«Κοινοβουλευτική»…αυτοθυσία

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ στα «επιδόματα» των βουλευτών! Ο μισθός (αποζημίωση τον λένε) απείραχτος. Και τα κόμματα; Ερανίζονται κάποια από κάποιους για άλλοθι και για γερό πουγκί στο κόμμα-επιχείρηση. Για να τρέφει κομματόσκυλα ξαμολημένα για την προκοπή του και επαγγελματίες που άλλη δουλειά έμαθαν.
ΤΑ προνόμια «επαγγελματικού» και υλικοτεχνικού χαρακτήρα απείραχτα κι αυτά, να προοιωνίζουν ένα καλό μέλλον για τα παιδιά τους. Το ανακάλυψαν (ως επάγγελμα την πολιτική) πολλοί, το εφάρμοσε π.χ. ο κ. Μητσοτάκης. Άνοιξε τον δρόμο για τα δυο απ’ τα παιδιά του και η κόρη για τον γιο της. Κι αν δεν είχαν ατονήσει τα τρία ονόματα πολιτικών που μ’ αυτά μεγαλώσαμε, θα τα βλέπαμε αιωνίως στη «μαρκίζα». Γι αυτό και μας…εγκατέλειψαν οι ηθικοί αυτουργοί της κατάντιας μας. Ο κ. Κ. Καραμανλής εξαφανισμένος με τους «κουμπάρους» και τους Ζαχόπουλους της κασέτας και της 39/χρονης, ο κ. Σημίτης σκάει μύτη για το…βιβλίο του και ο κ. Γ. Παπανδρέου στην αλλοδαπή! Σαν ξένο σώμα ο τελευταίος, ανεύθυνος κι ανυποψίαστος, σε  απόσταση «υπερατλαντικής» ασφάλειας απ ’τον τόπο της συμφοράς, μη φτάσουν στ’ αυτιά του οι αναστεναγμοί (και τα αναθέματα). 
Η «αυτοθυσία»  των βουλευτών μας είναι γελοία, προς το παρόν, αλλά αύριο θα γίνει σοβαρή. Για ’μας που θα πληρώσουμε τα…ελαττωμένα και «καταργημένα» και θα (τα) αναβιώσουν. Θα’ ρθει το χρήμα, θα ηδονιστούν στο…ποδοβολητό του και θα προτάξουν εαυτούς. Με διάθεση άρπαγα και μεθοδικότητα, σιωπηρά και χωρίς παρενέργειες. Νύχτα έκτιζαν τα προνόμιά τους, μέρα τα παγώνουν για εντυπωσιασμό και «…αύριο έσσετ’ άμεινον». Θα τα ξανακτίσουν και θα’ ναι μέρα μεσημέρι. Στα παλιά τους ίχνη, με τα νέα μέτρα που δεν τους άγγιξαν, για πάγια προνόμια και στο διηνεκές.
ΠΟΙΟΙ άλλοι του σιναφιού και τι θα απαιτήσουν ξυπνώντας απ’ τον προσωπικό τους λήθαργο και με το όπλο παρά πόδα; Οι «τέως» για τα αναδρομικά τους! «Τα πήραν οι δικαστικοί, η σειρά μας, και για τα δανεικά πάλι σειρά σας».
ΚΑΙ, βέβαια, κάτι ψέλλισαν στα δελτία και για τους «εργαζόμενους» της Βουλής. Λιγότερες υπερωρίες(;!), μειωμένα τα της μετακίνησης και…κλάμα στη βουλή-μήτρα της διαφθοράς. Ούτε πρόβλεψη για το εφάπαξ τους, ούτε κρατήσεις αναδρομικά, ούτε σκέψη για απολύσεις. Πιστοί στον κοινοβουλευτισμό, ωστόσο, τα κόμματα δεν πείθουν και κλείνουμε τ’ αυτιά, όταν τσιρίζουν άνθρωποί τους.
ΤΑ κοράκια της αγοράς περιμένουν. Οι άρπαγες καιροφυλακτούν. Οι νομοθέτες μας καραδοκούν. Η νοοτροπία αθάνατη, παραδοσιακή. Οι δομές…δομημένες ελληνικά. Και το μέλλον; Μια απ’ τα ίδια.