Ο Ρούμπι…

Έρχονται οι τροϊκανοί!
Κι εδώ οι πραιτωριανοί
πήραν και εξαφάνισαν
το σκύλο μας το Ρούμπι,
που όλοι εμείς οι ιθαγενείς,
οι διεφθαρμένοι κι αγενείς
Τον είχαμ’ αποκούμπι…

Αφού, σε πλήρη αντίθεση
με όλους τους προδότες,
Γιωργάκηδες, Αντώνηδες,
Βαγγέληδες και Νίκους
που προσκυνούν των Γερμανών
τις ματωμένες μπότες
και μοιάζουν με τις τούμπες τους
Στων τσίρκων τους πιθήκους,
Ήταν αυτός, που γάβγιζε
Της τρόϊκας τους λύκους!

Γιατί με τη σκυλίσια του
αλάθευτη σοφία
διάβαζε πόσο απέραντη
βρωμιά κι ακαθαρσία
κρύβει μέσα στα σπλάχνα της
της τρόϊκας η μαφία…

Με όλη τη χοντράδα τους
και την αναισθησία
τον πήγαν να του κάνουνε,
λένε, ευθανασία.

Έτσι, ώστε ανενόχλητοι
τη χώρα να ρημάζουν
και θάνατο για το λαό
αργό να ετοιμάζουν…

Για να ’χουνε όλοι μαζί
Κι οι εφιάλτες κι οι ναζί
Κι όλοι οι άλλοι σπιούνοι
για τις μεγάλες τους βρωμιές
άφθονο το σαπούνι…

παπα-Ηλίας