Η οδύσσεια μιας συνταξιούχου του Δημοσίου που έχει 3μήνες χωρίς ευρώ.

Γράφει η Ανδριανή Ανδρέου

Επί 36 χρόνια δούλευα στο Δημόσιο ( εκπαίδευση ) και από 1-7-2010 ανήκω πλέον στην οικογένεια των συνταξιούχων .

Το δράμα μου είναι ότι ζώντας στην επαρχία δεν μπορώ να επικοινωνήσω με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ( έδρα στην Αθήνα ) γιατί κανείς δεν σηκώνει τηλέφωνα να ενημερώσει τους ενδιαφερόμενους.....
Η σχολική χρονιά αρχίζει με πλείστα όσα έξοδα ( φροντιστήρια, ξένες γλώσσες κλπ ) . Ο σύζυγος συνταξιούχος και αυτός του ΙΚΑ παίρνει σύνταξη μειωμένη κατά 100 ευρώ το μήνα λόγω ΛΑΦΚΑ μείον επίσης την επικουρική η οποία δεν του καταβάλλεται. Ας σημειωθεί ότι πληρώνουμε μηνιαία δόση για στεγαστικό δάνειο.

Στις εκλογές του Οκτώβρη 2009 ψηφίσαμε για ν΄αλλάξουν πολλά σ΄αυτό το κράτος που δεν σέβεται τους πολίτες του.

Τι βλέπουμε λοιπόν τώρα με την νέα κυβέρνηση ;

Να μειώνει μισθούς , συντάξεις να αυξάνει φόρους , να χτυπά αλύπητα τους εργαζόμενους ( απολύσεις, μειώσεις αποζημιώσεων, ελαστικές.........
μορφές εργασίας κλπ ).

Στον εαυτό της όμως επιδαψιλεύει πλείστα όσα bonus. Υπερωρίες η κ. Διαμαντοπούλου στον προσωπικό της στρατό, υπερωρίες 1.071.000 ? ο κ. Παπανδρέου στο πολιτικό γραφείο του Υπ. Εξωτερικών, υπερωρίες ο κ. Ρέππας στο πολιτικό γραφείο και άλλα ων ουκ εστι αριθμός.

Εμείς οι εκπαιδευτικοί μένουμε απλήρωτοι εδώ και μήνες για αποζημιώσεις λόγω εξετάσεων.

Μας προέκυψε και η κυβέρνηση του μεσονυκτίου με 48 μέλη , γραμματείς , συμβούλους, παρατρεχάμενους σε περίοδο κρίσης και γενικής αφαίμαξης των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων.

Όλα αυτά δεν αποτελούν πρόκληση για όλους εμάς τους συνεπείς φορολογούμενους ;;

Στις εκλογές που έρχονται όλοι μας πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ σ΄αυτούς που ψεύστηκαν ασύστολα προεκλογικά για να εξασφαλίσουν τον πρωθυπουργικό θώκο και στη συνέχεια να οδηγήσουν τη χώρα και το λαό της στην υποτέλεια και την υποδούλωση στο διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο.