ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ Κ.ΓΙΟΥΝΚΕΡ MAΣ ΞΥΠΝΗΣΑΤΕ

ΝΙΚΟL SALAMINIOS
Μια κυνική ομολογία και οι ευεργετικές επιπτώσεις της.
ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΚΑΛΑΡΡΥΤΗ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Αφυπνιστική για τους Έλληνες πολίτες, απαξιωτική σχεδόν για το σύνολο του πολιτικού συστήματος αλλά και αποκαλυπτική για την κυνική συμπεριφορά των ισχυρών της ΕΕ ήταν η δίδυμη «ρουκέτα» του επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ότι όλοι στην ΕΕ γνώριζαν την.......
επικείμενη χρεοκοπία της Ελλάδας και ότι Έλληνας πρωθυπουργός «ομολόγησε» πως κυβερνά μία διεφθαρμένη χώρα.Η παραδοχή ότι όλοι στην ΕΕ έβλεπαν το ελληνικό ναυάγιο να έρχεται αλλά κανείς δεν μιλούσε, διότι οι μεγάλοι κέρδιζαν χρήματα από τις εξαγωγές τους στην υπερχρεωμένη Ελλάδα, αποτελεί ψυχρή ομολογία του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η Ευρωζώνη: Πρωτίστως ως άθροισμα εθνικών συμφερόντων και μόνο στο βαθμό που αυτά εξυπηρετούνται ως νομισματική και οικονομική ένωση. Για την ακρίβεια, μέχρι τώρα λειτουργούσε ως νομισματική ένωση με την οικονομική σύγκλιση -προϋπόθεση σταθερότητας του κοινού νομίσματος- να είναι ανύπαρκτη, διότι Γερμανοί και Γάλλοι ενδιαφέρονταν κυρίως να απορροφηθούν οι εξαγωγές τους, έστω από εταίρους των οποίων το καταναλωτικό άνοιγμα δεν συμβάδιζε με την οικονομική τους ανάπτυξη. Το ελληνικό χρέος συσσωρευόταν, η ανταγωνιστικότητα έφθινε, αλλά στις Βρυξέλλες επικρατούσε «ευρω-ομερτά» για να μην διαταραχτεί ο καταναλωτικός οίστρος των Ελλήνων, η χαλαρή αντιμετώπιση του προβλήματος από τις εν Αθήναις κυβερνήσεις και κατ' επέκταση το εξαγωγικό πάρτι των Γαλλογερμανών. Τώρα που η Ελλάδα χρεοκόπησε, πάλι κερδοσκοπούν από τα επιτόκια με τα οποία της δάνεισαν τα χρήματα του Μνημονίου. Το σκεπτικό που επικρατούσε, με βάση τα όσα περιέγραψε ο Γιούνκερ, είναι σε ελεύθερη απόδοση το εξής: «Οι Έλληνες πολιτικοί δεν φαίνεται να πολυκαταλαβαίνουν προς τα πού πηγαίνει η χώρα τους, τους αφήνουμε να δανείζονται, τους φορτώνουμε τα προϊόντα μας, από εξοπλισμούς μέχρι αυτοκίνητα και ντελικατέσεν, όλα αυτά τους τα πουλάμε ακριβότερα απ' ό,τι σε οποιονδήποτε άλλο, τους απομυζούμε μέχρι να χρεοκοπήσουν, μετά τους δανείζουμε με τοκογλυφικούς όρους και τους απομυζούμε ξανά. Εκτός από λεφτά, βγάζουμε και κανένα κήρυγμα για την ανάγκη δημοσιονομικής πειθαρχίας, τους κουνάμε το δάχτυλο που θέτουν σε κίνδυνο την Ευρωζώνη και συνεχίζουμε - business as usual». Δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοθαυμάσει. Τον «ευρω-κανιβαλισμό» των εταίρων ή την ευκολία με την οποία οι ελληνικές κυβερνήσεις βολεύτηκαν με τα «στραβά μάτια» των Βρυξελλών; Ένας ατελείωτος χορός αμοιβαίας υποκρισίας στο κατάστρωμα του ελληνικού «Τιτανικού».

Μία σειρά ατυχών επικοινωνιακών. γεγονότων

Επικοινωνιακά καταστροφική για το ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε εν τω μεταξύ η σπουδή του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου να βγάλει «πόρισμα», ότι ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αναφερόταν στον Κώστα Καραμανλή όταν είπε ότι Έλληνας πρωθυπουργός παραδέχτηκε πως κυβερνά μία διεφθαρμένη χώρα. Η ασφαλής πολιτική απάντηση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι: «Ρωτήστε τον κ. Γιούνκερ ποιον εννοεί». Ειδάλλως, κινδυνεύεις να πάθεις πολιτικό και επικοινωνιακό ατύχημα. Να σχολιάζεις, για παράδειγμα, με διόλου κολακευτικό τρόπο τον αρχηγό σου νομίζοντας ότι περιγράφεις άλλον. Η προσπάθεια κυβερνητικών παραγόντων να μαζέψουν την γκάφα οδήγησε σε δεύτερη, αφού η φράση «ξέρουμε ποιος πρωθυπουργός παρέλαβε διεφθαρμένη χώρα και την παρέδωσε πιο διεφθαρμένη» μία ερμηνεία μπορεί να έχει: «Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη παρέδωσε μία διεφθαρμένη χώρα στη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος την έκανε χειρότερη». Αν για το σημερινό ΠΑΣΟΚ αποτελεί παρηγοριά ότι, κατά τη γνώμη του, ο Κώστας Καραμανλής διέφθειρε τη χώρα περισσότερο απ' ό,τι ο Κώστας Σημίτης, ο ίδιος ο κ. Σημίτης έχει άλλη άποψη. Αφού ξεκαθάρισε ότι ο Γιούνκερ δεν εννοούσε αυτόν, κάρφωσε τον Γιώργο Παπανδρέου για τις επανειλημμένες δηλώσεις του στα διεθνή ΜΜΕ περί προβλήματος διαφθοράς στην Ελλάδα: «Πρόκειται για ανοησίες. Επί των ημερών μου η χώρα είχε ρυθμό ανάπτυξης 5% περίπου, και έλλειμμα 4% περίπου. Δεν είχα κανέναν λόγο και δεν θα δεχόμουν καμία συζήτηση αν η χώρα ήταν διεφθαρμένη ή όχι». Ο υπουργός Οικονομικών επανήλθε με διορθωτικές δηλώσεις του -τηλεόραση ΣΚΑΪ-, υποστηρίζοντας αυτή τη φορά ότι «εγώ δεν είπα ότι τη δήλωση την έκανε ο κ. Καραμανλής, αλλά είπα ότι δεν την έκανε ο σημερινός πρωθυπουργός, δεν μπορώ να ξέρω ποιος ακριβώς έκανε αυτή τη δήλωση, ο κ. Γιούνκερ γνωρίζει ποιος την έκανε». Και πάλι ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν σε διαφορά φάσης. Αυτή η απάντηση θα ήταν η ορθή, όταν ρωτήθηκε την πρώτη φορά για τις δηλώσεις Γιούνκερ και έδειξε τον κ. Καραμανλή. Όταν όμως μεταδόθηκε αυτή η δεύτερη δήλωσή του στο ΣΚΑΪ, το πράγμα είχε ξεκαθαρίσει. Ο κ. Γιούνκερ εννοούσε τον κ. Παπανδρέου και τις δημόσιες δηλώσεις του περί διαφθοράς στην Ελλάδα. Η παρεξήγηση θα είχε αποφευχθεί, αν οι ενδιαφερόμενοι είχαν διαβάσει το ρεπορτάζ της δημοσιογράφου και αυτήκοου μάρτυρος Λάρα Μάρλοου στους Irish Times, στο οποίο υπήρχαν οι ακριβείς δηλώσεις του επικεφαλής του Eurogroup: «Πριν από τρία ή τέσσερα χρόνια, γνώριζα ότι ένα από τα βασικά ελληνικά χαρακτηριστικά ήταν η διαφθορά. Τώρα, ο Έλληνας πρωθυπουργός λέει "κυβερνώ μία διεφθαρμένη χώρα"».

Η ντουλάπα με τους σκελετούς

Οι αναφορές του Λουξεμβούργιου πρωθυπουργού πάντως δεν αφήνουν καμία από τις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων τριάντα ετών στο απυρόβλητο.

Εντύπωση προκαλούν οι διευκρινίσεις του εκπροσώπου του κ. Γιούνκερ, ότι «πριν από μερικά χρόνια, όταν τα στοιχεία της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας έδειχναν ότι η χώρα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση, οι πάντες στην υπόλοιπη Ευρώπη γνώριζαν ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολύ σοβαρό πρόβλημα διαφθοράς, αλλά ο κ. Γιούνκερ, ως πρόεδρος του Eurogroup, δεν ήταν σε θέση να τα θέσει δημοσίως, καθώς η κατακραυγή θα ήταν μεγάλη». Με βάση αυτά, είναι προφανές ότι ενώ το πρόβλημα ήταν γνωστό στην Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια -και μάλιστα οι σχετικές επισημάνσεις και ανησυχίες αποτυπώνονται στην επίσημη αλληλογραφία μεταξύ της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και των διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων-, αυτό που επικράτησε ήταν οι εκατέρωθεν πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες, με αποτέλεσμα ο ελληνικός «σκελετός» να περιφέρεται από ντουλάπα σε ντουλάπα, μέχρι που άνοιξε η πόρτα και βγήκε στο φως. Και δεν είναι μόνος του. Μπορεί να μοιάζει ο πιο τρομακτικός λόγω του διπλού προβλήματος ελλείμματος και χρέους, αλλά έχει παρέα κι άλλους, διαφόρων μεγεθών, κυρίως των νοτίων χωρών, αλλά και της Ιρλανδίας, οι οποίοι επίσης έχουν αρχίσει και κυκλοφορούν ελεύθεροι. Αυτός ο χορός των φαντασμάτων φέρνει στην επιφάνεια τις υποβόσκουσες αντιθέσεις στην ΕΕ και οι δημόσιες βολές Γιούνκερ κατά Γερμανίας και Γαλλίας για τη στάση τους πρέπει να ειδωθούν και υπ' αυτό το πρίσμα.

Εν προκειμένω, οι ισχυροί, όπως η Γερμανία, επιχειρούν να προσαρμόσουν θεσμικά την ΕΕ απολύτως στα μέτρα τους και όχι να διαμορφώσουν τη συνισταμένη των επιμέρους εθνικών επιδιώξεων και αναγκών των κρατώ-μελών. Η θέση της Μέρκελ για τη δημιουργία της «λέσχης του Βερολίνου», μία εκδοχή σκληρής επιτροπείας για τις χώρες με δημοσιονομικό πρόβλημα που θα προβλέπει αναδιάρθρωση χρέους με ουσιαστικό αντάλλαγμα όμως την εθνική κυριαρχία της υπό ελεγχόμενη πτώχευση χώρας, δημιουργεί ήδη αντιδράσεις και επιτείνει την «ευρω-κόπωση» των λαών. Ταυτόχρονα, η σχεδόν αντανακλαστική γερμανική άρνηση για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου προς την τρόικα, παρότι είναι εμφανές πως το Μνημόνιο δεν προχωρά ως έχει, επιβεβαιώνει τη δυσάρεστη αύρα που συνοδεύει μονίμως πλέον τους Γερμανούς.