Επιμένουν κομματικά, επιμένουμε ελληνικά

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΓΙΑ πολλές δεκαετίες μονοκομματικό το Κράτος, κι ας υπήρχε σύνταγμα και εκλογές. Ποιος να το…προσέξει, στις δεκαετίες της Αμερικανοκρατίας, πως στη μετεμφυλιακή Ελλάδα θα’ καναν κουμάντο οι «νικητές», με τους ηττημένους σε Μακρονήσια και τους δημοκράτες φακελωμένους…
ΜΕ τα χρόνια και πριν ακόμα αλλάξει το παγκόσμιο σκηνικό, ήρθε ο πολυκομματισμός, πλάκωσαν και οι «σοσιαλιστές». Με τα πρώτα βήματα της Αλλαγής, ο αντίπαλος στήθηκε απέναντι. Ενωμένος, δυνατός κι αδίστακτος. Κι έστησε τις «κρεμάλες» του (βρώμικου) ’89 στο όνομα της λήθης, αλλά το «κενό» παρέμεινε και ο στόχος απείραχτος.
ΤΟ θέμα μας δεν είναι παρελθοντολογικό, ούτε κομματικό. Είναι το ακριβώς αντίθετο, σύγχρονο και υπερκομματικό. Αφού εισπράξαμε τη φιλοσοφία και την πρακτική ανθρώπων που έζησαν απ’ το κόμμα, με τελευταίο σκαλί, στη διαβάθμιση, τα κομματόσκυλα. Προσεγμένα τα πρόσωπα μην εισχωρήσει «βάρβαρος». Με τη δομή και την κομματική τους γραμμή απαραβίαστη και οδηγήτρα.
ΗΡΘΕ η ώρα με την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, σήμανε συναγερμός και περιμέναμε ανταπόκριση. Να μεταμορφωθούν οι κομματικοί σε υπερκομματικούς, να βγάλουν το φίμωτρο τα κομματόσκυλα και οι πολιτικοί την…κασέτα. Να δουν την Ελλάδα όπως δεν την κοίταξαν ποτέ τους (μέσα απ’ τα παραμορφωτικά γυαλιά), να την πονέσουν για το καλό μας αλλάζοντας συνήθειες, στάση και πρακτική, να ξαναβάλουν στο θηκάρι το σπαθί.
ΤΟΥΣ βλέπεις να τσακώνονται για τον ίδιο λόγο που το κάνουν χρόνια τώρα. Για την ψήφο και το αύριο, για καριέρες με προνόμια, για τη «δόξα» και το χρήμα (ενίοτε σε θυρίδες της αλλοδαπής, με κωδικούς). Κι αν τους ξεμπροστιάσεις, θα σου θάψουν την αλήθεια σε χιλιάδες ψέματα. Τους ακούς σε θέση ρήτορα (κι εσύ σε θέση παθητικού ακροατή κι αδύναμου να αντιδράσει) και ξέρεις από πριν τι πρόκειται να ξεστομίσουν, τι ταμπελάκι φορούν στο πέτο τους, πριν το αλλάξουν για λόγους…ιδεολογικούς.
ΔΕΝ θέλαμε κομματικές ανακοινώσεις μονοσήμαντες, χρωματισμένες και αλληλοαναιρούμενες. Τους θέλαμε ενωμένους και ομονοούντες στο μίνιμουμ, στο αυτονόητο. Υπάρχουν θέματα που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση. Δεν πρόκειται για ιδεολογικές θέσεις και υψηλή πολιτική. Ωστόσο, επιμένουν στις χοντροειδείς απόψεις και ιδεοληψίες-κατάλοιπα του παρελθόντος και συνέχεια για το μέλλον. 
ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ στην (κομματική) γραμμή τους-επιμένουμε στο πλευρό της Ελλάδας που της χρειάζονται πολλά χέρια δυνατά και ενωμένα. Δεν το πρόσεξαν πως ο πολίτης δεν ενδιαφέρεται (πια) για τα βουλευτιλίκια και την καριέρα τους, πως δίνουν εξετάσεις πατριωτισμού σε ώρες δύσκολες.