Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη
ΚΤΙΣΑΜΕ όλοι μαζί κι ο καθένας μας ξεχωριστά την Ελλάδα της ντροπής και τώρα πάμε να τη σώσουμε με μια…ψήφο! Μεγάλη η αισιοδοξία μας, μέγα το θράσος. Και, βέβαια, έχοντας αγνοήσει το «κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν». Αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχθούν και τρέχουμε. Άλλοι για να σώσουμε ό,τι (δεν) σώζεται κι άλλοι για να συνεχιστεί το πάρτι.
ΠΟΙΟΝ να πρωτοκοιτάξεις και να ρίξεις το ανάθεμα; Σε πρόσωπα, ομάδες και οργανωμένα συμφέροντα; Να ρίξεις τη «λίθο» στους πολιτικούς αφήνοντας απ’ έξω τη βάση; Ένα Κράτος από χρόνια στην εγκατάλειψη, χωρίς «συνήγορο» και αντιστάσεις. Κράτος-πτυελοδοχείο των πολιτικών, αγελάδα για άρμεγμα κι όλοι μας να...
σφυρίζουμε αδιάφορα. Απ’ τον βουλευτή που υπερψήφιζε για τα προνόμιά του και τον υπουργό της…Ελβετίας, μέχρι τον γιατρό της μίζας με τον ασθενή-συνεργό του. Και με νοοτροπία επικίνδυνη. Αν πεις, για παράδειγμα, κακή κουβέντα για τους μεσάζοντες της μίζας και τα κόλπα του κυκλώματος για τις εκδρομές των ΚΑΠΗ, θα σε πάρουν παραμάζωμα. Με βρισίδι πως πρόσβαλες τα «περήφανα γηρατειά» και πως θέλεις να τους κλείσεις το «σπίτι».
ΟΤΙ και να γίνει, όσα «δαγκωτά» είτε λευκά κι αν βγάλουν οι κάλπες, όσες επινίκιες κραυγές κι αν αντηχήσουν απόψε, το πρόβλημα θα παραμένει. Θα ξοδεύουμε πιο πολλά απ’ όσα παράγουμε και όλοι θα μάχονται για τα δικαιώματα και το προσωπικό τους συμφέρον. Χιλιάδες εργαζόμενοι και «εργαζόμενοι» στα υπουργεία «μουντζουρώνοντας λευκά χαρτιά» (Καρυωτάκης) θα παίρνουν τον μισθό τους, ελεύθεροι επαγγελματίες θα τρέχουν για την αρπαχτή τους κι οι φοροκλέφτες θα παραμένουν ατιμώρητοι.
ΚΙ αν σκεφθείς τον «Καλλικράτη» και τις δυσκολίες που θα συναντήσει, σε πιάνει πανικός. Τέλος οι νομαρχίες, αλλά οι δομές τους παραμένουν. Με τους υπεράριθμους «εργαζόμενους» σε γραφεία δίπλα-δίπλα που χτυπάνε κάρτα για τον τύπο και τραβούν στο ταμείο για τον…ιδρώτα τους. Κι αν ο τ. νομάρχης είτε ο αυριανός περιφερειάρχης τολμήσει να τους βάλει «στη σειρά», θα τον…φάνε ζωντανό.
ΑΝ το Κράτος παραμείνει μοναχό, χωρίς προστάτες και «συνήγορο», αν παραμείνει ξένο σώμα για όλους και «εργαλείο» των πολιτικών κι αν μια δύναμη θαυματουργή δεν μας αλλάξει τη νοοτροπία, καμιά «περιφερειακή» δημοτική είτε «εθνική» ψήφος δεν μας σώζει.
ΚΤΙΣΑΜΕ όλοι μαζί κι ο καθένας μας ξεχωριστά την Ελλάδα της ντροπής και τώρα πάμε να τη σώσουμε με μια…ψήφο! Μεγάλη η αισιοδοξία μας, μέγα το θράσος. Και, βέβαια, έχοντας αγνοήσει το «κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν». Αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχθούν και τρέχουμε. Άλλοι για να σώσουμε ό,τι (δεν) σώζεται κι άλλοι για να συνεχιστεί το πάρτι.
ΠΟΙΟΝ να πρωτοκοιτάξεις και να ρίξεις το ανάθεμα; Σε πρόσωπα, ομάδες και οργανωμένα συμφέροντα; Να ρίξεις τη «λίθο» στους πολιτικούς αφήνοντας απ’ έξω τη βάση; Ένα Κράτος από χρόνια στην εγκατάλειψη, χωρίς «συνήγορο» και αντιστάσεις. Κράτος-πτυελοδοχείο των πολιτικών, αγελάδα για άρμεγμα κι όλοι μας να...
σφυρίζουμε αδιάφορα. Απ’ τον βουλευτή που υπερψήφιζε για τα προνόμιά του και τον υπουργό της…Ελβετίας, μέχρι τον γιατρό της μίζας με τον ασθενή-συνεργό του. Και με νοοτροπία επικίνδυνη. Αν πεις, για παράδειγμα, κακή κουβέντα για τους μεσάζοντες της μίζας και τα κόλπα του κυκλώματος για τις εκδρομές των ΚΑΠΗ, θα σε πάρουν παραμάζωμα. Με βρισίδι πως πρόσβαλες τα «περήφανα γηρατειά» και πως θέλεις να τους κλείσεις το «σπίτι».
ΟΤΙ και να γίνει, όσα «δαγκωτά» είτε λευκά κι αν βγάλουν οι κάλπες, όσες επινίκιες κραυγές κι αν αντηχήσουν απόψε, το πρόβλημα θα παραμένει. Θα ξοδεύουμε πιο πολλά απ’ όσα παράγουμε και όλοι θα μάχονται για τα δικαιώματα και το προσωπικό τους συμφέρον. Χιλιάδες εργαζόμενοι και «εργαζόμενοι» στα υπουργεία «μουντζουρώνοντας λευκά χαρτιά» (Καρυωτάκης) θα παίρνουν τον μισθό τους, ελεύθεροι επαγγελματίες θα τρέχουν για την αρπαχτή τους κι οι φοροκλέφτες θα παραμένουν ατιμώρητοι.
ΚΙ αν σκεφθείς τον «Καλλικράτη» και τις δυσκολίες που θα συναντήσει, σε πιάνει πανικός. Τέλος οι νομαρχίες, αλλά οι δομές τους παραμένουν. Με τους υπεράριθμους «εργαζόμενους» σε γραφεία δίπλα-δίπλα που χτυπάνε κάρτα για τον τύπο και τραβούν στο ταμείο για τον…ιδρώτα τους. Κι αν ο τ. νομάρχης είτε ο αυριανός περιφερειάρχης τολμήσει να τους βάλει «στη σειρά», θα τον…φάνε ζωντανό.
ΑΝ το Κράτος παραμείνει μοναχό, χωρίς προστάτες και «συνήγορο», αν παραμείνει ξένο σώμα για όλους και «εργαλείο» των πολιτικών κι αν μια δύναμη θαυματουργή δεν μας αλλάξει τη νοοτροπία, καμιά «περιφερειακή» δημοτική είτε «εθνική» ψήφος δεν μας σώζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε παρακάτω το σχόλιο σας και στην Υποβολή σχολίου ως: επιλέξτε το Ανώνυμος/η και μετά πατήστε την Δημοσίευση σχολίου
Καλό θα είναι (στο τέλος ή την αρχή του σχολίου σας) αν θέλετε να βάζετε το όνομα σας ή ένα ψευδώνυμο.