Ιατροφαρμακευτικές…επανορθώσεις(;)

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΠΕΡΙΟΡΙΣΑΝ δραστικά την ιατροφαρμακευτική δαπάνη. Καλώς έπραξαν γιατί ήταν αναγκαίο, ωστόσο «την πληρώνουν» και…αθώοι. Οι έχοντες πραγματική ανάγκη, έναντι των…ανεγκέφαλων που ρήμαξαν το ταμείο τους. Και το δημόσιο. Και την ηθική. Με τη συμμετοχή τους στο πάρτι. Με την ανεμελιά τους ακουμπισμένη στα δανεικά, επαρκή «διά πάσαν νόσον…».
ΜΕ το βιβλιάριο στο χέρι ο «καταχραστής» του δημοσίου και ολετήρας του ταμείου του κι από γιατρό σε γιατρό. Χωρίς όριο σε περιττές και ανούσιες εξετάσεις. Με το βιβλιάριο υπό μάλης ο/η «ασθενής» στη δουλειά του και, με το σχόλασμα, «από ιατρείου σε ιατρείον». Χωρίς τσίπα προσωπική και συστολή «εθνική», χωρίς φόβο για πιθανό έλεγχο και ποινή για την κατάχρηση. Κι αν ένας προϊστάμενος τιμωρούσε(;!) π.χ. μια καθηγήτρια που δήλωσε ψευδώς «επαπειλούμενη» την εγκυμοσύνη της (για 6 μήνες άδεια πριν κι άλλους 6 μετά τον τοκετό), θα’ χε ξεσηκωθεί ο εκπαιδευτικός μας κόσμος. Στο δρόμο για τα «δίκια» του, για τους «αγώνες» και τα κεκτημένα.
Ο,ΤΙ, λοιπόν σπαταλήθηκε, το πληρώνεις σήμερα. Με στρίμωγμα που κουβαλάει το άδικο, αλλά μας παραπέμπει…νοσταλγικά στα γεμάτα ιατρεία και τις αμέτρητες αξονικές, στην στοίβα των βιβλιαρίων του φαρμακοποιού και στο φανερό πάρτι με τις κρυφές διαδρομές του χρήματος για μίζες και προμήθειες.
ΚΑΙ, βέβαια, η πίεση προέρχεται έξωθεν, αλλά η αιτία είναι εσωτερική. Με το χρέος μας εργαλείο στα χέρια των ξένων, μας επιβάλλουν μέτρα. Για το συμφέρον τους; Σίγουρα. Για το καλό μας; Τους είναι αδιάφορο. Ωστόσο, με κάποιο ηθικό έρεισμα, που μας τους κάνει πειστικούς για τις απαιτήσεις τους. Γιατί, στην πατρίδα τους δεν συμβαίνουν τα παραπάνω. Δεν τους συμμορφώνει ο έλεγχος, αλλά ο φόβος του ελέγχου. Με την αυστηρή και «αναπόδραστη» τιμωρία που ακολουθεί και «επί ίσοις όροις» για τους πολίτες. Και χωρίς την παρέμβαση του πολιτικού για τον ευνοούμενο…ψηφοφόρο του.
ΚΙ αν στην πατρίδα μας της του «άρπα κόλλα» το φάρμακο μοιράζεται σαν καραμέλα ηδονική και «καλός γιατρός» είναι ο υπερσυνταγογράφος γιατρός, στην «πλούσια» Γερμανία δεν πάει ασπιρίνη χαμένη. Κι ούτε να το σκεφθείς να τους ξεγελάσεις για ένα ψεύτικο «χαρτί» από εκείνα που κυκλοφορούν στα σχολεία μας για τον μαθητή και στο δημόσιο για τον κοπανατζή.
ΛΙΓΟΤΕΡΗ «άνεση» για την υγεία και δεν μας βολεύει, λιγότερη ιατροφαρμακευτική δαπάνη και μας συμφέρει. Συνολικά και εθνικά, αν θέλουμε να ξετρυπώνουμε την αλήθεια, τσαλακωμένη στο ψέμα και το συμφέρον.