«Παπανικολάου» ’96 - Νοσοκομείο Λήμνου ‘06

Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ 

 «ΜΟΥ έκαναν σαμποτάζ απ’ την πρώτη στιγμή» (Παν. Σπύρου).
Σαμποτάζ! Παλιά η μέθοδος, όσο και ο πόλεμος. Και συνεχίζει: «Μίλησα με τον Πρόεδρο Πασχάλη Μπεκιαρίδη κι έμαθα πως υπάρχουν δυο μηχανές εξωσωματικής κυκλοφορίας. Κατέβηκα στις αποθήκες του Νοσοκομείου (Παπανικολάου). Η μια ήταν καινούρια και η άλλη σχεδόν καινούρια.
-Θέλω να τις δοκιμάσω.
Τις βάζει στη πρίζα. Δεν ανάβει τίποτα. Ούτε καν τα λαμπάκια.
-Ανοίξτε το κουτί
Ανοίγουν την πρώτη κεφαλή…τα καλώδια ΚΟΜΜΕΝΑ σύρριζα. Και δεύτερη κεφαλή, το ίδιο.
-Οι μηχανές άχρηστες!
Καλέσαμε την Ασφάλεια. Αμάθητη σε τέτοια, τι να σου κάνει; Για να τις διορθώναμε, θα κόστιζαν 15-20 εκατομμύρια (δραχμές), όσο οι καινούριες. Κινητοποιήθηκε το Υπουργείο και, πραγματικά, με βοήθησε να παραγγείλουμε μια καινούρια απ’ την Αμερική…μια “RNS”. Ειδοποιώ τον Νίκο Ακριτίδη-φίλοι απ’ τα παιδικά και πανεπιστημιακά μας χρόνια-φορτώνουμε τη μηχανή απ’ το Αεροδρόμιο, την εκτελωνίζουμε και την πάμε στο Παπανικολάου.
ΤΑ παραπάνω είναι απόσπασμα (επιτρέψτε μου) απ’ το βιβλίο μου «Ατενίζοντας την Ανατολή» (Εκδόσεις Λιβάνη).
ΚΑΙ πού «κολλάει»; Στον κατεστραμμένο (δολιοφθορά στο Νοσοκομείο της Λήμνου) μαγνητικό τομογράφο και στην «ιστορία που επαναλαμβάνεται». Με το αληταριό «παντός καιρού» (με κάθε κυβέρνηση) κάτω απ’ τη μύτη της παραεξουσίας που κουμαντάρει τη ζωή μας.
ΧΩΜΕΝΗ παντού η διαφθορά και με την ατιμωρησία να ενθαρρύνει τον κάθε άνανδρο και δειλό που «χτυπάει» και τρέχει να κρυφτεί, μην περιμένεις να ζωντανέψουν πεθαμένες αρετές.
ΓΙ αυτό και λέμε…ισόβια! Μόνο αυτό αποθαρρύνει, σιάχνει και συμμορφώνει, προκαταβολικά και «κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν». Χωρίς λόγια και φοβέρες χωρίς αντίκρισμα. Μη χανόμαστε στα λόγια αυταπατώμενοι, η ατιμωρησία ελλοχεύει αγκαλιά με τον «επίδοξο». Σε περιβάλλον ανοχής που άρχισε να τέμνεται απ’ τη χατζάρα τολμηρών δικαστών και με τη μάχαιρα των πολιτικών (και όχι μόνο) στομωμένη κι άχρηστη.