Συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει ο κύριος Πιπερόπουλος για την ελληνική εκπαίδευση. Συμφώνω για την αθλιότητα του ελληνικου πανεπιστήμιου και επίσης για την αθλιότητα των ελλήνων φοιτητών. Διαφωνώ όμως μαζί του στις πράξεις του.Δεν μπορώ να δικαιολογήσω σε ένα νέο άνθρωπο, ο οποίος κατάφερε να μπεί στο ελληνικό πανεπίστημιο ως καθηγητής (αγνοώ
εντελώς τις βαθμίδες, π.χ λέκτωρας, καθηγητης, επίκουρος κτλ. Ποτέ δεν έδωσα σημασία-Εννόω καθηγητής να μπαίνει στα αμφιθέατρα και να
διδάσκει σε πιτσιρικάδες 18-19 χρονών) να μην προσπαθεί να αλλάξει τον τρόπο σκέψης των νέων, να μην θέλει να περάσει ώρες μαζί με τους φοιτητές και να τους περάσει μία διαφορετική νοοτροπία.... Γνωρίζοντας και το ελληνικο και το αγγλικό και το γερμανικο εκπαιδευτικό σύστημα θα ήθελα να πώ, ότι ένας καθηγητής στην Ελλάδα μπορεί να παλέψει με τα πάντα, και να αλλάξει πολλά πράγματα.Άλλωστε και ο ίδιος ο κ. Πιπερόπουλος είπε στην ανάρτηση του ότι ο καθηγήτης παραμένει ο απόλυτος άρχοντας. Δε μιλάω ρομαντικά, μιλάω από την εμπειρία μου. Δυστυχώς αποδεικνύεται πως πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν μάθει να κράζουν και να ψάχνουν τα εύκολα, όπως το να πάνε στο εξωτερικό (ίσως εδώ να βρίσκεται και η απάντηση στην παλαιότερη ανάρτηση τους. Γ.Πιπερόπουλου: Που πήγαν οι δάσκαλοι;). Δεν θέλουν να παλέψουν για να αλλάξουν κάποια πράγματα. Δεν τα λέω για να κράξω με τη σειρά μου, τα λέω για να δώσω ελπίδα σε αυτούς που έμειναν. Ας αφήσουμε αυτούς που έφυγαν να πάνε στο καλό, εμείς που μείναμε μπορούμε ο καθένας από το πόστο του να αλλάξουμε πολλά πράγματα .Δεν χρειάζεται να ζηλέψουμε τον εύκολο δρόμο,είμαστε πιο δυνατοί απο το να τρέξουμε να κρυφτούμε.Αν πιστέψουμε στους εαυτούς μας και συνεργαστούμε θα κάνουμε θαύματα!
Ένας απόφοιτος του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.