Ο ΦΠΑ του…ταβερνιάρη
ΚΑΙ βάλθηκαν να μαζέψουν αγχωδώς ό,τι ξοδεύτηκε αφρόνως, στις δεκαετίες της ευωχίας (στο πάρτι) και της ξεγνοιασιάς. Πιέζονται (οι κυβερνώντες) γιατί πιέζονται, ψάχνουν και δεν βρίσκουν, παλεύοντας με το θεριό. Με τα σωστά και τα λάθη τους, τα περίεργα, τις υπερβολές και την ανακολουθία τους.
ΑΠ’ την άλλη, μια κοινωνία που…αντιστέκεται. Κατά σινάφι και «ιδεολογία». Από κεκτημένη ταχύτητα και δέος μπροστά στην αλλαγή. Επαγγελματίες δρομολογημένοι στο κυνήγι του κέρδους στην καπιταλιστική αγορά και με…πατέντα ελληνική.
ΔΕΝ αποδίδει έγκαιρα (είτε καθόλου) ο έμπορος το ΦΠΑ. Σαν να’ ταν δικό του έσοδο κι ας το’ χε πληρώσει ο πελάτης. Και πάμε στο απαράδεκτα υψηλό 23% της εστίασης. Το φορτώθηκε ο εστιάτορας, ανέβασε τις τιμές και κανένα πρόβλημα. Το εισέπρατταν όλοι, το παρακρατούσαν οι πολλοί και…ουδέν πρόβλημα. Μέχρι που προέκυψε το πρόβλημα της κρίσης. Με άδεια τη τσέπη του ο…εξοδούχος πολίτης, δεν έχει περιθώρια να του την ελαφρύνει περισσότερο το αφεντικό του μάγειρα και του γκαρσονιού.
ΛΙΓΟΣΤΕΨΕ η πελατεία, ξέσπασε γκρίνια και η πίεση για το ΦΠΑ έγινε αφόρητη. Με το δίκιο του ο εστιάτορας κι ο ταβερνιάρης απαιτούν χαμηλότερη φορολογία για να «σταθούν» κι ας το…τσέπωναν μια ζωή. Το 23% δεν…τρώγεται και του τρώει τα σωθικά. Ωστόσο, ας κάνουμε μιαν υπόθεση, (εις)ακούοντας το δίκαιο αίτημά τους.
ΜΕ την…άδεια της Τρόικα, μειώνουμε το ΦΠΑ. Αύριο το πρωί και σε επίπεδα ευρωπαϊκά (13%). Τρίβει τα χέρια του ο εστιάτορας, ακονίζει το μαχαίρι του ενθουσιασμένος ο σαντουιτσάς, χαμογελάει ευτυχισμένος ο τυροπιτάς και χαϊδεύει το μουστάκι του ο ταβερνιάρης. Το εισπράττει απ’ τον πελάτη (ενσωματωμένο στις τιμές) κόβοντας είτε όχι απόδειξη, το ξεχωρίζει για το…κωλοτσεπάκι σαν δικό του και στην υγειά του πελάτη.
ΘΑ τσεπώνουν (στην πλειοψηφία τους) τον ΦΠΑ οι «επιχειρηματίες» και ο τιμοκατάλογος δεν πρόκειται ν’ αλλάξει…αυθορμήτως. Όπως ο βενζινάς που σπεύδει ν’ αλλάξει τις τιμές προς τα πάνω, «ξεχνώντας» το αντίστροφο. Και; Έτσι θα πάει η δουλειά; Όχι. Θα τις αλλάξει ο έλεγχος και ο ανταγωνισμός. Με το 13% να αποδίδεται αμέσως, το Κράτος να ανταποκρίνεται και τον τουρισμό μας να αρμενίζει με ούριο άνεμο.
Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
ΑΣ ξεκινήσουμε απ’ το αναξιόπιστο Κράτος. Το φτωχό Κράτος με τους πλούσιους διαχειριστές του. Με τα χρέη του, την αδιαφορία για την πορεία των οικονομικών και το «πέρα βρέχει» για να εξοφλήσει τους πιστωτές του, τσεπώνοντας (και) τον ΦΠΑ. Με αιχμή (της αναξιοπιστίας του) τους ομολογιούχους, εξαπατημένους και αδικημένους.ΚΑΙ βάλθηκαν να μαζέψουν αγχωδώς ό,τι ξοδεύτηκε αφρόνως, στις δεκαετίες της ευωχίας (στο πάρτι) και της ξεγνοιασιάς. Πιέζονται (οι κυβερνώντες) γιατί πιέζονται, ψάχνουν και δεν βρίσκουν, παλεύοντας με το θεριό. Με τα σωστά και τα λάθη τους, τα περίεργα, τις υπερβολές και την ανακολουθία τους.
ΑΠ’ την άλλη, μια κοινωνία που…αντιστέκεται. Κατά σινάφι και «ιδεολογία». Από κεκτημένη ταχύτητα και δέος μπροστά στην αλλαγή. Επαγγελματίες δρομολογημένοι στο κυνήγι του κέρδους στην καπιταλιστική αγορά και με…πατέντα ελληνική.
ΔΕΝ αποδίδει έγκαιρα (είτε καθόλου) ο έμπορος το ΦΠΑ. Σαν να’ ταν δικό του έσοδο κι ας το’ χε πληρώσει ο πελάτης. Και πάμε στο απαράδεκτα υψηλό 23% της εστίασης. Το φορτώθηκε ο εστιάτορας, ανέβασε τις τιμές και κανένα πρόβλημα. Το εισέπρατταν όλοι, το παρακρατούσαν οι πολλοί και…ουδέν πρόβλημα. Μέχρι που προέκυψε το πρόβλημα της κρίσης. Με άδεια τη τσέπη του ο…εξοδούχος πολίτης, δεν έχει περιθώρια να του την ελαφρύνει περισσότερο το αφεντικό του μάγειρα και του γκαρσονιού.
ΛΙΓΟΣΤΕΨΕ η πελατεία, ξέσπασε γκρίνια και η πίεση για το ΦΠΑ έγινε αφόρητη. Με το δίκιο του ο εστιάτορας κι ο ταβερνιάρης απαιτούν χαμηλότερη φορολογία για να «σταθούν» κι ας το…τσέπωναν μια ζωή. Το 23% δεν…τρώγεται και του τρώει τα σωθικά. Ωστόσο, ας κάνουμε μιαν υπόθεση, (εις)ακούοντας το δίκαιο αίτημά τους.
ΜΕ την…άδεια της Τρόικα, μειώνουμε το ΦΠΑ. Αύριο το πρωί και σε επίπεδα ευρωπαϊκά (13%). Τρίβει τα χέρια του ο εστιάτορας, ακονίζει το μαχαίρι του ενθουσιασμένος ο σαντουιτσάς, χαμογελάει ευτυχισμένος ο τυροπιτάς και χαϊδεύει το μουστάκι του ο ταβερνιάρης. Το εισπράττει απ’ τον πελάτη (ενσωματωμένο στις τιμές) κόβοντας είτε όχι απόδειξη, το ξεχωρίζει για το…κωλοτσεπάκι σαν δικό του και στην υγειά του πελάτη.
ΘΑ τσεπώνουν (στην πλειοψηφία τους) τον ΦΠΑ οι «επιχειρηματίες» και ο τιμοκατάλογος δεν πρόκειται ν’ αλλάξει…αυθορμήτως. Όπως ο βενζινάς που σπεύδει ν’ αλλάξει τις τιμές προς τα πάνω, «ξεχνώντας» το αντίστροφο. Και; Έτσι θα πάει η δουλειά; Όχι. Θα τις αλλάξει ο έλεγχος και ο ανταγωνισμός. Με το 13% να αποδίδεται αμέσως, το Κράτος να ανταποκρίνεται και τον τουρισμό μας να αρμενίζει με ούριο άνεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.