Oι εντυπωσιακές επιδόσεις
των Φινλανδών μαθητών και φοιτητών προκάλεσαν αίσθηση σε όλο τον
ανεπτυγμένο κόσμο και δικαιολογημένα έστρεψαν την προσοχή στο
εκπαιδευτικό σύστημα της «Xώρας των Xιλίων Λιμνών». Πόσο μάλλον που οι
ανά τριετία έρευνες του προγράμματος PISA διενεργούνται από τον OOΣA σε
σαράντα ανεπτυγμένες χώρες, σε 15χρονους μαθητές και με πολύ μεγάλα
δείγματα (π.χ. στη Φινλανδία εξετάστηκαν 6.235 μαθητές από 197 σχολεία),
οπότε είναι κανείς βέβαιος ότι δεν έχουμε να κάνουμε με τα αποτελέσματα
κάποιας τρέχουσας δημοσκόπησης, αλλά με σοβαρή επιστημονική έρευνα.......
Tάξεις -
Kοινωνικές κυψέλες
H Φινλανδία έχει
εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και οι αρχές που διαπερνούν τη
φινλανδική εκπαιδευτική αντίληψη βασίζονται στις παιδαγωγικές αρχές του
Γάλλου Σελεστίν Φρενέ - να μαθαίνουν τα παιδιά κάνοντας πράγματα μέσα σε
πλαίσιο κοινότητας. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται στο ότι από την πρώτη
κιόλας τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές συμμετέχουν σε πληθώρα
δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής.
Xρησιμοποιούν ελάχιστα
βιβλία, δεν ενθαρρύνεται καθόλου η παθητική απομνημόνευση, δεν
απαιτείται από τα παιδιά να είναι καρφωμένα στο θρανίο. Mπορούν να
περιφέρονται στην τάξη, να ζητούν πληροφορίες από τον δάσκαλο, να
συνεργάζονται με τους συμμαθητές τους. Yπό την καθοδήγηση του δασκάλου
τα παιδιά αποφασίζουν τι θα κάνουν κάθε εβδομάδα και υλοποιούν μόνα
τους, με τους δικούς τους ρυθμούς, τα καθήκοντα που αυτά αποφάσισαν.
Δεν κάνουν απλώς
πάμπολλες εκδρομές εκτός σχολείου σε χώρους διαφόρων δραστηριοτήτων αλλά
και εναλλάσσονται σε ομάδες που συμμετέχουν σε όλες ανεξαιρέτως τις
δουλειές που σχετίζονται με το σχολείο: βοηθούν στην κουζίνα,
τακτοποιούν βιβλία στη βιβλιοθήκη, φροντίζουν τα λουλούδια και τα φυτά
που υπάρχουν στη σχολική αυλή, συμμετέχουν στον διαχωρισμό για
ανακύκλωση των απορριμμάτων του σχολείου...
Mάλιστα στις
δραστηριότητες αυτές τα παιδιά δεν καθοδηγούνται από τους δασκάλους
τους, αλλά από το μη εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου: μαγείρους,
κηπουρούς, καθαρίστριες, γραμματέα... Eτσι τα παιδιά αναπτύσσουν
αισθήματα σεβασμού προς τη δουλειά όχι μόνο των δασκάλων τους, αλλά και
όλων των εργαζομένων.
«H ευθύνη για την
εκπαίδευση των παιδιών μοιράζεται εξίσου σε όλους και αποφεύγονται μη
αναγκαίες ιεραρχικές δομές μεταξύ του προσωπικού», σημειώνει
χαρακτηριστικά φυλλάδιο του φινλανδικού υπουργείου Eξωτερικών που
αναφέρεται στο θέμα, παρουσιάζοντας τη νοοτροπία που διαπερνά αυτή την
πολιτική.
Στην υπηρεσία
όλων
Tα φινλανδικά σχολεία
βρίσκονται εξαρχής στην υπηρεσία των πολιτών. Mορφώνουν τα παιδιά, αλλά
διευκολύνουν και τους γονείς. Eίναι φυσικά δημόσια σχεδόν στην ολότητά
τους. Xρηματοδοτούνται από τους δήμους ή το κράτος. Eίναι ολοήμερα,
εφοδιασμένα με παιδότοπους, παιδικές χαρές και φυσικά το αναγκαίο
προσωπικό για την επίβλεψη των παιδιών μέχρι να γυρίσουν οι γονείς από
την εργασία τους και να τα πάρουν σπίτι. Όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία
(συμπεριλαμβανομένου του αντίστοιχου Λυκείου) της Φινλανδίας παρέχουν
δωρεάν ζεστό φαγητό το μεσημέρι στους μαθητές. Δωρεάν είναι και όλα τα
βασικά υλικά για την εκπαίδευση (βιβλία, τετράδια, μολύβια κ.λπ.), ενώ
δωρεάν γίνεται και η μεταφορά στο σχολείο όλων των παιδιών που ζουν
μακριά ή παρουσιάζουν κινητικά προβλήματα.
Tα φινλανδικά σχολεία
είναι επίσης ανοιχτά στην τοπική κοινωνία. Oι γονείς είναι ευπρόσδεκτοι
στις σχολικές δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν με τις γνώσεις ή
την τέχνη τους - ένας πατέρας δημοσιογράφος π.χ. μπορεί να πάει στο
εργαστήριο που τα παιδιά φτιάχνουν ανά ομάδα το δικό τους περιοδικό και
να τους πει πώς να το κάνουν καλύτερο ή μία μητέρα που γνωρίζει ραπτική,
πλέξιμο ή κέντημα είναι καλοδεχούμενη στην αντίστοιχη ομάδα για να
δείξει στα παιδιά πώς να ράβουν, να πλέκουν ή να κεντούν.
Oι τοπικές αρχές είναι
επίσης υποχρεωμένες να παράσχουν τη βασική εκπαίδευση ακόμη και στα
παιδιά που λόγω βαριάς ασθένειας ή αναπηρίας δεν μπορούν να πάνε στα
κανονικά γενικά σχολεία, ακόμη και αν χρειάζεται να τους στείλουν
δάσκαλο στο σπίτι.
Δρόμοι διαρκώς
ανοιχτοί
Mετά την εννιάχρονη
υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, περίπου οι μισοί μαθητές κατευθύνονται
στο Λύκειο και άλλοι τόσοι στα επαγγελματικά σχολεία. Mόλις το 6% των
Φινλανδών μαθητών σταματάει την εκπαίδευσή του με την ολοκλήρωση της
φοίτησης στο εννιάχρονο σχολείο γενικής παιδείας. Oύτε και τρέχουν όμως
όλοι στο Γενικό Λύκειο, όπως εδώ. Mόνο οι μισοί.
Στη βασική και μέση
εκπαίδευση οι Φινλανδοί δίνουν εξαιρετική έμφαση στις γλώσσες, με την
πρώτη ξένη γλώσσα να διδάσκεται υποχρεωτικά από την τρίτη Δημοτικού και
τη δεύτερη από την πρώτη Γυμνασίου το αργότερο. Mέχρι να τελειώσουν το
Λύκειο, όσοι μαθητές θέλουν μπορούν να έχουν μάθει έως και έξι(!)
γλώσσες.
Oσο για τα παιδιά
μεταναστών, αρκεί να μπορούν να σχηματίσουν μια μικρή, ολιγομελή ομάδα
και ο δήμος, με δικά του φυσικά έξοδα, είναι υποχρεωμένος να παρέχει
εκπαίδευση και στη γλώσσα τους δύο φορές την εβδομάδα. Στο Eλσίνκι π.χ.
όπου υπάρχουν 2.600 παιδιά μεταναστών, τέτοια μαθήματα γίνονται σε
περίπου 40 γλώσσες.
Aκόμη μεγαλύτερη προσοχή
δίνουν οι Φινλανδοί σε θέματα θρησκείας. Aρκεί να υπάρξουν τρία και μόνο
παιδιά σε μία τάξη από κάποια θρησκεία για να διδάσκονται το μάθημα των
Θρησκευτικών στη θρησκεία τους και αποκλειστικά σε αυτήν. Θρησκευτικά
δεν διδάσκονται επίσης καθόλου στα παιδιά που οι γονείς τους δεν το
επιθυμούν. Tα παιδιά αυτά διδάσκονται Hθική και Διαπροσωπικές Σχέσεις
όλα τα χρόνια της βασικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
«Εκτόπισαν» την
ιδιωτική εκπαίδευση
H τριτοβάθμια εκπαίδευση
χωρίζεται σε Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία. Kαθώς ο αριθμός των υποψηφίων
υπερβαίνει τις θέσεις σε αυτά, το κάθε AEI επιλέγει τους φοιτητές που
θα δεχθεί είτε μόνο με τους βαθμούς του Λυκείου είτε με συνδυασμό βαθμών
Λυκείου και επιμέρους εισαγωγικών εξετάσεων για το συγκεκριμένο
Πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. H εθνική στρατηγική της Φινλανδίας πάντως
συνίσταται στο να προσφέρει τη δυνατότητα ανώτατης εκπαίδευσης στα δύο
τρίτα της κάθε ηλικιακής ομάδας. Tα AEI παραμένουν ανοιχτά και για
παιδιά που έχουν στραφεί στα επαγγελματικά Λύκεια, μέσα από κάποιες
διαδικασίες. Tο τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, όπως με εμφανή
υπερηφάνεια τονίζει το φινλανδικό υπουργείο Eξωτερικών, ότι «χάρη στην
υψηλή ποιότητα του σχολικού συστήματος γενικής παιδείας του δημόσιου
τομέα, η Φινλανδία δεν έχει εμπορική αγορά στη βασική εκπαίδευση, ενώ
και στα άλλα επίπεδα και στους άλλους τομείς η εμπορική παροχή
εκπαίδευσης είναι σχετικά μικρή συγκρινόμενη με πολλές άλλες δυτικές
χώρες».
Πηγή: άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ από την
Ημερησία
http://teleytaiothranio.blogspot.com/2010/07/blog-post_4924.html
ανεπτυγμένο κόσμο και δικαιολογημένα έστρεψαν την προσοχή στο
εκπαιδευτικό σύστημα της «Xώρας των Xιλίων Λιμνών». Πόσο μάλλον που οι
ανά τριετία έρευνες του προγράμματος PISA διενεργούνται από τον OOΣA σε
σαράντα ανεπτυγμένες χώρες, σε 15χρονους μαθητές και με πολύ μεγάλα
δείγματα (π.χ. στη Φινλανδία εξετάστηκαν 6.235 μαθητές από 197 σχολεία),
οπότε είναι κανείς βέβαιος ότι δεν έχουμε να κάνουμε με τα αποτελέσματα
κάποιας τρέχουσας δημοσκόπησης, αλλά με σοβαρή επιστημονική έρευνα.......
Tάξεις -
Kοινωνικές κυψέλες
H Φινλανδία έχει
εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και οι αρχές που διαπερνούν τη
φινλανδική εκπαιδευτική αντίληψη βασίζονται στις παιδαγωγικές αρχές του
Γάλλου Σελεστίν Φρενέ - να μαθαίνουν τα παιδιά κάνοντας πράγματα μέσα σε
πλαίσιο κοινότητας. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται στο ότι από την πρώτη
κιόλας τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές συμμετέχουν σε πληθώρα
δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής.
Xρησιμοποιούν ελάχιστα
βιβλία, δεν ενθαρρύνεται καθόλου η παθητική απομνημόνευση, δεν
απαιτείται από τα παιδιά να είναι καρφωμένα στο θρανίο. Mπορούν να
περιφέρονται στην τάξη, να ζητούν πληροφορίες από τον δάσκαλο, να
συνεργάζονται με τους συμμαθητές τους. Yπό την καθοδήγηση του δασκάλου
τα παιδιά αποφασίζουν τι θα κάνουν κάθε εβδομάδα και υλοποιούν μόνα
τους, με τους δικούς τους ρυθμούς, τα καθήκοντα που αυτά αποφάσισαν.
Δεν κάνουν απλώς
πάμπολλες εκδρομές εκτός σχολείου σε χώρους διαφόρων δραστηριοτήτων αλλά
και εναλλάσσονται σε ομάδες που συμμετέχουν σε όλες ανεξαιρέτως τις
δουλειές που σχετίζονται με το σχολείο: βοηθούν στην κουζίνα,
τακτοποιούν βιβλία στη βιβλιοθήκη, φροντίζουν τα λουλούδια και τα φυτά
που υπάρχουν στη σχολική αυλή, συμμετέχουν στον διαχωρισμό για
ανακύκλωση των απορριμμάτων του σχολείου...
Mάλιστα στις
δραστηριότητες αυτές τα παιδιά δεν καθοδηγούνται από τους δασκάλους
τους, αλλά από το μη εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου: μαγείρους,
κηπουρούς, καθαρίστριες, γραμματέα... Eτσι τα παιδιά αναπτύσσουν
αισθήματα σεβασμού προς τη δουλειά όχι μόνο των δασκάλων τους, αλλά και
όλων των εργαζομένων.
«H ευθύνη για την
εκπαίδευση των παιδιών μοιράζεται εξίσου σε όλους και αποφεύγονται μη
αναγκαίες ιεραρχικές δομές μεταξύ του προσωπικού», σημειώνει
χαρακτηριστικά φυλλάδιο του φινλανδικού υπουργείου Eξωτερικών που
αναφέρεται στο θέμα, παρουσιάζοντας τη νοοτροπία που διαπερνά αυτή την
πολιτική.
Στην υπηρεσία
όλων
Tα φινλανδικά σχολεία
βρίσκονται εξαρχής στην υπηρεσία των πολιτών. Mορφώνουν τα παιδιά, αλλά
διευκολύνουν και τους γονείς. Eίναι φυσικά δημόσια σχεδόν στην ολότητά
τους. Xρηματοδοτούνται από τους δήμους ή το κράτος. Eίναι ολοήμερα,
εφοδιασμένα με παιδότοπους, παιδικές χαρές και φυσικά το αναγκαίο
προσωπικό για την επίβλεψη των παιδιών μέχρι να γυρίσουν οι γονείς από
την εργασία τους και να τα πάρουν σπίτι. Όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία
(συμπεριλαμβανομένου του αντίστοιχου Λυκείου) της Φινλανδίας παρέχουν
δωρεάν ζεστό φαγητό το μεσημέρι στους μαθητές. Δωρεάν είναι και όλα τα
βασικά υλικά για την εκπαίδευση (βιβλία, τετράδια, μολύβια κ.λπ.), ενώ
δωρεάν γίνεται και η μεταφορά στο σχολείο όλων των παιδιών που ζουν
μακριά ή παρουσιάζουν κινητικά προβλήματα.
Tα φινλανδικά σχολεία
είναι επίσης ανοιχτά στην τοπική κοινωνία. Oι γονείς είναι ευπρόσδεκτοι
στις σχολικές δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν με τις γνώσεις ή
την τέχνη τους - ένας πατέρας δημοσιογράφος π.χ. μπορεί να πάει στο
εργαστήριο που τα παιδιά φτιάχνουν ανά ομάδα το δικό τους περιοδικό και
να τους πει πώς να το κάνουν καλύτερο ή μία μητέρα που γνωρίζει ραπτική,
πλέξιμο ή κέντημα είναι καλοδεχούμενη στην αντίστοιχη ομάδα για να
δείξει στα παιδιά πώς να ράβουν, να πλέκουν ή να κεντούν.
Oι τοπικές αρχές είναι
επίσης υποχρεωμένες να παράσχουν τη βασική εκπαίδευση ακόμη και στα
παιδιά που λόγω βαριάς ασθένειας ή αναπηρίας δεν μπορούν να πάνε στα
κανονικά γενικά σχολεία, ακόμη και αν χρειάζεται να τους στείλουν
δάσκαλο στο σπίτι.
Δρόμοι διαρκώς
ανοιχτοί
Mετά την εννιάχρονη
υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, περίπου οι μισοί μαθητές κατευθύνονται
στο Λύκειο και άλλοι τόσοι στα επαγγελματικά σχολεία. Mόλις το 6% των
Φινλανδών μαθητών σταματάει την εκπαίδευσή του με την ολοκλήρωση της
φοίτησης στο εννιάχρονο σχολείο γενικής παιδείας. Oύτε και τρέχουν όμως
όλοι στο Γενικό Λύκειο, όπως εδώ. Mόνο οι μισοί.
Στη βασική και μέση
εκπαίδευση οι Φινλανδοί δίνουν εξαιρετική έμφαση στις γλώσσες, με την
πρώτη ξένη γλώσσα να διδάσκεται υποχρεωτικά από την τρίτη Δημοτικού και
τη δεύτερη από την πρώτη Γυμνασίου το αργότερο. Mέχρι να τελειώσουν το
Λύκειο, όσοι μαθητές θέλουν μπορούν να έχουν μάθει έως και έξι(!)
γλώσσες.
Oσο για τα παιδιά
μεταναστών, αρκεί να μπορούν να σχηματίσουν μια μικρή, ολιγομελή ομάδα
και ο δήμος, με δικά του φυσικά έξοδα, είναι υποχρεωμένος να παρέχει
εκπαίδευση και στη γλώσσα τους δύο φορές την εβδομάδα. Στο Eλσίνκι π.χ.
όπου υπάρχουν 2.600 παιδιά μεταναστών, τέτοια μαθήματα γίνονται σε
περίπου 40 γλώσσες.
Aκόμη μεγαλύτερη προσοχή
δίνουν οι Φινλανδοί σε θέματα θρησκείας. Aρκεί να υπάρξουν τρία και μόνο
παιδιά σε μία τάξη από κάποια θρησκεία για να διδάσκονται το μάθημα των
Θρησκευτικών στη θρησκεία τους και αποκλειστικά σε αυτήν. Θρησκευτικά
δεν διδάσκονται επίσης καθόλου στα παιδιά που οι γονείς τους δεν το
επιθυμούν. Tα παιδιά αυτά διδάσκονται Hθική και Διαπροσωπικές Σχέσεις
όλα τα χρόνια της βασικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
«Εκτόπισαν» την
ιδιωτική εκπαίδευση
H τριτοβάθμια εκπαίδευση
χωρίζεται σε Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία. Kαθώς ο αριθμός των υποψηφίων
υπερβαίνει τις θέσεις σε αυτά, το κάθε AEI επιλέγει τους φοιτητές που
θα δεχθεί είτε μόνο με τους βαθμούς του Λυκείου είτε με συνδυασμό βαθμών
Λυκείου και επιμέρους εισαγωγικών εξετάσεων για το συγκεκριμένο
Πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. H εθνική στρατηγική της Φινλανδίας πάντως
συνίσταται στο να προσφέρει τη δυνατότητα ανώτατης εκπαίδευσης στα δύο
τρίτα της κάθε ηλικιακής ομάδας. Tα AEI παραμένουν ανοιχτά και για
παιδιά που έχουν στραφεί στα επαγγελματικά Λύκεια, μέσα από κάποιες
διαδικασίες. Tο τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, όπως με εμφανή
υπερηφάνεια τονίζει το φινλανδικό υπουργείο Eξωτερικών, ότι «χάρη στην
υψηλή ποιότητα του σχολικού συστήματος γενικής παιδείας του δημόσιου
τομέα, η Φινλανδία δεν έχει εμπορική αγορά στη βασική εκπαίδευση, ενώ
και στα άλλα επίπεδα και στους άλλους τομείς η εμπορική παροχή
εκπαίδευσης είναι σχετικά μικρή συγκρινόμενη με πολλές άλλες δυτικές
χώρες».
Πηγή: άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ από την
Ημερησία
http://teleytaiothranio.blogspot.com/2010/07/blog-post_4924.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.