Η πρώτη μέρα στο σχολείο, θα καταγραφεί στην ψυχή κυρίως των μαθητών που για πρώτη φορά θα διαβούν την πόρτα του σχολείου.
"Τα πρωτάκια".
Μέρα που θα τους μείνει αξέχαστη σ' όλη τους τη ζωή και θα εξαρτηθεί από τους γονείς τους, τους δασκάλους τους, αν αυτή η πρώτη μέρα, θα είναι κάποια χρόνια μετά μια γλυκειά ανάμνηση ή μια τραυματική εμπειρία.
Ο πρώτος ουσιαστικός απογαλακτισμός από την μητέρα, από το σπίτι, από την οικογένεια.
Χαρά και αγωνία, φόβος για το "άγνωστο".
Πρώτη μέρα στο σχολείο και οι γονείς "παραδίδουν" τα παιδιά τους στους άλλους "γονείς", αυτούς που θα διαμορφώσου και θα σμιλέψουν ψυχές και πνεύμα. Τους εκπαιδευτικούς.
Κάτι τέτοιες μέρες, "ξεσκονίζω" τις μνήμες και γυρίζω σ' εκείνη την πρώτη μέρα στο σχολείο. Τότε που δεν υπήρχαν "παιδικοί σταθμοί", τότε που η μάνα ήταν στο σπίτι και όχι στη δουλειά, τότε που υπήρχαν ΔΑΣΚΑΛΟΙ...
Τότε που ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ήταν σημείο αναφοράς, σεβασμού και φόβου καμιά φορά, αλλά πάνω απ' όλα "δεύτερος γονιός". Σήμερα στην πλειοψηφία του, είναι απλά ένας εργαζόμενος, δημόσιος υπάλληλος ... ωραρίου.
Γυρίζω στο μακρινό χθές....
Τότε που τα σχολικά βιβλία ήταν εχειρίδιο γνώσης και όχι παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης της Εθνικής Παιδείας.
Σήμερα, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Όλα έχουν αλλάξει.
Η μάνα δουλεύει, βιάζεται να πάει στην δουλειά της, και το παιδί "παρκάρεται" στο σχολείο.
Σήμερα, ψάχνεις με το "φανάρι του Διογένη" να βρεις ΔΑΣΚΑΛΟ...
Τούτη η μέρα, είναι ξεχωριστή...
Καλή χρονιά παιδιά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.