Η Εβδόμη Προφητεία ή λίγο πριν τη Μεγάλη Σφαγή

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Πριν δυο αιώνες περίπου, ένας Γερμανός ποιητής, γεμάτος θαυμασμό για την Κλασσική Ελλάδα, είχε γράψει: «όπου κι αν διαβώ, σε οποιοδήποτε πεδίο γνώσης και πνεύματος κι αν ψάξω, πάντα, μα πάντα σκοντάφτω πάνω στην Ελλάδα».

Εδώ και δυο χρόνια περίπου, ένας ξένος που παρακολουθεί καθημερινά τον παγκόσμιο τύπο, ψηφιακό ή έντυπο, θα μπορούσε να πει ακριβώς το ίδιο, όχι όμως με θαυμασμό αλλά γεμάτος έκπληξη, μοχθηρία ή συμπόνια για την Ελλάδα και τους Ελληνες.

Πως, εμείς, οι κληρονόμοι δίχως γραπτή διαθήκη, μιας, παγκοσμίως μοναδικής κληρονομιάς, τα καταφέραμε, να γίνουμε, όχι απλώς περίγελως του κόσμου, όχι απλώς αντικείμενο παγκόσμιου χλευασμού, αλλά να τοποθετηθούμε στην αρένα του παγκόσμιου Κολοσσαίου με θεατές όλους τους διψασμένους του κόσμου για αίμα και χρήμα, που περιμένουν με αγωνία τη σφαγή μας;

Αν υπήρχε ένα νέος προφήτης Αμώς και του θέταμε την ερώτηση «τι βλέπεις Προφήτη», πιθανότατα θα μας απαντούσε:

«Βλέπω δέκα εκατομμύρια Ελλήνων στην αρένα ενός παγκόσμιου Κολοσσιαίου Θυσιαστηρίου προς σφαγή στο βωμό του Νέου Θεού που ονομάζεται ΧΡΗΜΑ. Βλέπω κάποιους λεβαντίνους από αυτούς να χειροκροτούν, να κραυγάζουν «ναι εμείς φταίμε για όλα οι διεφθαρμένοι και αμαρτωλοί( δηλαδή όχι ακριβώς εμείς αλλά ο λαουτζίκος), τιμωρήστε μας (τιμωρήστε τον) για να φτιάξουμε επιτέλους το Νέο Κράτος (όπως έγινε και με το Ισραήλ). Βλέπω πάλι κάποιους που έχουν διαισθανθεί το πεπρωμένο τους, αγκαλιά με τα παιδιά τους, να βλαστημούν τον τρισκατάρατο Νέο Θεό. Βλέπω πολλούς, αδαείς γι αυτό ακριβώς που έρχεται, να ψάλλουν το Ωσαννά και το Κύριε Ελέησον περιμένοντας την επαλήθευση της Εβδομης Προφητείας, την έλευση του Ξανθού Καβαλάρη που θα προβάλει απ’ το Βορρά για να χτυπήσει τους εχθρούς των Ελλήνων.  Βλέπω λίγους, τυφλωμένους από μίσος να κυνηγούν μέσα στην αρένα όσους ξένους βρέθηκαν λαθραία στο ίδιο θυσιαστήριο, πεπεισμένοι ότι εκείνοι είναι η αφορμή της οργής των Ολύμπιων Θεών και η αρχική αιτία όλων των κακών που τους βρήκε, ανίκανοι να δουν και να ακούσουν τα εκατομμύρια των αλαλαζόντων θεατών, των διψασμένων για αίμα, που περιμένουν με αγωνία να δουν τον στραμμένο προς τη γη αντίχειρα της Kaiserin Angelicus Merkelus, που θα σημάνει την έναρξη της μεγάλης σφαγής.