Κρατική…προνοητικότητα

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΙΝΑΙ το θέμα μας ποιοτικό, είναι και ποσοτικό. Πληρώνουμε τους φρουρούς των «επωνύμων», αυξάνονται και οι «αιτούντες» τη φύλαξή τους. Με το μακρύ τους χέρι να φτάνει στα ταμεία του δημοσίου, αλλά…κοντό για να φτάσει στη τσέπη τους.
ΔΕΝ είναι καινούριο-είμαστε μαθημένοι. Να ανεχόμαστε (ηθικά), να πληρώνουμε (υλικά) και ο μέσος έλληνας με τον κίνδυνο κατάφατσα. Φτάνει που το Κράτος νοιάστηκε για τους δικούς του και «χρήσιμους». Και ξεκινάει η φύλαξη απ’ τους εθνοπατέρες μας, λες και είχαν και στο χωριό τους φύλαξη, πριν (πρωτο)διαβούν το κατώφλι του Κοινοβουλίου.
ΚΙ όταν βγήκαν στη φόρα λίστες «φυλασσομένων», τρίβαμε τα μάτια μας. Πρώην και τέως Υπουργοί, Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι, αλλά και κάθε καρυδιάς πολιτικό καρύδι που τάχτηκε στην υπηρεσία του Έθνους. Με το αζημίωτό του και επί…ζημία μας. Ξεχασμένοι που δεν τους αναγνώριζες στο δρόμο, αλλά με φύλακες αστυνομικούς για το σαρκίο τους (των φυλασσομένων).
Η συνέχεια ήταν ενθαρρυντική. Αποσπάστηκαν αστυνομικοί και πήγαν στη…δουλειά τους. Μίλησαν για αριθμούς (2-3 χιλιάδες) αστυνομικών που θα ξεκολλούσαν απ’ τη σκιά των επωνύμων κι απ’ τα γραφεία των γραφιάδων, για να στηθούν κόντρα στον επίδοξο φονιά, ληστή επί το έργον και κακοποιό, για να σκιαχτεί.
ΚΙ ύστερα (σήμερα, τώρα); Να σου, ο «τρομοκράτης» με τη…χύτρα στο χέρι, η έκρηξη να τρομάζει και ο καπνός να θολώνει. Τι κάνουμε, λοιπόν, με την «τρομοκρατία» που σκάει μύτη και μας απειλεί (ποιους); Αποσύρουμε απ’ το…κοινό έγκλημα τους (600) αστυνομικούς και τους επανατοποθετούμε σε προηγούμενα πόστα. Μη νιώσουν άσχημα οι «επώνυμοι», μη βάλουν το χέρι στη τσέπη τους για «ιδιωτική» τους φύλαξη.
ΚΙ εμείς, αφού ξεπεράσαμε το ηθικό θέμα, πάμε στους πεινώντες των συσσιτίων. Απευθυνόμαστε στο Κράτος και τη λογική του. Με την παραδοσιακή πρακτική του να αδειάζει δημόσια ταμεία επιμένοντας στη σπατάλη  και στα (απείραχτα) κλεμμένα. Κάποια (πολλά) στομάχια θα γέμιζαν απ’ τα (πεταμένα) μεροκάματα των παραπάνω αστυνομικών-φρουρών. Να πάμε παραπέρα, πρόχειρα, τυχαία και απολιτικά; Πόσα στόματα θα απολάμβαναν ηδονικά την αναγκαία τροφή τους, απ’ τα περ. 150 χιλιάρικα-δώρο του κ. Μαντέλη (φυλάσσεται κι αυτός ως τ. υπουργός) από…άγνωστο (για τις σπουδές των παιδιών του), αν το εκατομμύριο του κ. Τσουκάτου(;) γινόταν μπριζόλες και καμιά βίλα που μυρίζει…Βατοπέδι ξενώνας για αστέγους;
ΜΕ τις «αξίες» και τις προτεραιότητές του το Κράτος, ξανάφησε αφύλαχτο τον πολίτη, στο έλεος του κακοποιού κι ας νομοθέτησε για τα ισόβια σε ληστές με «βαρύ οπλισμό». Το καλάσνικοφ ρίχνει σφαίρες, έχει και κλισιοσκόπιο. Στοχεύει στους αφύλαχτους της γειτονιάς, στους πολίτες που πληρώνουν και…την πληρώνουν.