|
Στη μάχη ρίχτηκαν και πάλι οι
μαθητές της χώρας μας… για κάποιο ΑΕΙ, ΤΕΙ.
Η Ελλάδα δεν τo βάζει κάτω.
Ο μεγαλύτερος πλούτος της είναι η γνώση και τα πτυχία των παιδιών της.
Τα χρήματα ξοδεύονται.Η γνώση και τα πτυχία είναι δικά σου μέχρι τα
βαθειά γεράματα.
Από τη δεκαετία του 50ʼ που η χώρα μας έβγαινε από τα
ερείπια, κάθε γονιός αυτής της χώρας είχε ένα όνειρο.
Να σπουδάσει τα
παιδιά του.
Ξόδεψε όλο τον ιδρώτα και το βιος του να πάρουν ένα πτυχίο,
να μάθουν μια ξένη γλώσσα, για να έχουν καλύτερη ζωή από κείνον και να τα
καμαρώνει.
Όταν τη δεκαετία του 90ʼ όλες οι στατιστικές στην Ευρώπη
έδειχναν ότι στην Ελλάδα έχουμε τους περισσότερους γλωσσομαθείς νέους αναλογικά
με τον πληθυσμό και στις νέες επιστήμες, όπως διοίκηση επιχειρήσεων, διαφήμιση,
μάρκετινγκ, πληροφορική σκίζαμε, ο γονιός ένοιωθε ικανοποίηση.
Κι ενώ
εκείνος ο φτωχός έκτιζε το μέλλον της Ελλάδας, τα λαμόγια της πολιτικής την
διέλυαν σιγά- σιγά.
Έκλαψε, όταν άκουσε τους έλληνες πολιτικούς να λένε
ότι ..
τα φάγαμε μαζί , ενώ τα φάγανε με τους ολίγους κολλητούς τους, όταν άκουσε
τους Ευρωπαίους να μας αποκαλούν τεμπέληδες.
Ποιοί, αυτοί που γέμισαν
από το υστέρημα τους την δεξαμενή των επιστημόνων και των
πτυχιούχων;
Χάρηκε και ένοιωσε περήφανος, όταν σε όλη αυτή την ανατροπή,
το παιδί του που αναζήτησε δουλειά στο εξωτερικό, δεν πάει σαν ανειδίκευτος,
αλλά πτυχιούχος και ειδικευμένος. Πάει να πουλήσει τη γνώση του.
Ίσως
μετά από αυτό να αρχίσουν οι Ευρωπαίοι να αντιλαμβάνονται, ότι το μοντέλο του
Έλληνα δεν είναι ο πολιτικός και τα λαμόγια τους, αλλά ο απλός Έλληνας γονιός. |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.