ΤΙ ΣΥΝΕΒΕΙ ΤΗΝ 30. ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 ΣΤΟ «CERN» ΕΛΒΕΤΙΑΣ;

Γ.Θ. Χατζηθεοδώρου
Δόκτορος πτυχιούχου μηχανικού
Υφηγητου Πολυτεχνείου Ααχεν Γερμανίας

Εάν στην αρχή της δημιουργίας του δικού μας σύμπαντος, στο πλεόνασμα της ύλης υπήρχε μια απόκλιση της ασυμμετρίας κατά μόνο 1 δεκατρισεκατομμυριαστο %, η απόκλιση αυτή θα εμπόδιζε την δημιουργία του σύμπαντος. Η έννοια της ύλης σαν άμορφη μάζα είναι κατά τον.....

Αριστοτέλη ασύλληπτη και είναι κάθε διαστατο μέγεθος το οποίο καταλαμβάνει κάποια θέση στον χώρο, χωρίς αυτός να αποτελεί ιδιότητα του μεγέθους αυτού. Η ύλη συνεπώς συλλαμβάνεται σαν μορφή και προσμετράτε σαν μάζα που δεν έχει ενιαίο χαρακτηρα. Η μάζα όμως της ύλης είναι μια φανταστική έννοια του ανθρώπινου εγκέφαλου. Αυτή μετριέται με το βάρος και την γήινη μεταβαλλόμενη επιτάχυνση, η οποία είναι πολύ μικρότερη στην Σελήνη και ελάχιστη στο σύμπαν.

Στην θεωρία των χορδών η μάζα ενός κβαντοτεμαχιδιου είναι η ενέργεια μιαs παλλόμενης χορδής. Ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος (1) ονόμασαν πριν 2500 χρόνια το μη τεμνόμενο μέρος της ύλης «άτομο». Το άτομο (πυρήνας αποτελούμενος από πρωτόνια και νετρόνια και πέριξ αυτού τα ηλεκτρόνια) όμως, τέμνεται και σήμερα ονομάζεται (ακόμη !) η μη τεμνόμενη μονάδα της ύλης, «κβαντουμ».

Βάση της σημερινής κβαντικής μηχανικής μπορεί ένα κβαντουμ να διανύσει από το σημείο εκκίνησης έως το σημείο κατάληξης κάθε δυνατή διαδρομή που όνταανακλάται στην κυματική εξίσωση του κβαντουμ. Κάθε είδος κβαντουμ έχει τηνδική του κυματική εξίσωση. Η κβαντική μηχανική κατανέμει όλα τα κβάντα σε βοζονια και φερμιονια. Η ύπαρξη των δυο αυτών κατηγόριων κβαντων είναι καθωριστικη για την δομή της συμβατικής θεωρίας των κβαντων και την επέκταση αυτής που είναι γνωστή ως υπερσυμμετρια (2). Σήμερα είναι αδύνατο να Μάνουμε λόγο για ύλη χωρίς ενέργεια, διότι ο βαθμός της ενέργειας παράγεται από την ύλη και γνωρίζουμε, ότι τα άτομα με τα κβάντα αποτελούν απάντηση των σιμέρινών επιστημόνων στο ερώτημα των αρχαίων Ελλήνων επιστημόνων για το ελάχιστο και μη πλέον τεμνόμενο μέρος της ύλης.

Οι επιστήμονες, όπως ο Niels Bohr, θεωρούσαν ότι τα ηλεκτρόνια σε ένα άτομο ύλης κινούνται σε κυκλική τροχιά γύρω από τον ατομικό πυρήνα και χαρακτήριζαν την κίνηση αυτή με ένα κύριο κβαντικό αριθμό n. Άλλοι επιστήμονες, όπως ο Sommerfeld θεωρούσαν ότι η τροχιά των ηλεκτρονίων γύρω από τον ατομικό πυρήνα ήταν ελλειπτική και χαρακτήριζαν αυτήν με τον παράπλευρο κβαντικό αριθμό l που παίρνει τιμές μεταξύ 0 και n-l. Ανάλογα με την τιμη αυτή του παράπλευρου κβαντικού αριθμού οι χημικοί μιλούσαν για s-ηλεκτρόνια (l =0), p-ηλεκτρόνια (l=1), d-ηλεκτρονια (l=2) και f-ηλεκτρόνια (l=3).

Τα ηλεκτρόνια όμως εντόςs του ατόμου μιας ύλης βρίσκονται στα έτσι ονομασθεντα «Orbitale» (3). Ο χώρος αυτός με s-ηλεκτρόνια έχει σφαιρική συμμετρια, με p-ηλεκτρόνια σχήμα χεριού, με d- και f-ηλεκτρόνια πολύπλοκη σχηματικη γεωμετρία. Με αυξάνοντα παράπλευρο κβαντικό αριθμό η πιθανότητα παραμονης ενός ηλεκτρονίου πλησίον του ατομικού πυρήνα μειώνεται. Ένα s-ηλεκρονιο διέρχεται συχνότερα πλησίον του ατομικού πυρήνα και γι’ αυτό υποκειται σε απ’ ευθειας σχετιστικες επιδρασεις λόγω των συναιρέσεων μαζών-ταχυτητων με συνέπεια να μειώνεται η μέση απόσταση αυτού από τον ατομικό πυρηνα, που σημαίνει αύξηση της αλληλοεπίδρασης της ηλεκτροστατιστικης ελξης και μείωση της στάθμης ενέργειας του ηλεκτρονίου που καθιστά δύσκολη την απομάκρυνση αυτού από το άτομο ύλης. Η συμπεριφορά των d- και f-ηλεκτρονιων είναι άκρως αντίστροφη από αυτήν των s-ηλεκτρονίων. Τα ηλεκτρόνια αυτά δεν υπόκεινται στην απ’ ευθείας επιρροή των σχετιστικων επιδράσεων λόγω των συναιρέσεων μαζών-ταχυτήτων επειδή βρίσκονται αποκλειστικά στις περιθωριακές περιοχές των ατόμων και σπάνια πλησιάζουν τον ατομικό πυρήνα.

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που τα d- και f-ηλεκτρόνια μόνο έμμεσα υποπίπτουν στις επιρροές των σχετιστικων επιδράσεων λόγω των συναιρέσω μαζών-ταχυτητων που σημαινει, οτι αυξάνεται η στάθμη ενέργειας τους και γι’ αυτό μπορουν να απομακρυνθούν ευκολότερα από τα άτομα ύλης. Στα p-ηλεκτρόνια εξισορροπούνται οι άμεσες και έμμεσες επιρροές των σχετιστικων επιδράσεων.

Οι φυσικές ιδιότητες των διάφορων μορφών ύλης εξαρτώνται από τα έτσι ονομασθεντα ηλεκτρόνια σθένους (Valenzelektronen), δηλαδή από τα ηλεκτρόνια που βρίσκονται στις περιθωριακές περιοχές των ατόμων της ύλης. Κατά την θεωρία της «απροσδιοριστίας» του Heisenberg δεν μπορεί να προσδιοριστη ταυτόχρονα ο τόπος παραμονής και η ορμή ενός ηλεκτρόνιου, του οποίου η κίνηση καθορίζεται με την βοήθεια μιας κβαντομηχανικής κυματικής εξίσωσης που αδυνατεί όμως να δόση με ακρίβεια τις συντεταγμένες του τόπου παραμονής του ηλεκτρόνιου σε μια δεδομένη στιγμή. Αυτός είναι και ο λόγος που οι τροχιές των ηλεκτρόνιων κατά των Niels Bohr και Sommerfeld αντικατασταθηκαν από τα έτσι ονομασθέντα «Orbitale», δηλαδή από τις περιοχές του ατόμου που μπορεί να βρίσκεται με πιθανότητες 50 έως 99 % ένα ηλεκτρόνιο. Για να μετακινηθεί ένα ηλεκτρόνιο κατά της διαφοράς δυναμικού ενός Volt, απαιτείται ενέργεια του μεγέθους ενός Volt ηλεκτρόνιου (1eV).

1 GeV = 10 στην 9 eV
1 TeV = 1000 GeV = 10 στην 12 eV

Τα πρωτόνια του ατομικού πυρήνα είναι πλούσια σε μάζα κβαντοτεμαχιδιων (983,3 ΜeV) με θετική ηλεκτρική φόρτωση και μικρότερη από την μάζα των ηλεκτρικως ουδέτερων νετρονίων του ατομικού πυρήνα. Τα μέχρι σήμερα γνωστά κβάντα της ύλης εντοπίσθηκαν κατά την διάρκεια πειραματων στους επιταχυντηρες «Collider-Tevatron» στην Batania του Illinois των ΗΠΑ. Στις εγκαταστάσεις αυτές επιταχύνονται τα πρωτόνια και αντιπρωτονια με εως 1 TeV (1000 GeV) ενέργεια. Τα νετρόνια και πρωτόνια που μαζί ονομάζονται νουκλεονια, αποτελούνται με την σειρά τους από εκάστοτε τρία κουαρκς, δηλαδή από κβαντα απο τα οποια αποτελουνται τα χαντρονια και διατηρουνται με συνεχή ανταλλαγή γκλουονιων. Πέρα απο τα up- και down-κουαρκς εντοπίσθηκαν τέσσερα ακόμη είδη και δη τα charm-, stange-, bottm- και top-κουαρκς. Αυτά μοιάζουν με τα ηλεκτρόνια, αλλά είναι ποιο βαριά και δη τα ιόνια και ταουνια. Στο τέλος σκονταζαν οι φυσικοί σε τρία είδη φανταστήιών κβάντων και δη στα ηλεκτρόνια-νεοτρινος, στα μιονια-νεοτρινος και στα ταουονια-νεοτρινος που ειναι σε θεση να διαπεράσουν τρισεκατομμύρια χιλιομετρα παχους στρώματος μόλυβδου χωρίς σχεδόν καμία αντίσταση. Τα ως άνω κβαντοτεμαχιδια, δηλαδή το ηλεκτρόνιο, το πρωτόνιο, το νετρόνιο, τα έξη είδη κουαρκς και τα είδη νεοτρινος ειναι η εως την 30. Μαρτίου 2010 απάντηση των σημερινών μοντέρνων επιστημόνων στον προβληματισμό του Λευκιππου και Δημοκρίτου σχετικά με το ποιον της ύλης. Τα ως άνω κβάντα ανήκουν σε τρις ομάδες ‘η σε τρις γενεές κβαντων.

Πρώτη γενεά up down Ηλεκτρόνιο Ηλεκτρόνιο Νεοτρινο
Μαζα 3 MeV 7 MeV 0 0,5 MeV
-------------------------------------------------------------------------------------------
Δευτερη γενεα charm stange Mιονιο-Νεοτρινο Μιονιο
Μαζα 1,2 GeV 120 MeV 0 106 MeV

----------------------------------------------------------------------------------------------
Τρίτη γενεά top botton Ταουονιο-Νεοτρινο Ταουονιο
Μάζα 174 GeV 4,3 GeV 0 1,8 GeV
-------------------------------------------------------------------------------------------------

Τα μεγεθη των κβάντα, ως μάζα, ενέργεια και ώθηση συσχετίζονται ως γνωστό με την ταχύτητα του φωτός (c = 299.792.459 m/s) και επιτρέπουν με τον παραγοντα c στην 2, τον υπολογισμό των μαζών σε μονάδες ενέργεια (es).

Τα αντικβαντα των ηλεκτρονίων ονομάζονται ποζιτρόνια. Οι μάζες των κουαρκς οριζονται έμμεσα, διότι αυτά δεν συναντώνται στην φύση ως ελευθέρα κβαντα. Τα γκλουονια ειναι κβαντα της ισχυρής πυρηνικής δύναμης. Τα ισοτοπα ανηκουν σε χημικα στοιχεια με ατομα που περιέχουν τον ίδιο αριθμό πρωτονιων, αλλα διαφορετικο αριθμο νετρονίων, που διαφέρουν ως προς τις μάζες τους. Περισσότερο από 99 % της μάζας όλων των αντικειμένων της ύλης, που συναντώνται στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, είναι ενωμένα στα νουκλεονια. Το μικρό υπόλοιπο το καλύπτουν τα ηλεκτρόνια. Τα βαρυονια ειναι κβαντα, που βρισκονται υπο την επιδραση της ισχυρης πυρηνικης δυναμης. Τα μοναδικα στο συμπαν ελευθερα βαρυονια, ειναι τα πρωτονια και τα νεοτρονια.

Η ηλεκτρικη φορτωση του πρωτονιου ειναι το αθροισμα των φορτωσεων των κουαρκς. Σχεδον ολες οι ιδιοτητες του νουκλενιου δεν ειναι μονο απορροια των ιδιοτητων των τριων κουαρκς αλλα και των απειρως πολλων βραχυζω’ι’κων κβαντοταλαντωσεων. Η ανακαλυψη της μαγνητικης ιδιοτητας των κβαντων κατα την περιστροφη αυτων γυρω απο τον εαυτον τους, του Σπιν, οδηγησε τον Pauli (4) στην εισαγωγη του μεγεθους αυτου στην κυματικη μηχανικη και στην αμφισβητηση της αντιληψης του Einstein ως προς την θεωρια της σχετικοτητας που στηριζεται στην συνεχεια της υλης, σε αντιθεση με την κβαντομηχανικη που στηριζεται στην ασυνεχεια της υλης.

Κβαντα με ακεραιους αριθμους φορων περιστροφης (Σπιν) ως τα φωτονια και γκλουονια ονομαζονται βοζονια και ημιαριθμικων Σπιν ως τα ηλεκτρονια, πρωτονια και νεοτρονια, ονομαζονται φερμιονια (5). Η σχεση μεταξυ φερμιονιων και βοζονιων ονομαζεται υπερσυμμετρια.

Ουδεις επιστημονας γνωριζει μεχρι σημερα:
1. Γιατι οι δυναμεις της φυσεως (ηλεκτρομαγνητικη, η ισχυρη πυρηνικη, η ασθενης πυρηνικη και βαρυτητα) μεταβιβαζονται με κβαντα;
2. Γιατι η ηλεκτρικη φορτωση ενος ηλεκτρονιου εινα τριπλασια της φορτωσης ενος down-κουαρκς;
3. Γιατι ζυγιζει ενα μιονιο 23,4 φορες περισσοτερο απο ενα up-κουαρκ και γιατι ζυγιζει ενα top-κουαρκ περιπου 350.000 φορες περισσοτερο απο ενα ηλεκτρονιο;
4. Γιατι εχουν τα κβαντα ακριβωs εκεινεs τιs ορθεs ιδιοτητεs, δια των οποιων συντονιζονται οι πυρηνικες διαδικασιες, ετσι ωστε τα αστρα να φωτιζουν και οι πλανητες να συγκεντρωνονται γυρω απο τα αστρα;
5. Γιατι υπαρχουν τεσσερες φυσικες δυναμεις και οχι πεντε ‘η μονο τρις ‘η ισως μονο μια;
6. Γιατι το συμπαν αποτελειτα απο τα κβαντα με τις χαρακτηριστικες μαζες και φορτωσεις δυναμεων;
7. Γιατι η κλιμακα ενεργειας του Plank (προβλημα της Ιεραρχιας), ειναι 16 βαθμους μεγεθων ‘η δεκα εκατομμυρια δισεκατομμυρια φορες (10 στην 19 GeV) μεγαλυτερη απο την ενεργεια τηs ασθενουs πυρηνικης δυναμης, που κειται γυρω στα 250 GeV;
8. Γιατι η βαρυτικη δυναμη ελξηs ειναι 100 εκατομμυρια τρισεκατομμυρια τρισεκατομμυρια τρισεκατομμυρια φορες ασθενεστερη απο την ηλεκτρικη απωση μεταξυ δυο ηλεκτρονιων;
9. Γιατι η βαρυτικη δυναμη θα συγκρινονταν με την ηλεκτρομαγνητικη δυναμη, εαν τα ηλεκτρονια ησαν 10 δισεκατομμυρια τρισεκατομμυρια φορες ποιο βαρυα, απ οτι ειναι στην πραγματικοτητα;

Οι απαντησεις στις ως ανω ερωτησεις και σε πολλες αλλες ισως δοθουν με τα πειραματα που αρχισαν την 30. Μαρτιου 2010 στιs εγκαταστασειs επιταχυντηρων (LEP =Large Elektron-Positron-Collider και LHC = Large Hadron Collider) CERN (Conseil Europeen pour la Recherche Nucleair) τηs Ελβετιαs στιs οποιες τα πρωτονια επιταχυνονται με 7 MeV ενεργεια, δηλαδη με 7 φορες μεγαλυτερη ενεργεια απ’ οτι στους επιταχυντηρες «Collider-Tevatron» στην Batania του Illinois στις ΗΠΑ, ελπιζοντας στον εντοπισμο νεων κβαντων και στην επαληθευση θεωριων για την δημιουργια και ελελιξη του συμπαντος, αλλα και της θεωριας του προβληματος της Ιεραρχιας, ειδικα στον επιταχυντηρα LHC.

Ο ανθρωποs επι του πλανητη γη και μεσα στο συμπαν, ειναι ενα μερος του συνολου, ειναι μια συνεχης ουσια της φυσης και κατεχει στον ιεραχικα και κατα κλιμακα δημιουργημενο κοσμο την θεση του. Οταν πριν μερικες δεκαετιες ενοησεν την ηλεκτρομαγνητικη δυναμη, οδηγησεν η νοηση αυτη στην ανακαλυψη του τηλεγραφου, του ραδιου και της τηλεορασεως. Μολις στην νοηση αυτη αθροιστηκεν η γνωση της κβαντομηχανικης, ανεκαλυψεν τον ηλεκτρονικο υπολογιστη, τις ακτινες λασερ, τον τρανσιστορα, την πυρηνικη τομογραφια και αλλα ηλεκτρινικα οργανα. Η γνωση της ισχυρης και αδυναμης πυρηνικης δυναμης οδηγησεν στην ανακαλυψη της πυρηνικης ενεργειας, αλλα και της ατομικης και βομβας υδρογονου, με τα γνωστα καταστροφικα αποτελεσματα. Δεν αποκλειεται με την γνωση του χωροχρονου να καταληξη ο ανθρωπος σε αποκαλυψη τεχνολογιων που σημερα ουτε να φαντασθη μπορει.

Το οτι ο ανθρωπος βλεπει τον κοσμο ετσι που τον βλεπει και οχι διαφορετικα και οτι μερικα πραγματα του ειναι διαισθητικα ευκολα κατανοησημα και αλλα πολυ δυσκολα, οφειλεται στο οτι και ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι προ’ι’ον της εξελικτικης πορειας του ιδιου. Ειναι ενας ηλεκτρονικος υπολογιστης του σωματος του που εξελιχθηκε για να επιζηση χωρις δυσκολιες σε ενα μεσο κοσμο, οπου τα απαραιτητα αντικειμενα για να επιζηση δεν ηταν ουτε ιδιαιτερα μεγαλα αλλα και ουτε ιδιαιτερα μικρα. Η εκλεκτικη πορεια του ανθρωπου ποτε δεν προετοιμασε τον ανθρωπινο εγκεφαλο για να προσανατολισθη αυτος προς τον κοσμο των ατομων και κβαντων της υλης και δεν τον εφοδιασε με καταλληλα εργαλεια για την επικοινωνια με πολυ απιθανα γεγονοτα που ακομη δεν γνωριζει. Η επιστημη ειναι εκεινη που φαρδενει των μικρων διαστασεων παραθυρο, δια του οποιου παρακολουθει ο ανθρωπος οπως συνηθεισεν, το φασμα των δυνατοτητων, δηλαδη μονο μερικα φαινομενα απο τα μυστικα της ουσιας του συμπαντος. Για τον καθορισμο των διαστασεων εφευρε ο ανθρωπινος εγκεφαλος τους οριακους παραγοντες, απειρως μεγαλο, απειρως μικρο και το μηδεν.

Αφου και η μαζα της υλης ειναι μια φανταστικη εννοια του ανθρωπινου εγκεφαλου πως ειναι δυνατον με τετοιες επινοησεις να ξεκαθαριση ο ανθρωπος το αληθινο απο το ψευτικο ; Χωρις ομωs ενα τετοιο ξεκαθαρισμα θα παραμεινουν για πολυ καιρο περιορισμενες οι πνευματικες ικανοτητες του ανθρωπου και ολες οι μεχρι σημερα αλλα και οι αυριανες θεωριες για την αρχη, δομη και ειμαρμενη του συμπαντος κοσμου, υποθεσεις. Ειδικα το μηδεν εμφανιζεται για πρωτη φορα στους πινακες του Κλαυδιου Πτολεμαιου τον 2ον μ.Χ. αιωνα, διοτι η ανυπαρξια αυτου θα εξωστρακιζε την ιουδα’ι’κη και χριστιανικη θρησκευτικη θεωρια για την δημιουργια του κοσμου απο τον θεο «Γιαχβε», εκ του μηδενος !!!

Τα εφαρμοζομενα μαθηματικα βασιζονται σε μη αποδεικνυομενα αξιωματα και ειναι πολλες φορες αλογα. Τα μαθηματικα δεν καθωριζουν ουτε δημιουργουν τους νομους της φυσης, αλλα επιχειρουν να ερμηνευσουν και να αποτυπωσουν τους ηδη θεσπισμενους νομους αυτης. Οταν ενας μαθηματικος τυπος ειναι λαθος τοτε αυτος αντικειται στους νομους του συμπαντος και διαστρεφει την κοινη λογικη. Η φυση δεν εχει ηθικο χαρακτηρα. Τα μαθηματικα και το πειραμα, ως εργαλεια της φυσικοεπιστημονικης ερευνας επισης δεν εχουν κανενα ηθικο χαρακτηρα.

Δεν ειναι υπερβολικη ομως η υποθεση, οτι ο ανθρωπινος εγκεφαλος θα κατωρθωσει καποτε να ξετιναξη τα ορια του μεσου κοσμου και θα διαπιστωσει, οτι ουτε ορια υπαρχουν αλλα και ουτε καποιος δημιουργος με υπερανθρωπες ικανοτητες υπαρχει. Ετσι θα αποθουνται αυτοματα απο τον ανθρωπινο εγκεφαλο και τα υποαναπτυκτα θρησκευτικα και αλλα ενστικτα αυτου και θα τον επιτρεψουν να ερθη πιο κοντα στην πνευματικα ακομη ασυλεπτη δημιουργικη δυναμη του συμπαντος κοσμου. Το συμπαν μας ειναι ενα ιδιομορφο δημιουργημα, οπου ολα τα ορατα και αορατα στοιχεια του αποτελουν ενα απατηλο ονειρο και δεν μπορουν να παρατηρηθουν συνολικα, διοτι αυτο δεν συλαμβανεται ως συνολο με τα μικρης εμβελειας αισθητικα ανθρωπινα οργανα. Τα ορατα του στοιχεια, σε σχεση με την ολικη πραγματικοτητα, συμπεριφερονται οπως ο αφρος της κορωνας των κυματων στον ωκεανο.

Ο χωρις περιεχομενο χωρος ονομαζεται κενο. Η υπαρξη ‘η οχι του κενου συνιστα μεγαλο κοσμολογικο και φιλοσοφικο προβλημα. Ο «Αιθερας» των αρχαιων Ελληνων που καταργηθηκε απο τον Einstein επειδη εμποδιζεν αυτον στην τεκμηριωση της θεωριας του της σχετικοτητας, ξαναανακαλυφτηκεν και για αποπροσανατολισμο βαφτησθηκε και πηρε αλλα ονοματα, ως «Quintissenz», ενεργεια του χωρου, ψευτικο κενο, πεδια Skalar και Higgs, ενεργεια μηδενικου σημειου, πληροφοριακος αιθερας, κβαντικο κενο, πεπτουσια κ.α. ( 6, 7, 8).

Με την θεωρια του Dirac σχετικα με την εμφανιση και εξαφανιση ενος ποσιτρονιου ισχυροποιηθηκε η αντιληψη, οτι το κενο ειναι γεματο απο μη παρατηρησημα ηλεκτρονια, τα οποια βρισκονται σε μια κατασταση με αρνητικη ενεργεια. Η θεωρια αυτη αποδιδει στο κενο ιδιοτητες, οι οποιες δεν ειναι παρατηρησημες. Το ποσιτρονιο γεννιεται μεσα στον ατομικο πυρηνα της υλης, οταν το πρωτονιο αυτου μεταβαλλεται σε νεοτρονιο και εξερχομενο του ατομικου πυρηνα εξαφανιζεται ταχυτητα και επιζει για χρονικο διαστημα μικροτερο του εκατομμυριοστου του δευτερολεπτου. Η μαζα του ποσιτρονιου ειναι ιση με την μαζα του ηλεκτρονιου (9,108 . 10 στην πλην 28 ‘η ο,5488 . 10 στην πλην 3 amu).

Η εξαφανιση οφειλεται στο οτι το ποσιτρονιο, οταν συναντισει ενα τυχον ηλεκτρονιο λογω των αντιθετων ηλεκτρικων φορτιων ελκεται και συνενουται με αυτο, με μεταβολη της μαζας του ζευγους των δυο ετερωνυμων ηλεκτρονιων σε ισοδυναμο ενεργειας δυο φωτονιων γ με 1,02 MeV. Tα φωτονια αυτα, οταν περνουν κοντα απο ατομικους πυρηνες, υφιστανται μεσα στα ατομα υλοποιηση της ενεργειας τους, οποτε σχηματιζονται δυο ταχυτητα κινουμενα ετερωνυμα ηλεκτρονια. Σε καθε υλοποιηση της ενεργειας ενος φωτονιου, δημιουργειται και ενα ποσιτρονιο, το οποιο ταχυτατα εξαφανιζεται και μετατρεπεται σε φωτονιο ισοδυναμης ενεργειας. Το δυναμικο αυτο κενο συγκρινεται με μια ησυχη λιμνη μιας καλοκαιρινης νυχτας, οπου η επιφανεια της χα’ι’δευεται ηπια απο ζευγαρια ηλεκτρονιων και ποσιτρονιων και φωτιζεται οπως φωτιζουν οι κολοφωτιές.
http://ksipnistere.blogspot.com/2010/12/30-2010-cern.html