Πόνεσες να με γεννήσεις,
πάλεψες να με μεγαλώσεις,
δε κουράστηκες καλόκαρδα
να μου μιλήσεις,
χαρακτήρα απλό τίμιο να μου
δώσεις.
Με επιμονή προσπάθησες να
περπατήσω,
τα μάτια σου να κοιτάζω,
με υπομονή καρτέρησες το
μάνα να μιλήσω,
και σιγά-σιγά τα πρώτα γράμματα
να διαβάζω.
Μα κι αν με είδες να μεγαλώνω,
δεν έπαψες στην πόρτα να με καρτεράς,
δεν ήθελες από στεναχώρια να βαλαντώνω,
ήθελες εσύ για μένα να πονάς.
Τα χρόνια κι αν έχουν περάσει
και οι καιροί αν αλλάζουν,
η έννοια σου για μένα δεν θα γεράσει
τα όνειρά σου πάντα θα με κοιτάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.