Δεν έδωσα ποτέ αυτές τις εξετάσεις και ας είχα φτύσει αίμα όλα τα χρόνια μου στο σχολείο για αυτή τη στιγμή. Έχουν περάσει από τότε 16 ολόκληρα χρόνια. Δεν κοιμήθηκα για πολλά χρόνια σαν άνθρωπος, ούτε εγώ, ούτε οι δικοί μου άνθρωποι που έτρεχαν να με ξυπνήσουν από τους εφιάλτες μου. Δεν περπάτησα ποτέ ξανά μόνη μου μετά τις 9 το βράδυ... Δεν μπόρεσα ποτέ να εμπιστευθώ και να αφεθώ σε έναν άντρα. Δεν θα κάνω ποτέ μου παιδιά και οικογένεια και έχω διαγνωσθεί με χρόνια κατάθλιψη. Όταν με πήγαν οι δικοί μου στο νοσοκομείο σε κατάσταση σοκ ! για εξετάσεις, ήρθαν άλλα 2 ερωτικά και παθιασμένα πλάσματα με στολή, για να μου πάρουν κατάθεση . Με ρωτούσαν τι φορούσα (τζιν , πουκάμισο και σπορ παπούτσια – όχι ότι έχει καμία σημασία για εσάς κύριε Τσόκλη. Αφού δεν φορούσα μπούργκα ήμουν προκλητική) , αν είπα κάτι στους βιαστές μου και τους έδωσα δικαιώματα και από ότι έμαθα χρόνια αργότερα είπαν στον πατέρα μου φεύγοντας: Φταις και εσύ που την έβγαλες όμορφη, τώρα όμως μάθε της να είναι και σεμνή, δεν φταίνε και αυτοί αγοράκια είναι . Ότι ζει σήμερα ο συγκεκριμένος κύριος οφείλÎ! �ται στο προσωπικό του νοσοκομείοÏ! … που συγκράτησε τον πατέρα μου.
Γυρίστε πίσω στο Αφγανιστάν κύριε Τσόκλη. Εδώ κινδυνεύετε να σας πετύχει στο δρόμο ο πατέρας μου, ή ο πατέρας και ο αδελφός κάποιας άλλης γυναίκας που κάποια ερωτικά πλάσματα( κατ΄εσάς) , την ανάγκασαν σε αυτή τη φυλακή της απάθειας και του φόβου. Για αυτό λοιπόν μην αναρωτιέστε γιατί δεν βάζουν και εμάς φυλακή. Ησυχάστε, εμείς καταδικαζόμαστε πάντα με ισόβια , εκείνοι τις περισσότερες φορές παραμένουν ελεύθεροι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.