Μερικές αλήθειες για το Πολυτεχνείο.

Προς:
HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@HEC.GREECE.ORG

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Επειδή από τη μεταπολίτευση και μετά πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά με το Πολυτεχνείο θα αναφέρω εδώ τις δικές μου εμπειρίες επειδή υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας και παρακολούθησα από κοντά τα γεγονότα. 

Την εποχή εκείνη είχα μόλις τελειώσει το Πολυτεχνείο και τη στρατιωτική μου θητεία και εργαζόμουνα σαν επαγγελματίας μηχανικός στο κέντρο της Αθήνας και τα απογεύματα και τις αργίες βοηθούσα τον πατέρα μου να τελειώσουμε τις προίκες για τις δύο μου μικρότερες αδελφές. Ιστορικά στις 29 Ιουλίου του 1973 η χούντα των συνταγματαρχών με δημοψήφισμα άλλαξε τη μορφή του πολιτεύματος από βασιλευόμενη δημοκρατία σε Ελληνική Δημοκρατία (78,4 % υπέρ και 21,6% κατά), στις 20 Αυγούστου του 1973 η χούντα προχωρεί σε άρση του στρατιωτικού νόμου και δίνει γενική αμνηστία, στις 8 Οκτωβρίου 1973 δίνεται εντολή στο Σπύρο Μαρκεζίνη να σχηματίσει πολιτική κυβέρνηση και να γίνουν ελεύθερες κοινοβουλευτικές εκλογές το Φεβρουάριο του 1974. Άλλα γεγονότα που σημάδεψαν τη χρονιά του 73 μέχρι τα γεγονότα του πολυτεχνείου είναι η εξέγερση των φοιτητών της Νομικής 16-23/2/73, το κίνημα του Ναυτικού 23/5/73 και η ανταρσία στο αντιτορπιλικό Βέλος 25/5/73. Επειδή καθημερινά περνούσα από το Πολυτεχνείο για να πάω στο κέντρο της Αθήνας όπου εργαζόμουνα, όταν πρωτοείδα τους συγκεντρωθέντες στο Πολυτεχνείο ένοιωσα την ανάγκη που νοιώθει κάθε ελεύθερος άνθρωπος να συστρατευθώ μαζί τους και να βγάλω το «άχτι» μου που είχα από την εφτάχρονη φίμωση που είχαν επιβάλει κάποιοι επίορκοι αξιωματικοί που αντί να είναι φύλακες του συντάγματος και των νόμων τα κατήργησαν με το «έτσι θέλω» και πήραν την εξουσία. Όμως η λογική έλεγε άλλα πράγματα όπως «αν πέσει η χούντα, τι θα ξημερώσει την επόμενη μέρα;». Την απάντηση μου την έδωσε ο Γερμανικός ραδιοφωνικός σταθμός της Ντόιτσε Βέλλε που λειτουργούσε στα βραχέα και έφθανε το σήμα του στην Ελλάδα, ο οποίος είχε εκλεκτούς Έλληνες αναλυτές και οι οποίοι έλεγαν κάπως έτσι όπως ενθυμούμαι στα σχόλια τους «αν θεωρήσουμε τη χούντα των συνταγματαρχών περιστέρια, η χούντα του Ιωαννίδη που θα τη διαδεχθεί είναι γεράκια». Για το λόγο αυτό συγκράτησα το θυμό και την αγανάκτηση μου αισθανόμενος οίκτο για όλο αυτό το εξαγριωμένο πλήθος που δεν αντιλαμβανότανε ότι με την αλόγιστη αυτή κίνηση ουσιαστικά σαμποτάρει τις ελεύθερες κοινοβουλευτικές εκλογές και προλειάνει το έδαφος για τη χούντα του Ιωαννίδη (και την προδοσία της Κύπρου όπως έδειξαν τα μετέπειτα γεγονότα). Είναι αξιοσημείωτο ότι οι φοιτητικές ταραχές ήταν σχεδόν ανύπαρκτες καθόλη τη διάρκεια από 21/4/67 μέχρι αρχές του 1973. Παρουσιάζεται κάποια δραστηριότητα αρχές του 1973 η οποία περιορίζεται χρονικά σε λίγες μέρες, όμως μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου γίνονται υπερβολικά έντονες λες και στόχος τους ήταν να φέρουν στην εξουσία τα γεράκια του Ιωαννίδη διότι μόλις ήλθε ο αόρατος δικτάτορας Ιωαννίδης στην εξουσία αμέσως σταμάτησε κάθε φοιτητική δραστηριότητα.

Χαιρετισμούς,