Το φίδι, η τρύπα και οι…οπορτουνιστές

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΘΑ κυβερνήσουν όταν έρθει η ώρα. Με στρωμένα τα πράγματα και σε κλίμα ευνοϊκό. Για τα δύσκολα προτείνονται οι άλλοι κι ας κόψουν το λαιμό τους. Αυτοί σε καρέκλες με κάρβουνα αναμμένα κι εμείς απέναντι. Σε ρόλο αντιπολίτευσης, που δεν είναι και τόσο…ατιμωτικό.
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ σε φάση προπαρασκευής και η πονηριά πάει σύννεφο. Με τους οπορτουνιστές σε ταλάντωση απ’ το ναι στο όχι και με συσκέψεις άγχους, που μόνο στην Ελλάδα δεν αφορούν. Μη μας βγει πονηρότερος ο εχθρός που καραδοκεί, μην εκτεθούμε ανεπανόρθωτα και…δεν είμαστε για άλλη δουλειά. Αυτήν μάθαμε, από ’κει ζούμε και θα ζήσουν τα παιδιά μας. Πρώτα το Κόμμα και τα ψηφαλάκια, τα ποσοστά μη διαλυθούμε, το κόστος και μην ανοίγεσαι…
ΚΑΙ, βέβαια, οι πονηρότεροι τράβηξαν τον δικό τους δρόμο. Στην απ’ έξω ο ΣΥΡΙΖΑ μη…μπλέξει, θεατής ο Αλέξης μην εμπλακεί κι έχει ο Θεός. Θα κάνουν τα λάθη τους, οι άλλοι, θα πάρουν τα αντιλαϊκά τους μέτρα, θα τους πνίξει η λαϊκή ανάκτηση και τότε…θριαμβευτές και τροπαιούχοι. Σύντομα θα μετρήσεις ποσοστά «συριζικά» που θα σε κάνουν να χλομιάσεις αν παραμένεις αντίπαλος ή θα σε κάνουν ευτυχή αν προσχωρήσεις στο στρατόπεδο της πανσπερμίας και των (πολλών και ανικανοποίητων) συνιστωσών.
ΟΣΟ μακρύτερα τόσο καλύτερα. Κι αν δεν είναι αυτό το δόγμα τους, είναι η πρακτική. Δεν ακούς τις εκκλήσεις για συμμετοχή, αγνοείς την εντολή του μέσου ψηφοφόρου για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και πας για…θρίαμβό του στις επόμενες εκλογές. Με την ελπίδα να σκάσουν στα χέρια των αντιπάλων σου οι βόμβες, κι ύστερα σπεύδεις για τα…σωτήρια θραύσματα. Τα επιδεικνύεις χρεώνοντάς τα στους αντιπάλους κι ύστερα σπεύδεις να λευκάνεις τα αγγελικά φτερά στους ώμους, για να φαντάζουν λευκότερα.
ΚΑΙ, βέβαια, κανένας τους δεν είναι αθώος του αίματος (της Ελλάδας που πάει για σταύρωση). Μια ματιά στην τακτική τους μας πείθει πως δεν βοήθησαν ποτέ τούς κυβερνώντες οι αντιπολιτευόμενοι και άρα έχουν και οι τελευταίοι τις ευθύνες τους. Οι μεν δεν ψήφιζαν νομοσχέδια των δε και, παραπέρα, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βουλιάξουν στα χρέη τα ταμεία, να καλύψουν αμαρτίες εργαζομένων, να αβαντάρουν συνδικαλιστές ακόμα και για δολιοφθορική τους δράση.
ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ τους ώμους, σήμερα, στεγνώνουμε τα ιμάτια μετά τη βάπτισή μας στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αποτραβιόμαστε μη μας τσιμπήσει το φίδι κι αφήνουμε τους άλλους να το βγάλουν απ’ την τρύπα. Ωστόσο, οι συνιστώσες σου ρίχνουν άγριες τσιμπιές κι ίσως, αύριο, βλέπεις στον ύπνο σου εφιάλτες.