Κρατικά…ανομολόγητα

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΥΘΥΣ και ειλικρινής, ενίοτε σκληρός και αποφασισμένος ο κ. Στουρνάρας. Σε μια ράθυμη και «εξαρτημένη» (απ’ το κοντρόλ) κα Στάη. Μας στεναχώρησε ο Υπουργός, μας τρόμαξε, μας αποζημίωσε με μιαν αισιοδοξία πρωτίστως δική του. Για το μέλλον της Ελλάδας που δεν θα θυμίζει παρελθόν. Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, ευρωπαϊκά και…καπιταλιστικά.
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, στη θέση του, θα μιλούσε διαφορετικά. Θα στρόφαρε η γλώσσα του καταπώς κολακεύει αυτιά και η φαντασία του θα ταξίδευε στην επόμενη…τετραετία. Για καριέρα με ανταλλάγματα, σε μιαν αμφίδρομη σχέση συμφέροντος με τον ψηφοφόρο. Για να φτάσουμε (εδώ που καταντήσαμε) με κοινή ευθύνη. Με τους ρόλους μας έκαστος. Με τις μισές του αλήθειες κρυμμένες σε χιλιάδες ψέματα ο πολιτικός, πονηροί «μεταμορφωμένοι» σε αφελείς εμείς, μέχρι να γίνει η δουλειά μας. Σε βάρος του διπλανού και για την καταβαράθρωση του Κράτους. Οικονομικά, πολιτικά και ηθικά.
ΘΑ σταθούμε στο τελευταίο. Στην…ηθική του Κράτους που συναρτάται με την αξιοπιστία του. Βρέθηκαν άνθρωποι να το «βάλουν χέρι». Πολιτικοί που φύγαν πλουσιότεροι και υπουργοί που το τρύγησαν σαν δικό τους αμπέλι στα χωράφια του μπαμπά τους. Και ήταν…φυσικό και αναμενόμενο στην Ελλάδα της κομπίνας και της αρπαχτής, ανοχύρωτη και ανυπεράσπιστη. Εδώ μιλάμε για το ακριβώς αντίθετο, που είναι αδιανόητο. Το Κράτος να κλέβει τον πολίτη! Τον «αφελή» που το εμπιστεύθηκε ακουμπώντας τις οικονομίες του στην…αξιοπιστία του. Για κρατικά ομόλογα-χαρτιά.
ΠΡΙΝ διαβεί το κατώφλι του στούντιο, έπρεπε να ‘χει κάνει τις προτεραιότητές του ο κ. Στουρνάρας. Με πρώτο στη σειρά το θέμα της αποζημίωσης των «ομολογιούχων». Τώρα που λιγδώθηκε το άντερο του Κράτους (με την πρώτη δόση) και οι εσωτερικοί «δανειστές» του περιμένουν. Και, βέβαια, δεν είναι το ίδιο να σου χρωστάει το Κράτος ΦΠΑ, είτε ως μηχανικό και εργολάβο που περιμένεις τα λεφτά σου. Ο «ομολογιούχους» εμπιστεύθηκε το Κράτος έμπρακτα κι αυτό ανταποδίδει με χολή αντί όξους.
ΔΕΝ έχουμε (προσωπικά) καμιά σχέση με τα κρατικά ομόλογα-μόνο η ανυποληψία του Κράτους μας ενοχλεί. Και η ολιγωρία του αρμόδιου Υπουργού να ανταποκριθεί σε αμάδα συμπολιτών μας που δεν έχουν τρόπο να πιέσουν. Δεν είναι εργαζόμενοι ομοειδούς κλάδου για να απεργήσουν εκβιαστικά. Δεν πρόκειται για…τσαμπουκάδες που θα ξετυλίξουν τη μαγκιά τους σε ένα χώρο κατάληψης για να πλακώσουν κάμερες.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για μια μικρή μερίδα συνανθρώπων μας που εμπιστεύθηκαν το αναξιόπιστο Κράτος. Κι αν ο τεχνοκράτης Υπουργός είχε καρδιά και συναισθήματα, από αυτούς θα ξεκινούσε.