Κοντράστ

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΖΟΥΜΕ και βιώνουμε αντιθέσεις. Μοναδικές, τραγικές…ελληνικές. Σε επίπεδο κρατικό, κομματικό και κοινωνικό. Αρπάζουμε στην τύχη μερικές, (ξε)χωρίζουμε βάζοντας το «Α» στη μια εικόνα και το «Β» στον αντίποδά της και ξεκινάμε.
«Α»: Χωρίς τσακωμούς, διχογνωμίες και τσακωμούς, τα κόμματα ψήφισαν αρπάζουν, οσονούπω, την επιχορήγησή της και το μάτι των «αγωνιστών» τους γυαλίζει. Δεκάδες εκατομμύρια για επαγγελματίες (διάβαζε κομματόσκυλα) που δηλώνουν «δουλεύω στο Κόμμα» και δεν τους ξέρουμε, δεν είδαμε σε λίστα ονόματα και μισθούς. Όλα μυστικά, κι αν κάτι στραβώσει και μας ζητήσουν λογαριασμό π.χ. για το εκατομμύριο Τσουκάτου, το θέμα υποβαθμίζεται θαμμένο στη λήθη.
«Β»: Οι (πραγματικά) ανάπηροι και άτομα με ειδικές ανάγκες αγωνιούν για το κουτσουρεμένο (ή καταργημένο) επίδομα. Η κρίση προβάλλει τις απατήσεις της, τα Κόμματα (με τις δικές τους προτεραιότητες) καλύπτουν (χαϊδεύοντας) τους «εργαζομένους» της Βουλής.
«Α»: Η απελπισμένη μητέρα (κωφάλαλη) σκαρφαλωμένη ψηλά, έτοιμη να σαλτάρει. Κάτω η μάνα και τα παιδιά της θεατές, ανήμποροι να τη σώσουν. Το ίδιο (θεατής) και το Κράτος με τις προτεραιότητές του. Για να γεμίσουν τα ταμεία με το κομμένο επίδομα των παιδιών της.
«Β»: Στη φρουρά του κ. Λαυρεντιάδη «υπηρετούσαν» ΚΑΙ δυο αστυνομικοί. Κανονικοί, φρουροί, ορισμένοι απ’ την Υπηρεσία και δημοσία δαπάνη. Με τη λούφα, τα δώρα και επιδόματα, ίσως και με τα νυχτερινά και τις υπερωρίες τους. Κάποιος τους όρισε με βούλα και υπογραφή και θα παραμείνει άγνωστος. Και τι περίμενες; Να χρεωθεί ο ίδιος τη δαπάνη των φρουρών του υπόδικου (και κρατούμενου) κροίσου;
ΕΜΕΙΣ, απλώς, λογαριάσαμε. Πόσο το χρονιάτικο των δυο παραπάνω αστυνομικών αποσπασμένων για «ιδιωτική» φύλαξη ανθρώπου της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που η μόνη του σχέση με το Κράτος ήταν για να το κλέψει; Μερικές δεκάδες χιλιάρικα. Αρκετά για να περάσουν 5-6 χρόνια τα δύστυχα παιδιά της απελπισμένης μάνας.
«Α»: Πώς πείστηκε η Τρόικα για την εφαρμογή των «υπεσχημένων»; Θα μας επιβάλει μέτρα, αν παρεκκλίνουμε. Είναι η «εγγύηση» της και η…αναστάτωσή μας. Κι άρχισε η επιδρομή επί δικαίων και αδίκων. Περικοπές στην πλατιά μάζα κι όποιος αντέξει.
«Β»: Πόσο αμείβονταν ο…οδηγός του Γ. Διευθυντή της ΔΕΗ; 150.000 ευρώ τον χρόνο και οι «Γενικοί» ήσαν 5-6. Με διπλασιασμένο τον μισθό τους απ’ τον…αναντικατάστατο κ. Αθανασόπουλο. Και ο σημερινός, με τους σύμβουλους και τους συνεργάτες διάσπαρτους  στα γραφεία της (αμαρτωλής) ΔΕΗ, δημοσία δαπάνη (και αυτούς) τρεφόμενους;
ΣΤΑ «επικίνδυνα» σιωπούν και η σιωπή τους χάνεται στις κραυγές των πολλών. Η σιωπή (τους) είναι χρυσός και τόσο τους βολεύει…