ΔΕΗ; Να τελειώνουμε…!

Του Θανάση Νικολαΐδη 
 
ΛΕΓΑΜΕ για την ΔΕΗ και τα «έργα» της. Των εργαζομένων, «εργαζομένων» και συνδικαλιστών της. Απ’ την «αθωότητα» της σύστασης, μέχρι τη σημερινή της εικόνα, με τους «γενικούς» και τις αστρονομικές τους αμοιβές. Οργανισμός του δημοσίου, με την εξέλιξη και την τύχη τόσων άλλων, στα ίδια βέβηλα χέρια με την ισχύ του μονοπωλίου και την ασφαλιστική δικλείδα της αύξησης στην τιμή της ηλ. ενέργειας Και των παρεπόμενων και ανταποδοτικών που τη φόρτωσαν.
ΣΤΟ Κράτος που μέχρι χτες πλήρωνε κηφήνες για να το ρημάξουν κι εμείς χορεύαμε τη…ζεϊμπεκιά μας. Με την αίσθηση πως θα’ χει το ταμείο επ’ άπειρον κι όλων τα στόματα ανοιχτά, με κάποιων…ανοιχτότερο. Και, βέβαια, δεν σε χτύπαγε μόνο το ρεύμα σαν κεραυνός. Ήταν (κι ακόμα παραμένει) το διαχρονικό χαράτσι για τους υπεράριθμους της υδροκέφαλης ΕΡΤ  (με τις παραφυάδες της) που μοίραζαν σαν τα στραγάλια τα χιλιάρικα. Δεν απολύεις εργαζόμενους π.χ. στη ΝΕΤ, ωστόσο, μέχρι η κρίση να μας δείξει τα δόντια της, δεν χώνεις στο τσεπάκι (εκάστου) ένα χιλιάρικο ευρώ ημερησίως στους καλαμπουρίζοντες σχολιαστές του Τύπου (κ.κ. Λυριτζή και Οικονόμου), για ν’ ακολουθήσουν στο πρόγραμμα και με διαφορά…στήθους (στο χιλιάρικο) των κυριών Χούκλη, Τσαπανίδου κ. ά.
ΝΑ ξαναπάμε στη ΔΕΗ των σκλάβων (εναερίτες, λιγνιτωρυχεία) και των αραχτών σε ευήλια και ευάερα γραφεία. Κι αν κάτι ανέκαθεν σε σοκάρει σ’ αυτήν την επιχείρηση είναι η ψυχολογία των καλεκλοκένταυρων κάθε βαθμίδας. Με το θράσος και την αγένειά τους (οι πολλοί) και με τη φράση (πριν ακόμα τους ενημερώσεις για το πρόβλημά σου) «δεν γίνεται!». Για να σου τη σπάσουν και μη συνεχίσεις. Μου λένε για δυο…παλικάρια (αδέρφια, γύρω στα 40, ελεύθεροι) που ζουν με τη μάνα τους και με την…οικονομία τους. Με τα 300 χιλιαρικάκια τους στην άκρη, έτοιμα να τα εξαγάγουν (νόμιμα) στην Ελβετία. Πού εργάζονται; Στη ΔΕΗ (σε γραφείο). Πόσο παίρνουν;  2.500 ευρώ έκαστος!
ΤΟΝ συνδικαλισμό τους (ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ) δεν τον αγγίζουμε, μιας και θα μας…δαγκώσει ο «πολύς» Φωτόπουλος και ο εξαφανισμένος Ρίζος. Πάμε στους διυθυντάδες της. Στους ευάριθμους και «δημοσία δαπάνη» (εκ)τρεφόμενους, με τον οδηγό και την ιδιαιτέρα, με το «υπηρετικό» προσωπικό και τις και(ε)νοτόμες δράσεις, που συνοψίζονται στο «φονικό»: Αύξηση στο τιμολόγιο!
ΕΜΕΙΣ, απέναντι σε ρόλο καταναλωτή και φορολογούμενου, κουβαλώντας στην πλάτη την ΔΕΗ των απεργιών και των εκβιασμών, ρίξαμε τη ματιά σε ιδιωτικά μαγαζιά τύπου π. χ. κινητής τηλεφωνίας. Με τις τιμές στην κατιούσα λόγω ανταγωνισμού και το προσωπικό πρόθυμο και εξυπηρετικό. Δεν περνάει και η ΔΕΗ σε χέρια ιδιωτών (με τα καλά και τα άσχημά τους) για να τελειώνουμε;