Και το 99% των ψηφοφόρων να απέχει σκασίλα τους, από τη στιγμή που θα βγάλουν τους δικούς τους. Ίσα ίσα που αν οι σκεπτόμενοι και δικαίως αγανακτισμένοι πολίτες δεν πάνε να ψηφίσουν, θα μείνουν μόνο ο! ι ανεγκέφαλοι φανατικοί των κομμάτων που ακολουθούν ένα κόμμα ακόμα κι αν τους οδηγεί στην καταστροφή, και οι άβουλοι εκείνοι που ψηφίζουν το ίδιο κόμμα 'από συνήθεια' ή επειδή το ψήφιζαν οι γονείς και οι παππούδες τους και θέλουν να κρατάνε τις παραδόσεις, ή ακόμα επειδή πριν από 10 χρόνια ο τάδε βουλευτής βόλεψε κάπου ένα συγγενή και του έχουν 'υποχρέωση'. Αντί για αποχή, υπάρχει ένας πολύ απλός και αποτελεσματικός τρόπος να ανατρέψουμε το πολιτικό σκηνικό: Να ψηφίσουμε όποιο συνδυασμό θέλουμε, ΕΚΤΟΣ από αυτούς που υποστηρίζονται από κoμματα του κοινοβουλίου (και πρώην! πρωÏ �οκλασάτα στελέχη αυτών, πιστεύω να αντιλαμβάνεστε σε ποιους αναφέρομαι). Θέλετε οικολόγους; Εξωκοινοβουλευτική αριστερά; Λεβέντη; Βεργή; Δωδεκαθεϊστές; Το ψώνιο της περιοχής σας; Διαλέξτε την τρέλα που σας εκφράζει καλύτερα και ψηφίστε την! Έτσι κι αλλιώς, με τους λογικούς χαΐρι και προκοπή δεν είδαμε. Έτσι, και θα δώσουμε στους αξιότιμους πολιτικούς μας να καταλάβουν μια για πάντα ότι ΕΜΕΙΣ τους δώσαμε την εξουσία και όποτε θέλουμε τους στέλνουμε στον αγύριστο, και θα έχουμε και κάτι για να γελάμε! Να δω δημοτικό συμβούλιο με αναρχικού! ς και δωδεκαθεϊστές μαζί και τι στον κόσμο! Και που ξέρεις, μπορεί από όλο αυτό το συνονθύλευμα να ξεχωρίσει και κανένας άξιος! Πέρα απ'την πλάκα, το κόμμα του Ερντογάν στην Τουρκία ήταν αντίστοιχης εμβέλειας με του Καρατζαφέρη (ελπίζω αυτή να είναι και η μοναδική τους ομοιότητα), ώσπου οι Τούρκοι πήραν ανάποδες με τα μεγάλα κόμματα που ήταν βουτηγμένα ως το λαιμό στα σκάνδαλα και τον έκαναν πρωθυπουργό. Και η Τουρκία που είχε πληθωρισμό 300% κατάφερε να γλιτώσει από το ΔΝΤ και τώρα έχει και ανάπτυξη. Δε λέω να κάνουμε πρότυπο τον Ερντογάν, Î! �λλά ότι μια ριζική αλλαγή του πολÎ! �τικÎ �ύ σκηνικού θα μπορούσε να σπάσει το φαύλο κύκλο στον οποίο βρισκόμαστε. Η πολιτική που ακολουθείται τώρα μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση - αφού πρώτα βεβαίως απομυζηθούν τα μικρομεσαία εισοδήματα όσο είναι δυνατόν - και στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων μας και περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, δηλαδή του λαού, ανυπολόγιστης αξίας, σε ξένα συμφέροντα αντί πινακίου φακής. Πρόσφατα διάβασα ότι ενώ συνήθως τα χρεωμένα κράτη σε περίπτωση πτώχευσης απολαμβάνουν τη λεγόμενη 'ασυλία δικαιοδοσίας' και 'ασυλία εκτέλεσ! ης' η οποία δεν επιτρέπει την εκχώρηση περιουσιακών στοιχείων ζωτικής σημασίας όπως π.χ. αρχαιολογικά μνημεία για την εξόφληση χρεών, στη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε ο Γιωργάκης εκ μέρους της χώρας με το ΔΝΤ, παραιτήθηκε από αυτά τα δικαιώματα! Επιπλέον, ενώ συνήθως σε ανάλογες συμβάσεις αναγνωρίζεται ως εφαρμοστέο δίκαιο το δίκαιο της δανειολήπτριας χώρας, στην εν λόγω σύμβαση αναγνώρισε ως εφαρμοστέο δίκαιο το αγγλικό! (Πηγή: Περιοδικό Ελευθεροτυπίας "Έψιλον", 3/10/2010) Να μην τους εμποδίζει και το Σύνταγμα βρε αδερφέ, να μπορούν ! να ξεπουλήσουν τη χώρα με την άνεσ! ή τοÏ �ς! Γιατί δέχτηκε ο έστω κατ'όνομα πρωθυπουργός μιας χώρας να υπογράψει δανειακή σύμβαση με τόσο σκληρούς όρους και μάλιστα για ένα τέτοιο αστρονομικό ποσό; Το δάνειο που πήρε η Ελλάδα ισούται με τα τελευταία 5-6 δάνεια που έχει δώσει το ΔΝΤ μαζί! Είναι όντως τόσο χάλια τα οικονομικά μας ώστε να χρειαζόμαστε ένα τέτοιο ποσό, και τόσο άσχημη η πολιτική θέση μας ώστε να δεχόμαστε να δανειστούμε με τέτοιους όρους; Προσωπικά αμφιβάλλω και για τα δυο, κυρίως επειδή όπως έχω ξαναπεί, χώρες με μεγαλύτερο αναλογικά χρέος από το δικό μας, χώρες που χ! τυπήθηκαν από την κρίση πολύ περισσότερο από εμάς, δανείζονται από τις αγορές χωρίς κανένα πρόβλημα. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά όσο περνάει ο καιρός έχω όλο και περισσότερο την αίσθηση ότι μας χρησιμοποιούν ως πειραματόζωα για να δουν μέχρι ποιου σημείου μπορούν να ξεζουμίσουν ένα λαό με τη δικαιολογία των χρεών, προς όφελος του τραπεζικού συστήματος. Αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο και οι πολιτικοί μας το δέχονται, δεν είναι απλώς άχρηστοι, είναι ένοχοι εθνικής μειοδοσίας. Δεν έχει σημασία αν συμφωνούν ή διαφωνούν, εφόσον συναινούν με ! τις πράξεις ή την αδράνειά τους κα! ι δεÎ ½ αντιδρούν ανοιχτά είναι ένοχοι και οφείλουμε να τους καταδικάσουμε με την ψήφο μας.
Γι'αυτό η αποχή δεν είναι λύση. Αποχή ίσον ανοχή. Αρκετά τους αφήσαμε να κάνουν ό,τι θέλουν. Καιρός να πάρουμε τον έλεγχο και να φέρουμε τα πάνω κάτω στο πολιτικό σύστημα.
http://unforgiven31.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.