Θα θέλαμε…

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ στο Παρίσι, με τις σπουδές και τα πτυχία του ο κ. Παπαντωνίου,  ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (1981) και «τσάρος της οικονομίας» (1994-2001), μας (προ)ετοίμασε και για την ΟΝΕ. Άξιος ο μισθός του, η πολιτική τον τίμησε, το ΠΑΣΟΚ τον ανέδειξε και γέμισε ο τόπος…χαμόγελο. Σήμερα ο Γιάννος σκοτεινιάζει και επιμένει πως τα (κατατεθειμένα) λεφτά δεν ήταν δικά του. Η Δικαιοσύνη θα κάνει τη δουλειά της, εμείς…βιαζόμαστε για την απονομή της δικαιοσύνης και στο μεταξύ μελετούμε συμπεριφορές και χαρακτήρες.
ΠΡΙΝ από λίγες μέρες που το αναμμένο φιτίλι έφτανε στη βόμβα, ποια ήταν η πρώτη αντίδραση του κυρίου; «Πρόκειται για συνωνυμία»(!). Σήμερα που η «συνωνυμία» της συζύγου του έδειξε την ίδια, ο Γιάννος στην…πρώην (τέως, το ορθότερο). Για να μας μπερδέψει ο «χαμογελαστός» και να κερδίσει χρόνο.
ΥΠΑΡΧΕΙ άνθρωπος που έχει σκοτώσει και παραδίδεται αυθορμήτως. Ακόμα και κλέφτης που ομολογεί και ζητάει συγγνώμη. Δεν κρύβεται, δεν λέει μισές αλήθειες, δεν τον σκιάζει η αλήθεια, κατάματα. Ομολογεί και «πληρώνει». Αναλαμβάνει τις ευθύνες του κι είναι δείγμα παλικαριάς και κρυμμένης εντιμότητας.
ΣΤΗΝ εποχή μας της «έκπτωσης» των ηθικών αξιών, μην περιμένεις παρόμοιες συμπεριφορές. Περίμενε τον κλέφτη αμυνόμενο και πείσμονα στην…αθωότητά του. Ακόμα κι αν πιάσεις τον χέρι του να κλέβει, θα ισχυριστεί πως δεν είναι δικό του. Κι αν νιώσει τον κλοιό να του σφίγγει τον λαιμό, θα απαιτήσεις «κρείσσονες αποδείξεις». Με προσφυγή σε ανώτερα δικαστήρια κι ίσως φτάσει σ’ εκείνο των «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων». Κι ας ήταν ένας…ταπεινός διαρρήκτης ή κλέφτης αυτοκινήτων.
ΚΙ ύστερα; Αν τον καθίσεις στο σκαμνί για χειροπιαστά αδικήματα; Μην τον περιμένεις μόνο και ανυπεράσπιστο. Πέρα από έναν «καλό» δικηγόρο, θα’ χει κουβαλήσει του κόσμου τους φίλους του σε ρόλο ψευδομάρτυρα κι ο ίδιος θα κλαψουρίζει αρνούμενος την ενοχή του. Κι αν σχολάσει «κερδίζοντας», θα το γλεντήσουν στα μπουζούκια. Για την ομαδική (ψευδο)μαρτυρία (συχνά οι μάρτυρες καταδικάζουν ή αθωώνουν), τον θρίαμβο του ψεύδους και για την…παλικαριά τους (των άνανδρων).
ΕΠΕΜΕΝΕ ο Άκης, επιμένει ο Γιάννος, αλλά επιμένει και η κρίση να βγάλει άκρη με κάποιους πρωταγωνιστές της. Μακάρι να βγουν αθώοι κι εμείς αμαρτήσαντες (για τις υπόνοιες και τη διαβολή). Θα περιμένουμε. Ωστόσο, μέχρι η Δικαιοσύνη να αποφανθεί, θα…θέλαμε δημεύσεις περιουσιών, τα λιοντάρια στο κλουβί και τους ποντικούς στη φάκα. Χωρίς ξεχωριστές ανέσεις στο κελί, αλλά και σε συνθήκες απομόνωσης. Χωρίς τηλεόραση, εφημερίδες, κινητά και επισκέψεις. Για να βγει η αλήθεια και μόνο η αλήθεια. Χωρίς ενδοεπικοινωνία και έξωθεν επηρεασμούς και δασκαλέματα.