Το αντάρτικο του διαδικτύου!!!

Δυο μόλις εβδομάδες πριν τη μεγάλη διαρροή εγγράφων από τη WikiLeaks, ο ειδικός επί ψηφιακών θεμάτων του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Alec Ross, μίλησε σε συνέδριο για το διαδίκτυο στη Χιλή. Ο τίτλος της ομιλίας του ήταν «Ο πόλεμος μεταξύ ανοιχτών και κλειστών κοινωνιών». Ο Ross ισχυρίστηκε ότι οι ανοιχτές κοινωνίες είναι αυτές που πάντα κερδίζουν στο τέλος. Εξόργισε όμως το λατινοαμερικανικό ακροατήριο του, όταν χαρακτήρισε το διαδίκτυο ως τον «Τσε Γκεβάρα» του 21^ου αιώνα. Κάποιος μάλιστα από το ακροατήριο τον ρώτησε αν οι ΗΠΑ θέλουν να δολοφονήσουν και το διαδίκτυο όπως τον Τσε, αφού δεν αισθάνονται ιδιαίτερα άνετα σε ένα ψηφιακό, δικτυωμένο κόσμο.
Σήμερα, μετά από μια ολόκληρη εβδομάδα συζητήσεων για το πώς θα μπορούσε η Αμερική να πάρει εκδίκηση για τις διαρροές διπλωματικών της εγγράφων, το ερώτημα είναι σαφές. Η Sarah Palin ζήτησε από την κυβέρνηση να «κυνηγήσει» τον ιδρυτή της WikiLeaks Julian Assange. Ο ακροδεξιός Rush Limbaugh αναπόλησε τις παλιές καλές ημέρες όπου ο Assange θα πέθαινε από «δηλητηρίαση ή από μια σφαίρα στο κρανίο». Ο γερουσιαστής Joe Lieberman που πρόσφατα απορούσε «αφού η Κίνα κατέβασε το ίντερνετ, γιατί δεν το κατεβάζουμε και εμείς;», απαίτησε από τις αμερικανικές επιχειρήσεις να πάψουν να συναλλάσσονται με την WikiLeaks. Αρκετές υπάκουσαν, μετατρέποντας την ιστοσελίδα σε ψηφιακή έρημο, κυνηγημένη από κάποιους που κατά τα άλλα υποστηρίζουν την ελευθερία του λόγου!
Η Αμερική μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει πως την συμφέρει να τα έχει καλά με τον Assange. Αν αυτός πάθει κάτι, θα μεταμορφωθεί σε μάρτυρα. Η WikiLeaks θα μετατρέπονταν από μια μικρή ομάδα εθελοντών που είναι σήμερα, σε ένα παγκόσμιο κίνημα αποτελούμενο από πολιτικοποιημένους «σπασίκλες» που θα επιζητούσαν παντοιοτρόπως εκδίκηση. Σήμερα η σελίδα μιλάει απλά για διαφάνεια, όμως εύκολα θα μπορούσε να αλλάξει ρότα και να μετατραπεί σε μια αντί-αμερικανική, αντί-ιμπεριαλιστική φωνή εναντίον της παγκοσμιοποίησης.
Ο Assange είναι ακόμη ερασιτέχνης. Έχει όμως μπροστά του δυο επιλογές. Η μία είναι να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο δίκτυο που συστηματικά θα προκαλεί  τις ηγεσίες των κρατών και τις επιχειρήσεις, απλά και μόνο για να υπονομεύσει το «σύστημα». Η σημερινή ζέση για διαφάνεια, όσο πρόχειρα και αν γίνεται,  θα μπορούσε να μετατραπεί σε άσκηση θυμού, λίγο λίγο, σταγόνα σταγόνα.
Εναλλακτικά, η ιστοσελίδα θα μπορούσε να συνεχίσει με τη σημερινή της λογική. Να συνεργάζεται δηλαδή με κάποια παραδοσιακά ΜΜΕ, να διαρρέει ευαίσθητα αρχεία, και να προσφέρει την ευκαιρία σε αυτούς που γνωρίζουν τις συνέπειες, να εξετάσουν από πριν τα στοιχεία. Είναι δηλαδή μια επιλογή μεταξύ μετατροπής της WikiLeaks σε ένα είδος Ερυθρών Ταξιαρχιών, ή σε μια ΜΚΟ υπέρ της διαφάνειας. Το να εξαναγκαστεί ο ιδρυτής της να επιλέξει τη πρώτη οδό είναι πολύ πιο καταστροφικό για τα συμφέροντα της Αμερικής από οτιδήποτε θα μπορούσε να προκύψει από τη πρόσφατη μαζική διαρροή εγγράφων.
Το μάθημα που δόθηκε στο κόσμο αυτή την εβδομάδα που μας πέρασε, είναι ότι στη σύγχρονη εποχή, οι σπασίκλες έχουν την πραγματική ισχύ. Πολλοί από αυτούς είναι ήδη θυμωμένοι με τις προσπάθειες της αμερικανικής κυβέρνησης να περιορίσει τη διαδικτυακή πειρατεία, ή να παρενοχλεί κάποιους γνωστούς χάκερς. Μια επιθετική απόπειρα να κυνηγηθεί η WikiLeaks, με μπλοκάρισμα την πρόσβαση σε αυτήν για παράδειγμα, ή με την παρενόχληση των συνεργατών της, θα μπορούσε να καταστήσει τον Assange, ή όποιον τον διαδεχτεί, ως τον ηγέτη ενός νέου πανίσχυρου παγκόσμιου κινήματος, ικανού να παραλύσει τις εργασίες των κυβερνήσεων και των εμπορικών επιχειρήσεων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι οπαδοί του Assange είναι το είδος των σπασικλών που η Ουάσιγκτον πρέπει να καλοπιάνει, έτσι ώστε να πετύχει το σκοπό της που αφορά τον τερματισμό της διαδικτυακής λογοκρισίας σε ολοκληρωτικά καθεστώτα τύπου Ιράν και Κίνας. Ο Λευκός Οίκος, αυτό τον καιρό, προσπαθεί να προωθήσει την έννοια της «ανοιχτής διακυβέρνησης» σε όλο τον πλανήτη. Αν αποξενώσει τους υποστηρικτές του Assange, αναστέλλει τις προόδους του σε αυτόν τον τομέα. Το να στηρίζει την ανοιχτή διακυβέρνηση από τη μια, και να κυνηγάει την WikiLeaks από την άλλη, δεν στέκει λογικά.
Τι θα γίνει αν η Αμερική αποφασίσει να μην επιτεθεί στη WikiLeaks; Στο μέλλον, τέτοιου είδους ομάδες θα μπορούσαν να αποτελέσουν πολύτιμους συμμάχους της Δύσης στην επιδίωξη της για δημοκρατία και για ανθρώπινα δικαιώματα.  Η δύναμη βρίσκεται στη πληροφορία. Και η δύναμη αυτή ισχυροποιείται όταν στηρίζεται από οργανώσεις όπως είναι η Διεθνής Αμνηστία κλπ ή από ΜΜΕ όπως αυτά που συνεργάστηκαν ήδη με τη WikiLeaks.
Αυτή είναι η οδός προς την οποία θα πρέπει τώρα να στραφεί η Αμερική, και όχι αυτή που οδηγεί προς κάποιους «λυσσασμένους» αντί- Αμερικανούς. Αν χειριστεί το ζήτημα σωστά, η Ουάσιγκτον θα έχει να κερδίσει πολλά από την νέα γενιά των «geeks», των ψηφιακών δηλαδή  Τσε Γκεβάρα του 21^ου αιώνα.

S.A.-The Financial Times.
http://www.antinews.gr/?p=74626