπλάσια (2Χ300=600) μάτια καρφωμένα. Τον αρπάζουν, του τινάζουν το γιακά, τον ρίχνουν Καιάδα, η ανθρωποθυσία τελειώνει κι αυτοί/κι αυτές και πάλι μάγκες. Αθώοι του αίματος μιας και οι ίδιοι δεν αμάρτησαν, σκληροί τιμωροί για το δίκαιο και την ηθική, για τον λαό που περιμένει στις κερκίδες της αρένας (έτσι νομίζουν), για τους «βαρβάρους που τους αρέσουν κάτι τέτοια».
ΠΕΣ ότι μόνο ένας/μία ήταν ο…φιλέλληνας με τον «ιδρώτα» του στην Ελβετία και τον άρπαξαν οι δαγκάνες της ηθικής του κοινοβουλίου μας. Πως μας λένε την αλήθεια και καταδιώκονται οι Αγιάννηδες από 299 Ιαβέρηδες. Βάλαμε στο ένα πιάτο της ζυγαριάς τον ΕΝΑΝ και στο άλλο τους 299 με τις «αμαρτίες» και τα αίσχη. Τους νόμους που θέσπισαν για πάρτη τους και τα προνόμια που έκτισαν μεθοδικά. Από ασυλία, συντάξεις, αναδρομικά και φρουρούς, μέχρι σάουνα και…κρουασάν. Έγειρε δραματικά η ζυγαριά προς τους 299 έναντι του ενός κι ας απιθώσουν καταγής τον ποντικό που πιάσανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.