Έλεγχος; Ποιος έλεγχος!

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΚΑΠΟΙΟΙ έπρεπε να πιάσουν το τιμόνι και το’ πιασαν, το πλήρωμα στο πόστο του, οι άλλοι στο κουπί. Θα μας βγάλουν απ’ τη θύελλα που φτιάχνει ναύτες και ναυαγούς οι ίδιοι που (κυρίως) ευθύνονται για τις…τρύπες στο καράβι;
ΚΑΙ βάλθηκαν να εισπράξουν, άτσαλα και βιαστικά. Με το άγχος της Τρόικας και χωρίς προετοιμασία. Με τους ίδιους δαιδαλώδεις νόμους και με την γραφειοκρατία τυραννική στους «εντός» υπηκόους και απωθητική στους έξωθεν…επενδυτές. Και, βέβαια, δεν εισπράττεις εύκολα δημόσιο χρήμα υπό καθεστώς αμοιβαίας αμφισβήτησης κράτους και πολιτών. Αυτή (η αμφισβήτηση) στήθηκε σε δεκαετίες «αγώνων» και καμιά Ευρώπη δεν…αφελληνίζει τον ρωμιό που επιμένει ελληνικά. Με νύχια, δόντια και σεβασμό στις «παραδόσεις». Με τι άλλο; Με τον βιομήχανο να φοροδιαφεύγει, τον επιχειρηματία να φοροκλέβει και τον…παζαρτζή να μη σου κόβει απόδειξη.
ΩΣΤΟΣΟ, κάτι τρέχει και…αγρίεψαν οι «εισπράκτορες». Δεν αστειεύεται το ΣΔΟΕ και οι έφοδοι της Οικονομικής Αστυνομίας σε καφετέριες και εστιατόρια σπέρνουν τον τρόμο. Απ’ τη στιγμή που πέφτει το σήμα και οι (φορο)κλέφτες αμύνονται, μέχρι να σημάνει λυτρωτική «λήξη» και τέλος συναγερμού.
ΕΔΩ θα σταθούμε και θα (ξανα)αφηγηθούμε κάτι προσωπικό και βιωματικό. Γερμανία, πρωί, παλιόκαιρος και στο αστικό 5-6 επιβάτες. Κουβέντα με τη «γριούλα» 2-3 θέσεις μπροστά. Για τον καιρό κλπ.. Καλόκαρδη και ευγενική, μου απαντά χαμογελώντας(!) και η κουβέντα κόβεται ξαφνικά. Σηκώνεται, περνάει στο μπράτσο της ένα περιβραχιόνιο και, σε ύφος αυστηρό: Τα εισιτήριά σας, παρακαλώ! Ήταν ο ελεγκτής (ελέγκτρια) και πού να το φαντασθείς, πώς και γιατί να υποψιαστείς.
ΣΤΗΝ πατρίδα μας της φοροκλοπής και της παραμένουσας (ιστορικής) ευαισθησίας σε…κουκούλες, ο ελεγκτής ντύνεται, στολίζεται και, με τα διακριτικά του…διακριτά, πάει για έλεγχο. Τον βλέπουν και αμύνονται. Παίρνουν τα μέτρα τους, το «νέο» ταξιδεύει (αστραπιαία), το…ένστικτο λειτουργεί και η συναδελφική αλληλεγγύη κάνει το θαύμα της. Άδειο το καλάθι του εφοριακού και το δημόσιο περιμένει.
ΚΑΠΟΤΕ ξετρύπωναν τους κομμουνιστές ρίχνοντας δίπλα τους έναν «ομοϊδεάτη» για δόλωμα. Αργότερα, μας φωτογράφιζε τους «συνοδοιπόρους» του 1-1-4 ο διπλανός χαφιές παραμένοντας άγνωστος. Το’ θελε η εξουσία και το πετύχαινε.
ΣΗΜΕΡΑ, δεν το θέλει. Γι αυτό δεν ρίχνει έναν εφοριακό - «πελάτη» στο μαγαζί του φοροκλέφτη για ν’ αδειάσει στο καλάθι τα…λαβράκια, έναν αστυνομικό με πολιτικά σε στέκια της φοροδιαφυγής και της παρανομίας.