Η πολιτική διαφθορά, οι θεσμοί και οι εκλογές της 17ης Ιουνίου

  Του Σάββα Καλεντερίδη

 

Στις 8 Δεκεμβρίου του 2008, την ημέρα που κάηκε η Αθήνα από «εξεγερμένους» Έλληνες που υποστηρίζονταν ανοικτά από ελληνικά κόμματα που διεκδικούν την ψήφο του ελληνικού και την εξουσία, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνέβαινε κάτι που δεν προέβαλαν και πολύ τα καθεστωτικά ΜΜΕ στην Ελλάδα, μάλλον γιατί δε τους συνέφερε.

Τις πρώτες πρωινές ώρες, ο διοικητής του FBI τηλεφώνησε στον κυβερνήτη του Ιλινόις, Ρόντ Μπλαγκόγιεβιτς (Rod Blagojevich), και τον ενημέρωσε ότι έξω από την πόρτα του σπιτιού του βρίσκονταν πράκτορες της ομοσπονδιακής αστυνομίας, οι οποίοι θα προέβαιναν στη σύλληψή του, παρουσία εισαγγελέα.

Της σύλληψης είχε προηγηθεί παρακολούθηση των τηλεφώνων του και όχι μόνο, κατόπιν καταγγελιών σύμφωνα με τις οποίες ήθελε να «πουλήσει» την ψήφο του, όσον αφορά την εκλογή του Γερουσιαστή ο οποίος θα αντικαθιστούσε τον Μπάρακ Ομπάμα, που είχε εκλεγεί στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ. Τελικώς, με κύριο αποδεικτικό υλικό τις μαγνητοσκοπημένες τηλεφωνικές συνομιλίες που είχε υποκλέψει το FBI, ο Μπλαγκόγιεβιτς, το Δεκέμβριο του 2011 καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκιση από το δικαστήριο του Σικάγου, το οποίο απεφάνθη τον περασμένο Ιούνιο ότι είναι ένοχος για τις 17 από τις συνολικά 20 κατηγορίες που αντιμετώπιζε.

Γιατί τα λέμε αυτά παραμονές των πιο κρίσιμων εκλογών της νεώτερης ιστορίας της χώρας;

Γιατί κανείς ή σχεδόν κανείς στη διάρκεια αυτής της άθλιας προεκλογικής εκστρατείας, όπου το επίπεδο του πολιτικού λόγου και διαλόγου είναι πολύ κατώτερο από τα χαστούκια του Κασιδιάρη, δεν έθεσε το θέμα της λειτουργίας των θεσμών σ’ αυτή τη χώρα, που μοιάζει πραγματικά ανοχύρωτη, αφού:

Δεν υπάρχει κανένας θεσμός που θα μπορούσε να παρέμβει αποτελεσματικά για να προστατέψει τα εθνικά συμφέροντα και τα συμφέροντα των πολιτών, στην περίπτωση που ο ελληνικός λαός, ευρισκόμενος σε αδιέξοδο παρασυρθεί από προεκλογικά συνθήματα του τύπου «λεφτά υπάρχουν» και ψηφίσει έναν πρωθυπουργό ο οποίος από ανεπάρκεια ή εσκεμμένα, οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του ...υπουργού, του περιφερειάρχη, του δημάρχου, του διευθυντή δημόσιας υπηρεσίας, ακόμη και του κλητήρα, που θα ήθελε να χρησιμοποιήσει τη θέση που κατέχει και την εξουσία που ασκεί, για ίδιον όφελος.

Δηλαδή, το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα είναι τέτοιο, που δίνει το δικαίωμα στον οποιονδήποτε κατέχει μια θέση, να πράττει κατά το δοκούν, χωρίς να υπάρχουν θεσμικές ασφαλιστικές δικλείδες που να προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον και τη νομιμότητα, ενώ ακόμα και στις περιπτώσεις που οι δικλείδες υπάρχουν, η πολιτική εξουσία τις εξουδετερώνει με ικανότητα χρυσοδάκτυλου.

Για το τεράστιο αυτό ζήτημα, που στην ουσία εξουδετερώνει τη δημοκρατία και τη λειτουργία του κράτους δικαίου και δίνει τη δυνατότητα στον οποιονδήποτε να λεηλατεί την ίδια την Ελλάδα, δεν απασχόλησε κανέναν ή σχεδόν κανέναν κατά τη διάρκεια αυτής της άθλιας προεκλογικής εκστρατείας, όπου ο καθένας προσπαθούσε να μας πει πόσο κακός είναι ο άλλος και όχι τί έχει να προσφέρει για τους Έλληνες και την Ελλάδα.

Έτσι δεν ακούσαμε τίποτε για τους υπουργούς τουρισμού, που δεκαετίες τώρα λεηλατούσαν το δημόσιο χρήμα, μοιράζοντας τα χρήματα σε «ημέτερες» διαφημιστικές εταιρείες ή έκαναν βόλτες στο Αιγαίο με πολυτελή σκάφη με τα αμόρε τους και έχουν το θράσος να συνεχίζουν να φιγουράρουν στις λίστες των κομμάτων ως υποψήφιοι που θα μας ξανασώσουν.

Δεν ακούσαμε τίποτε για υπουργούς υγείας, που με την εγκληματική τους συμπεριφορά και τη συναλλαγή με τις φαρμακευτικές εταιρείες, κατέστρεψαν το σύστημα υγείας και τα ασφαλιστικά ταμεία, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη δημόσια υγεία και το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, την ίδια τη ζωή και τώρα φιγουράρουν και πάλι σε ηγετικές θέσεις κομμάτων (τυχαίο;).

Δεν ακούσαμε τίποτε για υπουργούς δημοσίων έργων, που έφθασαν στο σημείο να αποτελούν ενεργούμενα ενός δυο κατασκευαστικών ομίλων, που λεηλατούν το δημόσιο χρήμα, αφού εξαφάνισαν τους ανταγωνιστές από την αγορά.

Δεν ακούσαμε τίποτε για τα μυστικά κονδύλια, που πληρώνει ο ελληνικός λαός για να προωθούνται τα εθνικά μας συμφέροντα και τα λεηλατούν οι υπουργοί εξωτερικών δίνοντάς τα απλόχερα σε αδελφούς, κόρες, μητέρες και συζύγους. Και μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.

Ο κατάλογος είναι μακρύς και δεν συνεχίζουμε...

Το μόνο που ακούσαμε για τα ζητήματα αυτά, ήταν μερικές αόριστες αναφορές από το ΣΥΡΙΖΑ στη διαφθορά και την υπόθεση της SIEMENS. Μόνο που για να χτυπηθεί η διαφθορά, εκτός από όραμα, σχέδιο και βούληση, απαιτείται σεβασμός στους θεσμούς και τον ίδιο τον ελληνικό λαό.

Και αυτό που είδαμε το Δεκέμβριο του 2008, η στάση που τήρησε το συγκεκριμένο κόμμα απέναντι στους νεοβανδάλους που κατέστρεψαν την Αθήνα, μια στάση που την επικύρωσε με εκείνο το πανάθλιο ημερολόγιο της εφημερίδας Αυγής, του 2009, με φωτογραφίες-μνημεία της καταστροφής των περιουσιών και της ζωής χιλιάδων Αθηναίων, κάθε άλλο παρά σεβασμό δείχνει απέναντι στη νομιμότητα, στους θεσμούς και το λαό.

Οι στρατιές δικηγόρων και στελεχών της συγκεκριμένης παράταξης που υπερασπίζονται «στρατευμένα» τους παραβάτες του νόμου με μπουκαρίσματα στην αστυνομία, η συστηματική υπονόμευση του έργου των διωκτικών αρχών, με ανυπόστατες κατηγορίες για εμπλοκή τους σε ενέργειες που οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι τις προκαλούν, συνιστούν ευθεία υπονόμευση των θεσμών και χωρίς ακηδεμόνευτους και ακομμάτιστους θεσμούς δεν μπορεί να καταπολεμηθεί η διαφθορά ούτε να κυβερνηθεί η χώρα.

Η αναφορά μας στον Αμερικανό αξιωματούχο δεν έγινε για κανέναν άλλο λόγο, παρά μόνον για να αποτελέσει παράδειγμα για το πόσο απλά μπορεί να καταπολεμηθεί η διαφθορά. Αρκεί να λειτουργήσει η δημοκρατία, η διάκριση των εξουσιών και η κάθε υπηρεσία να αφεθεί να κάνει το θεσμικό της έργο, χωρίς πολιτικές ή άλλες παρεμβάσεις.

Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η διαφθορά έχει επεκταθεί σε όλους τους χώρους της δημόσιας ζωής γιατί πρώτα και πάνω απ’ όλα υπάρχει η πολιτική διαφθορά. Όταν καταπολεμηθεί η πολιτική διαφθορά, τότε θα είναι πιο εύκολο να παταχθεί σε όλους τους τομείς της δημόσιας αλλά και της δημόσιας ζωής.

Ας ελπίσουμε η κυβέρνηση που θα προκύψει τη Δευτέρα να διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος και να οχυρώσει αυτήν την ανοχύρωτη χώρα.

 

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ